헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω δ’ ἅπασαν τὴν ἀρχὴν ἐξήλεγξαν, καὶ διέσεισαν καὶ πρὸσ τοσοῦτον ἀφίκοντο οἱ μὲν εἰσ τὸ Περσικὸν τελοῦντεσ τοῦ καταφρονηθῆναι, ἡ πόλισ δὲ τοῦ πάντασ αὐτῇ θαρρεῖν, ὥστ’ ἐκινήθησαν μὲν οἱ πρὸσ Φάρῳ Λίβυεσ, συναπέστησαν δὲ Αἰγύπτιοι, βασιλεὺσ δὲ καίτοι τἄλλα κατὰ νοῦν περὶ αὐτοὺσ πρᾶξαι δοκῶν ἀπόλλυσιν Αἰγύπτου μοῖραν οὐκ ὀλίγην τὸ ἕλοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 62:7)
ὁ δὲ δὴ λόγῳ νικῶν ὁμοίωσ καθ’ ἕκαστον καὶ πάντων ἀθροισθέντων ἐστὶν ἔμπροσθεν, καὶ ὅσον κρατεῖ, μένει διηνεκὲσ αὐτῷ, καὶ οὐκ ἀπόλλυσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 101:10)
καὶ περὶ δὲ τῆσ νεὼσ πάντεσ οἱ πλέοντεσ ἐπιστάμενοι διότι μία αὕτη ἐστὶ σωτηρία, τὸ τοὺσ ναύτασ ὁμονοεῖν καὶ τῷ κυβερνήτῃ πείθεσθαι, γενομένησ δὲ στάσεωσ ἐν αὐτῇ καὶ ἀπειθείασ διότι καὶ τὰ δεξιὰ πολλάκισ τῶν πνευμάτων εἰσ ἐναντίον τῇ νηὶ περιίσταται καὶ τῶν λιμένων ἀποτυγχάνουσιν ἐγγὺσ ὄντων, ὅμωσ στασιάζουσιν ἔστιν ὅτε ὑπὸ ἀφροσύνησ , καὶ τοῦτο ἀπόλλυσιν αὐτοὺσ ἐπισταμένουσ τοῦ ὀλέθρου τὴν αἰτίαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 27:2)
πόλεμον δέ, ὅστισ οὐχ ἧττον ἀπόλλυσιν ἢ σεισμόσ, αὐτοὶ προαιρούμεθα καὶ τοῖσ αἰτίοισ τούτων ἀνθρώποισ οὐκ ἐγκαλοῦμεν οὐδέν, ὥσπερ ὑπὲρ ἐκείνων τοῖσ θεοῖσ, ἀλλὰ τούτουσ εἶναι καὶ φιλοδήμουσ δοκοῦμεν καὶ λεγόντων ἥδιστα ἀκούομεν αὐτῶν καὶ συμβουλεύουσι πειθόμεθα, καὶ πάσασ αὐτοῖσ παρέχομεν ἀντὶ τῶν κακῶν οὐκ ἀμοιβάσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 38:2)
τίσ σ’ ἀπόλλυσιν νόσοσ;
(에우리피데스, episode, iambic 3:17)
Μαθεῖν δ’ ἔστιν ἐκ τούτων, ὅσην τὸ θεῖον ἐπιστροφὴν ἔχει τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, καὶ πῶσ μὲν ἀγαπᾷ τοὺσ ἀγαθούσ, μισεῖ δὲ τοὺσ πονηροὺσ καὶ προρρίζουσ ἀπόλλυσιν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 392:1)
πάντων μὲν δὴ παθῶν ὑπερίσταται λιμόσ, οὐδὲν δ’ οὕτωσ ἀπόλλυσιν ὡσ αἰδῶ·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 485:2)
αἱ μὲν γὰρ τῶν ἄλλων τεχνῶν καταλήψεισ καὶ ἡμέρασ καὶ νύκτασ καὶ μῆνασ καὶ ἐνιαυτοὺσ πολλάκισ ἀσυγγύμναστοι μένουσιν, καὶ ὅμωσ οὐκ ἀπόλλυνται παρὰ τοῖσ κεκτημένοισ αἱ τέχναι, ἡ δὲ τοῦ παρασίτου κατάληψισ ^ εἰ μὴ καθ’ ἡμέραν εἰή ἐν γυμνασίᾳ, ἀπόλλυσιν οὐ μόνον, οἶμαι, τὴν τέχνην, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τὸν τεχνίτην.
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 6:2)
ἔρωσ με ἀπόλλυσιν, ὦ Τρύφαινα, καὶ οὐκέτ̓ ἀντέχω πρὸσ τὸ δεινόν.
(루키아노스, Dialogi meretricii, Τρύφαινα καὶ Χαρμίδησ. 1:7)
ἅτε γὰρ τοῦ ἔτουσ τὸ πολὺ νειφομένου τοῦ ὄρουσ, οἵ τε ἀποληφθέντεσ τῶν φωλεῶν ἐκτὸσ ὑπὸ τῆσ χιόνοσ διαφθείρονται, καὶ ἢν πρότερον καταφυγόντεσ τύχωσιν ἐσ τὰ φωλεά, ὅμωσ ἡ χιὼν μέροσ τι αὐτῶν ἀπόλλυσιν, ἅτε καὶ ἐσ αὐτὰ τὰ φωλεὰ καθικνουμένου τοῦ κρυμοῦ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 16 4:4)
τὰ δὲ τοῦ δένδρου ταῖσ μὲν ῥίζαισ ἀγαθά, ταῖσ δὲ βλάσταισ πονηρά, οἱο͂ν καὶ ἡ κόπροσ πάντων τῶν φυτῶν ταῖσ μὲν ῥίζαισ ἀγαθὸν παραβαλλομένη, εἰ δ’ ἐθέλοισ ἐπὶ τοὺσ πτόρθουσ καὶ τοὺσ νέουσ κλῶνασ ἐπιβάλλειν, πάντα ἀπόλλυσιν·
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 194:7)
τὰ δ’ ἐναντία τῶν κεχαρισμένων ἀσεβῆ, ἃ δὴ καὶ ἀνατρέπει ἅπαντα καὶ ἀπόλλυσιν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 74:2)
συνήνεγκεν, πρὶν ἀντὶ πεζῶν ὁπλιτῶν μονίμων ναυτικοὺσ γενομένουσ ἐθισθῆναι, πυκνὰ ἀποπηδῶντασ, δρομικῶσ εἰσ τὰσ ναῦσ ταχὺ πάλιν ἀποχωρεῖν, καὶ δοκεῖν μηδὲν αἰσχρὸν ποιεῖν μὴ τολμῶντασ ἀποθνῄσκειν μένοντασ ἐπιφερομένων πολεμίων, ἀλλ’ εἰκυίασ αὐτοῖσ γίγνεσθαι προφάσεισ καὶ σφόδρα ἑτοίμασ ὅπλα τε ἀπολλῦσιν καὶ φεύγουσι δή τινασ οὐκ αἰσχράσ, ὥσ φασιν, φυγάσ.
(플라톤, Laws, book 4 15:1)
οὐκοῦν τὸ δοξάζον, ἄντε ὀρθῶσ ἄντε μὴ ὀρθῶσ δοξάζῃ, τό γε δοξάζειν ὄντωσ οὐδέποτε ἀπόλλυσιν.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 158:10)
τὸ σύμφυτον ἄρα κακὸν ἑκάστου καὶ ἡ πονηρία ἕκαστον ἀπόλλυσιν, ἢ εἰ μὴ τοῦτο ἀπολεῖ, οὐκ ἂν ἄλλο γε αὐτὸ ἔτι διαφθείρειεν.
(플라톤, Republic, book 10 335:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION