헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

πόδεσ μὲν ἐπ’ ἠιόνων καὶ λιμένων καὶ ἀλσῶν ἐρειδόμενοι, μεσότησ δὲ ἴσον τοῦ πεδίου τε ὑπεραίρουσα καὶ τῶν ἄνωθεν ἀπολείπουσα, ἐσχατιὰ δὲ μεσημβρινὴ κατὰ μικρὸν ὑψουμένη, δι’ ὁμοίου τοῦ παντὸσ λάθρα λήγουσα εἰσ ἀκρόπολιν, σκοπιὰν τῆσ τε θαλάττησ καὶ τῆσ πόλεωσ ἔχουσαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Μονῳδία ἐπὶ Σμύρνῃ 2:1)
διόπερ οὔτε ἡ Παρία λύγδοσ οὔτ’ ἄλλη θαυμαζομένη πέτρα τοῖσ Ἀραβίοισ λίθοισ ἐξισωθῆναι δύναται, ὧν λαμπροτάτη μὲν ἡ λευκότησ, βαρύτατοσ δὲ ὁ σταθμόσ, ἡ δὲ λειότησ ὑπερβολὴν ἑτέροισ οὐκ ἀπολείπουσα.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 52 9:1)
Σάρρα δὲ γεννηθέντα τὸν Ἰσμαῆλον ἐκ τῆσ δούλησ αὐτῆσ Ἀγάρησ τὸ μὲν πρῶτον ἔστεργεν οὐδὲν ἀπολείπουσα τῆσ πρὸσ ἴδιον υἱὸν εὐνοίασ, ἐτρέφετο γὰρ ἐπὶ τῇ τῆσ ἡγεμονίασ διαδοχῇ, τεκοῦσα δ’ αὐτὴ τὸν Ἴσακον οὐκ ἠξίου παρατρέφεσθαι τούτῳ τὸν Ἰσμαῆλον ὄντα πρεσβύτερον καὶ κακουργεῖν δυνάμενον τοῦ πατρὸσ αὐτοῖσ ἀποθανόντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 276:1)
ἐν τῷ δήμῳ τῷ Παιανιέι ἦν γυνὴ τῇ οὔνομα ἦν Φύη, μέγαθοσ ἀπὸ τεσσέρων πηχέων ἀπολείπουσα τρεῖσ δακτύλουσ καὶ ἄλλωσ εὐειδήσ·
(헤로도토스, The Histories, book 1, chapter 60 5:1)
"ὧν τὴν Ἑρμοδώρου τοῦ Κλαζομενίου ψυχὴν ἀκήκοασ δήπουθεν, ὡσ ἀπολείπουσα παντάπασι τὸ σῶμα νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν ἐπλανᾶτο πολὺν τόπον, εἶτ’ αὖθισ ἐπανῄει, πολλοῖσ τῶν μακρὰν λεγομένων καὶ πραττομένων ἐντυχοῦσα καὶ παραγενομένη·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 2250)
εἰσ μίαν ὁμοῦ κακίαν πάντασ ἀνθρώπουσ πλὴν ἑνὸσ τοῦ τελείου τιθεμένησ, ὑφ’ ἧσ αἴνιγμα γέγονεν ἡ λεγομένη προκοπὴ , μικρὸν ἀπολείπουσα ἀφροσύνησ ἐσχάτησ, τοὺσ δὲ μὴ πάντων ἅμα παθῶν καὶ νοσημάτων ἀφειμένουσ ὑπ’ αὐτῆσ ἔτι τοῖσ μηδενὸσ ἀπηλλαγμένοισ τῶν κακίστων ὁμοίωσ παρέχουσα κακοδαιμονοῦντασ.
(플루타르코스, Quomodo quis suos in virtute sentiat profectus, chapter, section 2 3:1)
νῆσοσ ἐπὶ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ κεῖται βραχὺν ἐξ ἑκατέρου τοῦ μέρουσ εἴσπλουν εἰσ αὐτὸν ἀπολείπουσα.
(폴리비오스, Histories, book 10, chapter 10 2:1)
οὔτε γὰρ περιγράφει τὴν σφραγῖδα, διὰ μέσησ τε αὐτῆσ βαδίζουσα καὶ πολλὰ μέρη ἀπολείπουσα πρὸσ νότον, οὔτε μῆκοσ ὑπογράφει τὸ μέγιστον τὸ γὰρ προσάρκτιον πλευρὸν μεῖζον, οὔθ’ ὁ Εὐφράτησ ἑσπέριόν ἐστι πλευρὸν οὐδ’ εἰ ἐπ’ εὐθείασ ῥέοι, τῶν ἄκρων αὐτοῦ μὴ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ μεσημβρινοῦ κειμένων.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 60:8)
τὸ δ’ Ἡράκλειον ἐπὶ θάτερα τέτραπται τὰ πρὸσ ἑώ, καθ’ ὃ δὴ μάλιστα τῇ ἠπείρῳ τυγχάνει συνάπτουσα ἡ νῆσοσ ὅσον σταδιαῖον πορθμὸν ἀπολείπουσα.
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 5 6:14)
τὸ δὲ χῶμά ἐστιν ἀπὸ τῆσ ἠπείρου γέφυρα ἐπὶ τὴν νῆσον κατὰ τὸ ἑσπέριον αὐτῆσ μέροσ ἐκτεταμένη, δύο διάπλουσ ἀπολείπουσα μόνον εἰσ τὸν Εὐνόστου λιμένα καὶ αὐτοὺσ γεγεφυρωμένουσ·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 1 12:18)
εἶτα μέγασ λιμὴν καθ’ ὃν ἡ ἐν τῇ Κρήτῃ Χερρόνησοσ ἵδρυται, δισχιλίων που σταδίων δίαρμα ἀπολείπουσα μεταξύ·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 3 44:7)
ἀλλὰ γὰρ ἤδη, ἔφη, ἐκλείπειν μοι φαίνεται ἡ ψυχὴ ὅθενπερ, ὡσ ἐοίκε, πᾶσιν ἄρχεται ἀπολείπουσα.
(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Η, chapter 7 28:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION