헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

φέρε δὴ πρὸσ τοῦ Διόσ, εἰ, ὥσπερ περὶ τοῦ γένουσ, οὕτω καὶ περὶ τοῦ ἐπιτηδεύματοσ τούτου ἐδέησε δοῦναι ψῆφον Τίμαρχον, εἴτ’ ἔνοχόσ ἐστιν εἴτε μή, ἐκρίνετο δὲ τὸ πρᾶγμα ἐν τῷ δικαστηρίῳ, εἰσήγετο δ’ εἰσ ὑμᾶσ ὥσπερ νυνί, μὴ ἐξῆν δ’ ἐκ τοῦ νόμου ἢ τοῦ ψηφίσματοσ μήτε ἐμοὶ κατηγορεῖν μήτε τούτῳ ἀπολογεῖσθαι, ὁ δὲ κῆρυξ οὑτοσὶ ὁ νυνὶ παρεστηκὼσ ἐμοὶ ἐπηρώτα ὑμᾶσ τὸ ἐκ τοῦ νόμου κήρυγμα·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 791)
οὐ γὰρ τῶν φευγόντων τὰσ δικαίασ ἀπολογίασ εἰσεληλύθατε ἀκροασόμενοι, ἀλλὰ τῶν ἐθελόντων δικαίωσ ἀπολογεῖσθαι.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 201 1:4)
ἂν δ’ ἄρα ὑμῖν δόξῃ ἀκούειν, ἀξιώσατε τὸν Δημοσθένην τὸν αὐτὸν τρόπον ἀπολογεῖσθαι ὅνπερ κἀγὼ κατηγόρηκα.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2023)
οὕτω δὴ καὶ τὸν Δημοσθένην ἀξιώσατε ἀπολογεῖσθαι, πρὸσ τὸν τῶν ὑπευθύνων νόμον πρῶτον, τὸν περὶ τῶν κηρυγμάτων δεύτερον, τρίτον δὲ τὸ μέγιστον, ὡσ οὐδὲ ἀνάξιόσ ἐστι τῆσ δωρεᾶσ.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2051)
οὐ γὰρ εἰσαῦθίσ ποτε βούλοιτ’ ἂν πρὸσ τὸ παράνομον ἀπολογεῖσθαι, ἀλλ’ οὐδὲν ἔχων δίκαιον εἰπεῖν, ἑτέρων παρεμβολῇ πραγμάτων εἰσ λήθην ὑμᾶσ βούλεται τῆσ κατηγορίασ ἐμβαλεῖν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2053)
ὃ δέ με ποιεῖ μάλιστ’ ἀπορεῖν, ἐγὼ ὑμῖν ἐρῶ, ὅτι οὐ πάντεσ ἴσωσ ἐπὶ πᾶσι τοῖσ κατηγορουμένοισ ὁμοίωσ ὀργίζεσθε, ἀλλ’ ἕκαστόσ τι ὑμῶν ἔχει πρὸσ ὃ βούλοιτο ἄν με πρῶτον ἀπολογεῖσθαι·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 14:2)
οὕτω γὰρ καὶ δίκαιον ἀπολογεῖσθαι, ἀναμιμνῄσκοντα τοὺσ τῶν κατηγόρων λόγουσ ἐξελέγχειν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 41:2)
ἀλλ’ ὅμωσ οὗτοσ ἑτέρων τολμᾷ κατηγορεῖν, ᾧ κατὰ τοὺσ νόμουσ τοὺσ ὑμετέρουσ οὐδ’ αὐτῷ ὑπὲρ αὑτοῦ ἔστιν ἀπολογεῖσθαι.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 165:1)
εἰ μὲν γὰρ ἄκριτοσ ἦν, εἰκότωσ ἂν τῶν κατηγορούντων ἠκροᾶσθε καὶ ἐμοὶ ἀναγκαῖον ἦν ἀπολογεῖσθαι περὶ τούτων·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 14:2)
δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι, εἰ μέν τισ ἀπολογεῖσθαι ἀξιώσειεν ὑπὲρ τῶν ἀποθανόντων ὡσ ἀδίκωσ ἀπολώλασιν, οὐκ <ἂν> ἀνασχέσθαι τῶν ἐπιχειρούντων·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 58:1)
Φίλιπποσ δὲ οὐδαμοῦ καταλείπει τὸν οἱᾶ πέπονθεν ἐροῦνθ’ ὑφ’ αὑτοῦ οὕτω κακῶσ ἀπολογεῖσθαι περὶ τούτων μελετᾷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 8:4)
ἅπαντα μὲν τοίνυν τἀκείνου διηγεῖσθαι ἢ καὶ τὰ τῶν ἄλλων τῶν ὑπολοίπων ἔξω τοῦ καιροῦ παντελῶσ γίγνοιτ’ ἂν, ἄλλωσ τε καὶ μηδεμιᾶσ αἰτίασ εἰρημένησ κατ’ αὐτῶν πρὸσ ἣν ἀπολογεῖσθαι δεῖ, πλήν γε δὴ ὡσ διάκονοί τινεσ ἦσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 37:8)
ἔπειτ’ οὐδ’ ἀπολογεῖσθαι προσῆκε τὴν ἀρχήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 182:6)
καίτοι πρὸσ θεῶν εἴ σε σύμβουλον τότε ὁ Ἰφικράτησ παρεκαθίσατο μέλλων ἀπολογήσεσθαι, πότερον αὐτῷ συνεβούλευσασ τοῦτον ἀπολογεῖσθαι τὸν τρόπον, ἢ πεσόντα εἰσ γόνυ ἱκετεύειν τοὺσ δικαστάσ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 21:5)
πάντεσ γὰρ μέχρι τινὸσ καὶ ἐξετάζειν καὶ ὑπέχειν λόγον καὶ ἀπολογεῖσθαι καὶ κατηγορεῖν ἐγχειροῦσιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 1 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION