헬라어 문장 내 검색 Language

ἂν δ’ ἀπολλύηταί τι τούτων καὶ ἐκπολιορκῆται, τότε καὶ αὐτὸσ ἀπόλλυται.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν ἀνθρώποισ καὶ τίνα τὰ μικρὰ καὶ μεγάλα ἐν ἀνθρώποισ. 21:4)
οὐκοῦν ἐὰν ἀπολλύηται τὰ κακά, ἅ γε μὴ τυγχάνει ὄντα κακά, τί προσήκει τοῖσ κακοῖσ συναπόλλυσθαι;
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, Λύσις 195:2)
τὰ δὲ περὶ τῆσ ψυχῆσ πολλὴν ἀπιστίαν παρέχει τοῖσ ἀνθρώποισ μή, ἐπειδὰν ἀπαλλαγῇ τοῦ σώματοσ, οὐδαμοῦ ἔτι ᾖ, ἀλλ’ ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ διαφθείρηταί τε καὶ ἀπολλύηται ᾗ ἂν ὁ ἄνθρωποσ ἀποθνῄσκῃ, εὐθὺσ ἀπαλλαττομένη τοῦ σώματοσ, καὶ ἐκβαίνουσα ὥσπερ πνεῦμα ἢ καπνὸσ διασκεδασθεῖσα οἴχηται διαπτομένη καὶ οὐδὲν ἔτι οὐδαμοῦ ᾖ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 178:1)
Κέβησ δέ μοι ἔδοξε τοῦτο μὲν ἐμοὶ συγχωρεῖν, πολυχρονιώτερόν γε εἶναι ψυχὴν σώματοσ, ἀλλὰ τόδε ἄδηλον παντί, μὴ πολλὰ δὴ σώματα καὶ πολλάκισ κατατρίψασα ἡ ψυχὴ τὸ τελευταῖον σῶμα καταλιποῦσα νῦν αὐτὴ ἀπολλύηται, καὶ ᾖ αὐτὸ τοῦτο θάνατοσ, ψυχῆσ ὄλεθροσ, ἐπεὶ σῶμά γε ἀεὶ ἀπολλύμενον οὐδὲν παύεται.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 576:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION