헬라어 문장 내 검색 Language

χωρὶσ δὲ τούτων ἅπαντασ ἂν οἶμαι συμφῆσαι τὸ μὲν ἡμᾶσ ὄντασ Ἕλληνασ καὶ ὁμοφύλουσ ἐρίζειν πρὸσ ἀλλήλουσ ὑπὲρ ἀρχῆσ καὶ τάξεωσ ἀνεπίφθονον εἶναι καὶ τῶν νενομισμένων, τὸν δ’ ὅλωσ ἀλλότριον μηδεμιᾶσ ὀργῆσ μηδ’ ἔριδοσ χρῆναι προσίεσθαι, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ ἂν εἰ δύ’ ἀδελφοὶ πρωτείων ἠμφισβήτουν ἐν σφίσιν αὐτοῖσ, ἕν γ’ ἂν ἐκεῖνο ταυτὸν ἐγίγνωσκον, εἴ τισ ξένοσ καὶ μηδὲν προσήκων ἐβιάζετο, κοιναῖσ ταῖσ θύραισ ἀποκλείειν, οὕτωσ ἐπὶ τῶν Ἑλληνικῶν μηδενὶ τῶν ἔξωθεν λαβὴν εἶναι τὰ καθ’ ἡμᾶσ αὐτοὺσ ἀπόρρητα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 7:9)
ὅταν δ’ ἐπὶ δωροδόκου καὶ πονηροῦ καὶ παντὸσ ἥττονοσ λήμματοσ, ἀποκλείειν καὶ πικρῶσ καὶ ἐναντίωσ ἀκούειν, ὡσ πονηρία δυνάμεωσ δόξαν εὑρομένη παρ’ ὑμῶν ἐπὶ τὴν πόλιν ἐστίν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 431:3)
Ἦν δὲ τῶν ἀνθρώπων ἔνδον στάσισ οὐχ ὁμονοούντων περὶ τῶν ἐνεστώτων, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἐδόκει παραδιδόναι Πομπηίῳ τὴν πόλιν, οἱ δὲ τὰ Ἀριστοβούλου φρονοῦντεσ ἀποκλείειν τε καὶ πολεμεῖν παρῄνουν τῷ κἀκεῖνον ἔχεσθαι δεδεμένον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 75:1)
μηκέτι δ’ εὐτονούντων τοὺσ πτωχοὺσ ἐκφέρειν [ἔλεγον] συσσωρεύοντασ εἰσ τοὺσ μεγίστουσ οἴκουσ τὰ πτώματα ἀποκλείειν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ε. 648:1)
οὗτοσ οὖν βαλόμενοσ στρατόπεδον Ιοὐλιάδοσ ἀπέχον σταδίουσ πέντε φρουρὰν ἐφίστησιν ταῖσ ὁδοῖσ, τῇ τε εἰσ Σελεύκειαν ἀγούσῃ καὶ τῇ εἰσ Γάμαλα τὸ φρούριον, ὑπὲρ τοῦ τὰσ παρὰ τῶν Γαλιλαίων ὠφελείασ τοῖσ ἐνοίκοισ ἀποκλείειν.
(플라비우스 요세푸스, Ιὠσήπου βίος 469:2)
εἰ δέ τισ ἐλεύθεροσ ἐν ἐλευθέρᾳ τῇ πόλει, μὴ ἀπαγορευόντων τῶν νόμων, τὴν παρὰ ταύτησ ἀηδίαν μυσαχθεὶσ καὶ ἥν φησι κεφάλαιον τῶν πόνων τὴν εὐδαιμονίαν παραγίγνεσθαι λῆρον οἰηθείσ, τοὺσ μὲν ἀγκύλουσ ἐκείνουσ λόγουσ καὶ λαβυρίνθοισ ὁμοίουσ ἀπέφυγε, πρὸσ δὲ τὴν Ἡδονὴν ἄσμενοσ ἐδραπέτευσεν ὥσπερ δεσμά τινα διακόψασ τὰσ τῶν λόγων πλεκτάνασ, ἀνθρώπινα καὶ οὐ βλακώδη φρονήσασ καὶ τὸν μὲν πόνον, ὅπερ ἐστί, πονηρόν, ἡδεῖαν δὲ τὴν ἡδονὴν οἰηθείσ, ἀποκλείειν ἐχρῆν αὐτόν, ὥσπερ ἐκ ναυαγίου λιμένι προσνέοντα καὶ γαλήνησ ἐπιθυμοῦντα συνωθοῦντασ ἐπὶ κεφαλὴν εἰσ τὸν πόνον, καὶ ἔκδοτον τὸν ἄθλιον παρέχειν ταῖσ ἀπορίαισ, καὶ ταῦτα ὥσπερ ἱκέτην ἐπὶ τὸν τοῦ Ἐλέου βωμὸν ἐπὶ τὴν Ἡδονὴν καταφεύγοντα, ἵνα τὴν πολυθρύλητον ἀρετὴν δηλαδὴ ἐπὶ τὸ ὄρθιον ἱδρῶτι πολλῷ ἀνελθὼν ἴδῃ κᾆτα δι’ ὅλου πονήσασ τοῦ βίου εὐδαιμονήσῃ μετὰ τὸν βίον;
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:4)
ὅπερ, οἶμαι, καὶ Ὅμηροσ ἐν τῷ περὶ Σειρήνων μύθῳ ᾐνίξατο παραπλεῖν κελεύσασ τὰσ ὀλεθρίουσ ταύτασ τῶν ἀκουσμάτων ἡδονὰσ καὶ ἀποφράττειν τὰ ὦτα καὶ μὴ ἀνέδην αὐτὰ ἀναπεταννύειν τοῖσ πάθει προειλημμένοισ, ἀλλ’ ἐπιστήσαντα ἀκριβῆ θυρωρὸν τὸν λογισμὸν ἅπασι τοῖσ λεγομένοισ τὰ μὲν ἄξια προσίεσθαι καὶ παραβάλλεσθαι, τὰ φαῦλα δ’ ἀποκλείειν καὶ ἀπωθεῖν·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 30:2)
δέομαι δὲ ὑμῶν Δελφὸσ καὶ αὐτὸσ ὢν καὶ τὸ ἴσον μετέχων τῆσ τε δημοσίασ εὐκλείασ, εἰ φυλάττοιτο, καὶ τῆσ ἐναντίασ δόξησ, εἰ ἐκ τῶν παρόντων προσγένοιτο, μήτ’ ἀποκλείειν τὸ ἱερὸν τοῖσ εὐσεβοῦσι μήτε τὴν πόλιν πρὸσ ἅπαντασ ἀνθρώπουσ διαβάλλειν ὡσ τὰ πεμπόμενα τῷ θεῷ συκοφαντοῦσαν καὶ ψήφῳ καὶ δικαστηρίῳ δοκιμάζουσαν τοὺσ ἀνατιθέντασ·
(루키아노스, Phalaris, book 2 3:1)
ὡσ δὲ ὑπέσχετο ἥξειν παρ’ αὐτὴν καὶ ἧκε περὶ πρῶτον ὕπνον καὶ ἔνδον ἦν, ὁ Δημῶναξ, ὁ τῆσ Χαρικλείασ ἀνήρ, εἴτε ἄλλωσ αἰσθόμενοσ εἴτε καὶ ἀπὸ συνθήματοσ τῆσ γυναικόσ ἄμφω γὰρ λέγεται ἐπαναστὰσ ὥσπερ ἐκ λόχου τήν τε αὔλειον ἀποκλείειν ἐκέλευεν καὶ συλλαμβάνειν τὸν Δεινίαν, πῦρ καὶ μάστιγασ ἀπειλῶν καὶ ξίφοσ ὡσ ἐπὶ μοιχὸν σπασάμενοσ.
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 17:1)
τὸ ἀπίλλειν τοῦτο ἀποκλείειν νομίζεται, καὶ μηδὲν διὰ τοῦτο διαφέρου.
(리시아스, Speeches, Κατὰ θεομνήστου, Α 27:1)
οὐ κόσμοσκακῶν γυναικῶν εἴσοδοὶ μ’ ἀπώλεσαν τοῦτο δ’ οὐχ ἁπλῶσ γιγνόμενόν ἐστιν, ἀλλ’ ὅταν αἱ πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ διαφοραὶ καὶ ζηλοτυπίαι ταῖσ τοιαύταισ γυναιξὶ μὴ τὰσ θύρασ μόνον ἀλλὰ καὶ τὰσ ἀκοὰσ ἀνοίγωσι τότ’ οὖν δεῖ μάλιστα τὴν νοῦν ἔχουσαν ἀποκλείειν τὰ ὦτα καὶ φυλάττεσθαι τὸν ψιθυρισμόν, ἵνα πῦρ ἐπὶ πῦρ γένηται, καὶ πρόχειρον ἔχειν τὸ τοῦ Φιλίππου.
(플루타르코스, Conjugalia Praecepta, chapter, section 40 1:1)
ἐν δὲ τούτῳ ψυχήν, ᾗ καταμανθάνεισ καὶ ὡσ ἂν ἐμβλέπουσα χαρίζοιο καὶ ὅ τι ἂν λέγουσα εὐφραίνοισ, καὶ ὅτι δεῖ τὸν μὲν ἐπιμελόμενον ἀσμένωσ ὑποδέχεσθαι, τὸν δὲ τρυφῶντα ἀποκλείειν, καὶ ἀρρωστήσαντόσ γε φίλου φροντιστικῶσ ἐπισκέψασθαι καὶ καλόν τι πράξαντοσ σφόδρα συνησθῆναι καὶ τῷ σφόδρα σοῦ φροντίζοντι ὅλῃ τῇ ψυχῇ κεχαρίσθαι·
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 11 11:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION