헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Δῖαί τοι γένοσ εὐχόμεθ’ εἶναι γᾶσ ἀπὸ τᾶσδ’ ἄποικοι.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, antistrophe 12)
Ζακανθαῖοι δέ, ἄποικοι Ζακυνθίων, ἐν μέσῳ τῆσ τε Πυρήνησ καὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ Ἴβηρού ὄντεσ, καὶ ὅσοι ἄλλοι Ἕλληνεσ περί τε τὸ καλούμενον Ἐμπόριον καὶ εἴ πῃ τῆσ Ἰβηρίασ ᾤκουν ἀλλαχοῦ, δείσαντεσ ὑπὲρ σφῶν ἐπρέσβευον ἐσ Ῥώμην.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 2 2:1)
Λυδοὺσ αὐτοὺσ καλοῦσιν, ὅτι οἱ̓͂μαἰ Τυρρηνοὶ Λυδῶν ἄποικοι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 12:6)
βραχεῖ τε λόγῳ μάθοιτε ἂν ὡσ οὐχ ὑπὸ δυσμενείασ ἀλλ’ ἐπὶ βεβαίῳ τε ὁμονοίᾳ καὶ ἀμεριμνίᾳ κοινῇ τάδε προστάσσομεν, εἰ ἀναμνησθείητε ὅτι καὶ Ἄλβην ἡμεῖσ, οὐκ ἐχθρὰν ἀλλὰ μητρόπολιν οὖσαν, οὐδὲ δυσμεναίνοντεσ ἀλλ’ ὡσ ἄποικοι προτιμῶντεσ, ἐπὶ συμφέροντι κοινῷ μετῳκίσαμεν ἐσ Ῥώμην, καὶ ἐλυσιτέλησεν ἀμφοτέροισ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 10:5)
τοσαύτη δ’ ἐστὶν ἡ περιουσία τῆσ εὐτυχίασ ὥστε καὶ τῶν ἄλλων γενῶν αἱ ταύτησ ἄποικοι πόλεισ αἱ τὴν νῦν Ιὠνίαν ἔχουσαι ἄριστα κεκρᾶσθαι δοκοῦσιν, ὥσπερ ἄλλο τι τῶν οἴκοθεν μετειληφυῖαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 10:2)
καὶ μὴν αἱ μὲν δύο τῶν πόλεων μιᾶσ καὶ τῆσ αὐτῆσ ἄποικοι τῆσ Ἀθηναίων πόλεωσ, ἣν οὐδ’ ἂν εἷσ αἰσχυνθείη δή που πρόσχημα παντὸσ τοῦ Ἑλληνικοῦ προσειπεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ ὁμονοίασ ταῖσ πόλεσιν 7:1)
ἄποικοι γὰρ οἱ Λύκτιοι τῶν Λακώνων ἦσαν, κατέλαβον δ’ οἱ πρὸσ τὴν ἀποικίαν ἐλθόντεσ τὴν τάξιν τῶν νόμων ὑπάρχουσαν ἐν τοῖσ τότε κατοικοῦσιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 252:1)
καὶ νὴ Δία τάσ γε πόλεισ, ὁπόσαι τῆσ γῆσ τῆσδ’ εἰσὶν ἄποικοι, διαγιγνώσκειν ὅτι ταῦθ’ ἡμῖν ὥσπερ τὰ κατάγματα κεῖται χωρὶσ ἕκαστον·
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, antepirrheme22)
καὶ τοὺσ φόρουσ, οὓσ βασιλεῖ Δαρείῳ ἀπέφερον, ἀνῆκεν, ὅτι Ἀργείων μὲν Μαλλωταὶ ἄποικοι ἦσαν, αὐτὸσ δὲ ἀπ̓ Ἄργουσ τῶν Ἡρακλειδῶν εἶναι ἠξίου.
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 5 9:3)
Σινωπῆσ Μιλησίων ἄποικοι.
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 14 7:2)
"καὶ Ἀβυδηνοὶ Μιλησίων δ’ εἰσὶν ἄποικοι ἀνειμένοι τὴν δίαιτὰν εἰσιν καὶ κατεαγότεσ, ὡσ παρίστησιν Ἕρμιπποσ ἐν Στρατιώταισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:60)
Ἀριστοτέλησ δ’ ἢ Θεόφραστοσ ἐν τοῖσ ὑπομνήμασι περὶ Μαγνήτων λέγων τῶν ἐπὶ τοῦ Μαιάνδρου ποταμοῦ ὅτι Δελφῶν εἰσιν ἄποικοι τὰσ αὐτὰσ ἐπιτελοῦντασ αὐτοὺσ ποιεῖ χρείασ τοῖσ παραγιγνομένοισ τῶν ξένων, λέγων οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 74 2:3)
"Μάγνητεσ οἱ ἐπὶ τῷ Μαιάνδρῳ ποταμῷ κατοικοῦντεσ ἱεροὶ τοῦ θεοῦ, Δελφῶν ἄποικοι, παρέχουσι τοῖσ ἐπιδημοῦσι στέγην, ἅλασ, ἔλαιον, ὄξοσ, ἔτι λύχνον, κλίνασ, στρώματα, τραπέζασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 74 3:1)
Ἐπιδάμνιοι κατοικοῦντεσ περὶ τὸν Ἀδρίαν, ἄποικοι δ’ ὑπάρχοντεσ Κερκυραίων καὶ Κορινθίων, ἐστασίασαν πρὸσ ἀλλήλουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 30 3:2)
ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ τὴν Σικελίαν Λεοντῖνοι, Χαλκιδέων μὲν ὄντεσ ἄποικοι, συγγενεῖσ δὲ Ἀθηναίων, ἔτυχον ὑπὸ Συρακοσίων πολεμούμενοι.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 53 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION