헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δὲ καὶ εἰπόντα τι κατὰ ἀπόφασιν τὴν ὑπερβολὴν εἰπεῖν ἀντὶ τῆσ ἀρνήσεωσ, οἱο͂ν οὐδ’ εἰ μέλλοιμί γε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., chapter 13 15:2)
ἐπεὶ δὲ μιᾶσ τἀντικείμενα θεωρῆσαι, τῷ δὲ ἑνὶ ἀντίκειται πλῆθοσ ‐ ἀπόφασιν δὲ καὶ στέρησιν μιᾶσ ἐστὶ θεωρῆσαι διὰ τὸ ἀμφοτέρωσ θεωρεῖσθαι τὸ ἓν οὗ ἡ ἀπόφασισ ἢ ἡ στέρησισ ἢ <γὰρ> ἁπλῶσ λέγομεν ὅτι οὐχ ὑπάρχει ἐκεῖνο, ἤ τινι γένει·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 24:1)
ἀλλὰ μὴν λεκτέον γ’ αὐτοῖσ κατὰ παντὸσ <παντὸσ> τὴν κατάφασιν ἢ τὴν ἀπόφασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 97:4)
εἰ μὲν οὖν ἡ κατάφασισ, ἀνάγκη καὶ τὴν ἀπόφασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 98:3)
πάλιν γὰρ ἔσται ἀποφῆσαι τοῦτο πρὸσ τὴν φάσιν καὶ τὴν ἀπόφασιν, καὶ τοῦτ’ ἔσται τι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 188:4)
τὸ δὲ ὡσ ἀληθὲσ ὄν, καὶ μὴ ὂν ὡσ ψεῦδοσ, ἐπειδὴ παρὰ σύνθεσίν ἐστι καὶ διαίρεσιν, τὸ δὲ σύνολον περὶ μερισμὸν ἀντιφάσεωσ τὸ μὲν γὰρ ἀληθὲσ τὴν κατάφασιν ἐπὶ τῷ συγκειμένῳ ἔχει τὴν δ’ ἀπόφασιν ἐπὶ τῷ διῃρημένῳ, τὸ δὲ ψεῦδοσ τούτου τοῦ μερισμοῦ τὴν ἀντίφασιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 6 47:2)
λείπεται δὴ ἢ ὡσ ἀπόφασιν ἀντικεῖσθαι ἢ ὡσ στέρησιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 82:4)
ὁ δὲ οὐ μόνον ἀμφισβητηθείσ, ἀλλὰ καὶ ἀπορρηθὲν αὐτῷ, οὐδὲν ἧττον τὴν ἀπόφασιν ἐποιήσατο.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 29:2)
μὴ γὰρ ὅτι ἀμφισβητουμένων ἁπάντων, ἀλλ’ εἰ ἦσαν μὲν αἱ συνθῆκαι, ὡμολογεῖτο δὲ εἷσ εἶναι ὁ διαιτητὴσ Ἀριστοκλῆσ, μὴ ἀπεῖπεν δὲ ὁ Παρμένων αὐτῷ καθ’ αὑτοῦ μὴ διαιτᾶν, ἀλλὰ συνέβη πρὶν τὴν ἀπόφασιν γενέσθαι τῆσ διαίτησ ἡ συμφορὰ τῷ ἀνθρώπῳ, τίσ οὕτωσ ὠμόσ ἐστιν ἀντίδικοσ ἢ διαιτητὴσ ὃσ οὐκ ἂν ἀνεβάλετο εἰσ τὸ ἐπιδημῆσαι τὸν ἄνθρωπον;
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Ἀπατούριον Παραγραφή 48:1)
εἰ μὴ γὰρ οὗτοσ ἡμῖν σαφῶσ διώρισεν, τί πρῶτον δεῖ ποιεῖν τοὺσ ἀντιδεδωκότασ καὶ τί δεύτερον καὶ τἄλλα δ’ ἐφεξῆσ, οὐκ οἶδ’ ὅποι προῆλθεν ἂν ἡ τουτουὶ Φαινίππου τόλμα, ὅπου γε καὶ νῦν ἅπαντα ταῦτα προλέγοντοσ ἡμῖν τοῦ νόμου, ὅμωσ οὐδὲν φροντίσασ τῶν ἐν αὐτῷ γεγραμμένων δικαίων, ἀντὶ μὲν τοῦ τριῶν ἡμερῶν ἀφ’ ἧσ ὤμοσε τὴν ἀπόφασιν δοῦναί μοι τῆσ οὐσίασ τῆσ αὑτοῦ κατὰ τὸν νόμον, ἢ εἰ μὴ τότ’ ἐβούλετο, τῇ γ’ ἕκτῃ <φθίνοντοσ> δοῦναι τοῦ βοηδρομιῶνοσ μηνόσ, ἣν δεηθείσ μου ἔθετο καὶ ἐν ᾗ ὡμολόγησε δώσειν τὴν ἀπόφασιν, οὐδέτερα τούτων ἐποίησεν, ἀλλὰ καταφρονήσασ ἀμφοτέρων, καὶ ἡμῶν καὶ τοῦ νόμου, δευτέρῳ μηνὶ ἔδωκεν, δυοῖν ἢ τρισὶν ἡμέραισ πρότερον τῆσ εἰσ τὸ δικαστήριον εἰσόδου, τὸν δ’ ἄλλον ἅπαντ’ ἐκποδὼν ἦν χρόνον·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 2:2)
ὀμόσασ γὰρ τῇ ἑνδεκάτῃ τοῦ βοηδρομιῶνοσ μηνὸσ ἀποφανεῖν ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ τὴν οὐσίαν, καὶ τοῦ νόμου διαρρήδην λέγοντοσ τριῶν ἡμερῶν ἀφ’ ἧσ ἂν ὀμόσῃ διδόναι τὴν ἀπόφασιν, ἐδεῖτό μου προσελθὼν πρόσθε τῶν δικαστηρίων μετὰ Πολυεύκτου τοῦ Κριωέωσ καὶ ἑτέρων τινῶν, πρῶτον μὲν περὶ διαλύσεωσ συνελθεῖν αὑτῷ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 14:1)
ἔπειτα τὴν ἀπόφασιν τῆσ οὐσίασ ἀναβαλέσθαι μὴ πολλὰσ ἡμέρασ·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 14:3)
τὴν μὲν σύνοδον τὴν περὶ τῶν διαλύσεων τῇ ὀγδόῃ φθίνοντοσ τοῦ βοηδρομιῶνοσ μηνὸσ ὁμολογῆσαι ποιήσασθαι, τὴν δὲ ἀπόφασιν τῆσ οὐσίασ τῇ ἕκτῃ φθίνοντοσ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 15:2)
Φαίνιπποσ τοίνυν, ὥσπερ τοῦ νόμου προστάττοντοσ μηδὲν ποιεῖν ὧν ἂν ὁμολογήσῃ τισ, ἀπ’ ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ, ἀφ’ ἧσ ὡμολόγησεν ἐπί τε τὰσ διαλύσεισ ἀπαντήσεσθαι καὶ τὴν ἀπόφασίν μοι τὴν αὑτοῦ δώσειν καὶ τὴν παρ’ ἐμοῦ λήψεσθαι, οὐδεπώποτ’ ἀπήντησεν·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 17:1)
ἀλλ’ ἐγὼ μὲν ἐπειδὴ τοῦτον ἑώρων οὐ προσέχοντά μοι τὸν νοῦν οὐδὲ τοῖσ νόμοισ, εἰσ τὸ στρατήγιον ἔδωκα τὴν ἀπόφασιν, οὗτοσ δέ, ὅπερ καὶ μικρῷ πρότερον εἶπον, πρῴην ἔδωκέ μοι βιβλίον, οὐδὲν ἄλλο βουλόμενοσ ἢ δοκεῖν μὲν δεδωκέναι τὴν ἀπόφασιν, μὴ ἔχειν δέ με τοῖσ ἐν αὐτῷ γεγραμμένοισ ὅ τι χρήσομαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION