헬라어 문장 내 검색 Language

ὅτι δὲ ὄντωσ ἤρα τοῦ Ἀλκιβιάδου δῆλον ποιεῖ Πλάτων ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ, καίτοι μικρὸν ἀπολείποντοσ τῶν τριάκοντα ἐτῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 4:4)
μετὰ δὲ ταῦτα τοῦ Ἀλεξάνδρου φιλοτιμουμένου τῷ πατρὶ τὴν ἰδίαν ἀνδραγαθίαν ἐνδείξασθαι καὶ φιλοτιμίασ ὑπερβολὴν οὐκ ἀπολείποντοσ, ὁμοίωσ δὲ καὶ πολλῶν αὐτῷ συναγωνιζομένων ἀνδρῶν ἀγαθῶν πρῶτοσ τὸ συνεχὲσ τῆσ τῶν πολεμίων τάξεωσ ἔρρηξε καὶ πολλοὺσ καταβαλὼν κατεπόνει τοὺσ καθ’ αὑτὸν τεταγμένουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 84 18:1)
ἀώροσ δὴ γίνεται πάλιν ὁ γάμοσ τοῦ Ταρκυνίου μικρὸν ἀπολείποντοσ ἐτῶν ὀγδοήκοντα, καὶ ἡ τῶν τέκνων γένεσισ τοῖσ ταύτην ἔχουσι τὴν ἡλικίαν ἄπιστοσ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 7 6:2)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῶν οἴκων ὃν ὁ Λυκοῦργοσ ὡρ́ισε φυλαττόντων ἀριθμὸν ἐν ταῖσ διαδοχαῖσ, καὶ πατρὸσ παιδὶ τὸν κλῆρον ἀπολείποντοσ, ἁμῶσ γέ πωσ ἡ τάξισ αὕτη καὶ ἰσότησ διαμένουσα τὴν πόλιν ἐκ τῶν ἄλλων ἀνέφερεν ἁμαρτημάτων.
(플루타르코스, Agis, chapter 5 1:2)
ταῦτα μίαν μὲν ἔχει καταφανῆ καὶ βλεπομένην ἐναντίωσιν, ἐν ἀπείρῳ μέσον τινὰ τόπον καὶ μέσην χώραν ἀπολείποντοσ·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 44 4:2)
αὐτὸσ δὲ τὴν μητέρα καὶ τὰσ ἀδελφὰσ ἀναλαβὼν καὶ πέντε πληρωσάμενοσ τριήρεισ ἐξέπλει πρὸσ τὸν πατέρα, τοῦ Δίωνοσ ἀσφαλῶσ μὲν ἐκπέμποντοσ, οὐδενὸσ δὲ τῶν ἐν Συρακούσαισ ἀπολείποντοσ ἐκείνην τὴν ὄψιν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ μὴ περόντασ ἐπιβοωμένων, ὅτι τὴν ἡμέραν ταύτην καὶ τὸν ἥλιον ἐλευθέραισ ἀνίσχοντα ταῖσ Συρακούσαισ οὐκ ἐφορῶσιν.
(플루타르코스, Dion, chapter 50 2:1)
καὶ ἀπολείποντοσ, δι’ ὧν φωναί τε καὶ ὀσμαὶ διεκθέουσι μηδεμίαν αἴσθησιν ἑαυτῶν παρέχουσαι.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 4, Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσθαι, καὶ διὰ τί τοὺσ καθεύδοντασ οἰόνται μὴ κεραυνοῦσθαι. 27:1)
"καὶ ὅσα μὴ παρ’ ἡμᾶσ ἐστιν, εὐχόμεθα τὸν θεὸν διδόναι, δρόσουσ μαλακὰσ καὶ εἰλήσεισ ἐν πνεύμασι μετρίοισ, ὡσ ἀεὶ τοῦ ἀπολείποντοσ ἀναπλήρωσιν ἡ φύσισ ἔχοι, διατηροῦσα τὴν κρᾶσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Πότερον ἔνδεια ποιεῖ τὸ πεινῆν καὶ διψῆν ἢ πόρων μετασχηματισμόσ. 9:8)
"ἐγὼ μέντοι, τοῦ Πλάτωνοσ ἐν ἑκάστῳ δύο πράξεων ἀπολείποντοσ ἀρχάσ, τὴν μὲν ἔμφυτον ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν δ’ ἐπείσακτον δόξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου, καὶ τὸ μὲν λόγον τὸ δὲ πάθοσ ἔστιν ὅτε καλοῦντοσ, ἑτέρασ δ’ αὖ πάλιν τούτων ἑκατέρου διαφορὰσ ἔχοντοσ, ἑκάστην ὁρῶ μεγάλησ καὶ θείασ ὡσ ἀληθῶσ παιδαγωγίασ δεομένην.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα λέγεται μὴ κοινῶσ. 18:8)
ἂν δὲ καὶ ἀμφότερα στέρξωσι, τὸ μὲν τῆσ ὡρ́ασ ἄνθοσ ταχὺ δήπου παρακμάζει, ἀπολείποντοσ δὲ τούτου ἀνάγκη καὶ τὴν φιλίαν συναπομαραίνεσθαι, ἡ δὲ ψυχὴ ὅσονπερ ἂν χρόνον ἰῄ ἐπὶ τὸ φρονιμώτερον καὶ ἀξιεραστοτέρα γίγνεται.
(크세노폰, Works on Socrates, Συμπόσιον, chapter 8 15:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION