헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἂν οὖν ἢ τῶν Θηβαίων διὰ ταῦτα καλούντων θαρρούντωσ, ἢ καὶ αὐτὸσ αὑτῷ σύμβουλοσ γενόμενοσ στρατιὰν ἔχων ἀφίκηται πάλιν δεῦρο ὁ βάρβαροσ, οὐκ ἄμεινον σώουσ εἶναι Λακεδαιμονίουσ καὶ ἀποκεῖσθαι πρὸσ τοιοῦτον καιρὸν καὶ τοιαύτην ἀνάγκην, ἀλλὰ μὴ τὸ τοῦ Λακεδαιμονίου συμβεβηκὸσ ὑπάρχειν, ἑτερόφθαλμον τὴν Ἑλλάδα;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 19:3)
ἡγοῦμαι δ’ ἔγωγε καὶ τὸ τηλικαῦτα ἀτυχεῖν οὐ τοῖσ μικροτάτοισ τῶν ἀνθρώπων ἀποκεῖσθαι οὐδὲ τοῖσ οὐκ ἔχουσιν ὅθεν πέσωσιν, ἀλλὰ τοῖσ δυναμένοισ δέξασθαι τοῦτο τὸ μέτρον τῆσ συμφορᾶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 10:10)
τέλοσ δ’ ἔδοξεν Ἀθηναίοισ τοὺσ μὲν δὴ χρησμῳδοὺσ χαίρειν ἐᾶν, Θεμιστοκλεῖ δὲ μᾶλλον πιστεῦσαι, ξύλινον μὲν εἶναι τεῖχοσ τὰσ τριήρεισ ἐξηγουμένῳ, ἀποκεῖσθαι δέ τι χρηστὸν ἐν τῇ Σαλαμῖνι, διὸ δὴ καὶ θείαν αὐτὴν ὑπὸ τοῦ θεοῦ προσειρῆσθαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 71:9)
περίεργόν ἐστιν ἀποκεῖσθαι πάνυ ἑώλον ἔνδον τἀργύριον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 12 2:1)
εἰ δ’ ἄρ’ ἐστίν τῳ, τοῖσ δι’ ἡλικίαν τούτων τι πράττουσιν, τούτοισ ἀποκεῖσθαι προσήκει τὰσ τοιαύτασ καταφυγάσ, κἀκείνοισ οὐκ εἰσ τὸ μὴ δοῦναι δίκην, ἀλλ’ εἰσ τὸ τῆσ προσηκούσησ ἐλάττω.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 31:2)
ἐν γὰρ μόνῳ τῷ δικαίῳ καὶ πρὸσ τὸ θεῖον εὐσεβεῖ τὴν βεβαιοτάτην ἐλπίδα τοῦ κρατεῖν τῶν ἐναντίων ἀποκεῖσθαι συμβέβηκεν, ἥτισ ἐστὶ παρ’ ἡμῖν τετηρηκόσιν ἀπ’ ἀρχῆσ τὰ νόμιμα καὶ τὸν ἴδιον θεὸν σεβομένοισ, ὃν οὐ χεῖρεσ ἐποίησαν ἐξ ὕλησ φθαρτῆσ οὐδ’ ἐπίνοια πονηροῦ βασιλέωσ ἐπὶ τῇ τῶν ὄχλων ἀπάτῃ κατεσκεύασεν, ἀλλ’ ὃσ ἔργον ἐστὶν αὑτοῦ καὶ ἀρχὴ καὶ τέλοσ τῶν ἁπάντων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 349:2)
ἐπεὶ δὲ πολλοὶ διὰ τὴν πρὸσ ἡμᾶσ δυσμένειαν ἀπιστοῦσι τοῖσ ὑπὸ Περσῶν καὶ Μακεδόνων ἀναγεγραμμένοισ περὶ ἡμῶν τῷ μηκέτ’ αὐτὰ πανταχοῦ μηδ’ ἐν τοῖσ δημοσίοισ ἀποκεῖσθαι τόποισ, ἀλλὰ παρ’ ἡμῖν τε αὐτοῖσ καί τισιν ἄλλοισ τῶν βαρβάρων, πρὸσ δὲ τὰ ὑπὸ Ῥωμαίων δόγματα οὐκ ἔστιν ἀντειπεῖν·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 236:1)
ταύτην οἱ πρὸ Ἡρώδου τοῦ Ἀσαμωναίων γένουσ βασιλεῖσ καὶ ἀρχιερεῖσ ᾠκοδόμησαν καὶ βᾶριν ἐκάλεσαν, ὡσ ἐκεῖ τὴν ἱερατικὴν αὐτοῖσ ἀποκεῖσθαι στολήν, ἣν ὅταν δέῃ θύειν τότε μόνον ὁ ἀρχιερεὺσ ἀμφιέννυται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 478:2)
καὶ ταῖσ μὲν ἀγαθαῖσ ὁμοδοξοῦντεσ παισὶν Ἑλλήνων ἀποφαίνονται τὴν ὑπὲρ ὠκεανὸν δίαιταν ἀποκεῖσθαι καὶ χῶρον οὔτε ὄμβροισ οὔτε νιφετοῖσ οὔτε καύμασι βαρυνόμενον, ἀλλ’ ὃν ἐξ ὠκεανοῦ πραὺ̈σ ἀεὶ ζέφυροσ ἐπιπνέων ἀναψύχει·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 201:1)
ἔνιοι τοὺσ πολιτικοὺσ ἀξιοῦσιν, ὅταν παρακμάσωσιν, οἴκοι σιτουμένουσ καθῆσθαι καὶ ἀποκεῖσθαι, καθάπερ ἰῷ σίδηρον ὑπ’ ἀργίασ τὴν πρακτικὴν ἀρετὴν σβεννυμένην περιορῶντασ.
(플루타르코스, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1 15:1)
αὐτοὶ δὲ Πελληνεῖσ λέγουσι τὸ βρέτασ τῆσ θεοῦ τὸν μὲν ἄλλον ἀποκεῖσθαι χρόνον ἄψαυστον, ὅταν δὲ κινηθὲν ὑπὸ τῆσ ἱερείασ ἐκφέρηται, μηδένα προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ’ ἀποτρέπεσθαι πάντασ οὐ γὰρ ἀνθρώποισ μόνον ὁρ́αμα φρικτὸν εἶναι καὶ χαλεπόν, ἀλλά καὶ δένδρα ποιεῖν ἄφορα καὶ καρποὺσ ἀπαμβλίσκειν, δι’ ὧν ἂν κομίζηται.
(플루타르코스, Aratus, chapter 32 2:2)
καὶ πλεῖστοσ μὲν λόγοσ κατεῖχε τὸ Τρωικὸν ἐκεῖνο Παλλάδιον ἀποκεῖσθαι δι’ Αἰνείου κομισθὲν εἰσ Ἰταλίαν.
(플루타르코스, Camillus, chapter 20 5:1)
οἱ δὲ προσποιούμενοί πλέον ἐπίστασθαι τι περὶ τούτων δύο φασὶν οὐ μεγάλουσ ἀποκεῖσθαι πίθουσ, ὧν τὸν μὲν ἀνεῳγότα καὶ κενὸν, τὸν δὲ πλήρη καὶ κατασεσημασμένον, ἀμφοτέρουσ δὲ ταῖσ παναγέσι μόναισ παρθένοισ ὁρατούσ εἶναι.
(플루타르코스, Camillus, chapter 20 6:1)
καὶ γὰρ ἐκεῖνοσ οὔπω συντεταραγμένων τῶν Ἑλληνικῶν, ἀλλ’ ἀκμὴν ἐχόντων ἐτελεύτησεν, ἐπὶ στρατοπέδου μέντοι καὶ στρατηγῶν, οὐκ ἀπειρηκὼσ οὐδ’ ἀλύων, οὐδέ τῶν ὅπλων καὶ τῶν στρατηγιῶν καὶ τῶν τροπαίων ἔπαθλον ποιούμενοσ εὐωχίασ καὶ πότουσ, ὥσπερ Πλάτων ἐπισκώπτει τοὺσ περὶ τὸν Ὀρφέα, τοῖσ εὖ βεβιωκόσι φάσκοντασ ἀποκεῖσθαι γέρασ ἐν ̣
(플루타르코스, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 1 2:1)
Αἰγύπτιοί τε γὰρ Ὀσίριδοσ πολλαχοῦ θήκασ, ὥσπερ εἴρηται, δεικνύουσι, καὶ Δελφοὶ τὰ τοῦ Διονύσου λείψανα παρ’ αὐτοῖσ παρὰ τὸ χρηστήριον ἀποκεῖσθαι νομίζουσι·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 35 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION