헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐ μόνον κατὰ τοῦτ’ ἐλέγχεται στοχάσασθαι τοῦ μέλλοντοσ ὂν τὸ μαντεύεσθαι, ὅπερ καὶ τῶν ποιητῶν ἤδη τισ ἐμαρτύρησεν, ἀλλὰ κἂν ἀποκρίνηται τὸ ἐρωτηθὲν, εἰκάζει τὰ κύκλῳ πρὸσ τὸ πρᾶγμα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 39:4)
εἰ δὲ μὴ ἐνδέχεται τοῦτο, συμβαίνει τὸ λεχθέν, ἂν ἀποκρίνηται τὸ ἐρωτώμενον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 81:1)
ἐὰν γὰρ οὕτωσ ἀποκρίνηται, ὅτι ἔστι μὲν ἔστι δ’ οὔ, ἢ τὰ μὲν τὰ δ’ οὔ, ἢ πῇ μὲν πῇ δ’ οὔ, θορυβοῦσιν ὡσ ἀποροῦντοσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 18 4:2)
ἂν δ’ ὡσ ἄλλωσ ἀποκρίνηται τοῦτ’ ἔσται τεκμήριον τῶν κατ’ ἐμοῦ βεβουλευμένων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 291:3)
Πρὸσ δὲ τὸ τελευταῖον δυσχεράνασ τῶν λόγων Ιὠνάθησ ποιήσειν ταῦτ’ ἐπηγγείλατο κἄν τι σκυθρωπὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ τὴν ἀπέχθειαν ἐμφανίζον ἀποκρίνηται μηνύσειν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 294:1)
καίτοι ἐβουλόμην ἂν αὐτὸν ἐσ ταῦτα ὠφελῆσθαι ὑπὸ σοῦ μᾶλλον ἤπερ ἐκεῖνα εἰδέναι, ἃ καθ̓ ἑκάστην ἡμέραν πρὸσ ἡμᾶσ οὐδὲν δεομένουσ ἐπὶ τὸ δεῖπνον διεξέρχεται, ὡσ κροκόδειλοσ ἡρ́πασε παιδίον, καὶ ὑπέσχηται ἀποδώσειν αὐτό, ἂν ἀποκρίνηται ὁ πατὴρ οὐκ οἶδ̓ ὅ τι, ἢ ὡσ ἀναγκαῖόν ἐστιν ἡμέρασ οὔσησ μὴ νύκτα εἶναι·
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 169:1)
γελοία ἄρα ἡ ἀπόκρισισ τῷ ἐρωτηθέντι ἐπιστήμη τί ἐστιν, ὅταν ἀποκρίνηται τέχνησ τινὸσ ὄνομα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 34:6)
τὸ δ’, ὡσ ἐοίκεν, ἐφάνη, εἰ πάντα κινεῖται, πᾶσα ἀπόκρισισ, περὶ ὅτου ἄν τισ ἀποκρίνηται, ὁμοίωσ ὀρθὴ εἶναι, οὕτω τ’ ἔχειν φάναι καὶ μὴ οὕτω, εἰ δὲ βούλει, γίγνεσθαι, ἵνα μὴ στήσωμεν αὐτοὺσ τῷ λόγῳ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 249:3)
καὶ ἐν τούτῳ ὁ Διονυσόδωροσ προσκύψασ μοι μικρὸν πρὸσ τὸ οὖσ, πάνυ μειδιάσασ τῷ προσώπῳ, καὶ μήν, ἔφη, σοί, ὦ Σώκρατεσ, προλέγω ὅτι ὁπότερ’ ἂν ἀποκρίνηται τὸ μειράκιον, ἐξελεγχθήσεται.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 48:1)
ἀλλ’ εἴπερ ὡσ ἀληθῶσ βούλει εἰδέναι τὸ δίκαιον ὅτι ἔστι, μὴ μόνον ἐρώτα μηδὲ φιλοτιμοῦ ἐλέγχων ἐπειδάν τίσ τι ἀποκρίνηται, ἐγνωκὼσ τοῦτο, ὅτι ῥᾷον ἐρωτᾶν ἢ ἀποκρίνεσθαι, ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ ἀπόκριναι καὶ εἰπὲ τί φῂσ εἶναι τὸ δίκαιον.
(플라톤, Republic, book 1 237:2)
αὐτὸσ μὲν μὴ ἀποκρίνηται, ἄλλου δ’ ἀποκρινομένου λαμβάνῃ λόγον καὶ ἐλέγχῃ.
(플라톤, Republic, book 1 258:3)
ἀλλ’ ἐκεῖ μὲν ἡ νίκη τοῦ φθάσαντόσ ἐστιν, ἐνταῦθα δέ, ἐὰν μὲν ἱκανῶσ ἕτεροσ ἀποκρίνηται, καλῶσ ἔχει συνεπαινέσαντα καὶ συνεπιφήσαντα δόξαν εὐμενοῦσ ἀνθρώπου λαβεῖν·
(플루타르코스, De garrulitate, section 19 1:1)
οὐ γάρ τι βουλῆσ ταὐτὸ καὶ δρόμου τέλοσ ὥσ φησι Σοφοκλῆσ, οὐδέ γε φωνῆσ καὶ ἀποκρίσεωσ ἀλλ’ ἐκεῖ μὲν ἡ νίκη τοῦ φθάσαντόσ ἐστιν, ἐνταῦθα δέ, ἐὰν μὲν ἱκανῶσ ἕτεροσ ἀποκρίνηται, καλῶσ ἔχει;
(플루타르코스, De garrulitate, section 19 2:2)
καὶ ἐὰν ἀποκρίνηται αὐτῷ ἐκδοῦναι τῷ σκυτοδέψῃ ἐπιρράψαι, μὴ προσέχειν τούτοισ, ἀλλ’ ἀποτραπεὶσ ἐκθύσασθαι.
(테오프라스토스, Characters, Δεισιδαιμονίασ Ισ’ 6:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION