헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰ μὲν γὰρ ὅτι οὐσίαι, ὄντα λέγεται, τὰ δ’ ὅτι πάθη οὐσίασ, τὰ δ’ ὅτι ὁδὸσ εἰσ οὐσίαν ἢ φθοραὶ ἢ στερήσεισ ἢ ποιότητεσ ἢ ποιητικὰ ἢ γεννητικὰ οὐσίασ ἢ τῶν πρὸσ τὴν οὐσίαν λεγομένων, ἢ τούτων τινὸσ ἀποφάσεισ ἢ οὐσίασ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 11:1)
ἐὰν δὲ προστιθῇ ἐρωτῶντοσ ἁπλῶσ καὶ τὰσ ἀποφάσεισ, οὐκ ἀποκρίνεται τὸ ἐρωτώμενον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 81:2)
εἰ γὰρ ἔσται τι ὅπερ ἀνθρώπῳ εἶναι, τοῦτο οὐκ ἔσται μὴ ἀνθρώπῳ εἶναι ἢ μὴ εἶναι ἀνθρώπῳ καίτοι αὗται ἀποφάσεισ τούτου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 86:3)
τοῖν γὰρ δυοῖν δύο ἀποφάσεισ, εἰ δὲ μία ἐξ ἀμφοῖν ἐκείνη, καὶ αὕτη μία ἂν εἰή ἀντικειμένη.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 103:1)
ἔτι ἤτοι περὶ ἅπαντα οὕτωσ ἔχει, καὶ ἔστι καὶ λευκὸν καὶ οὐ λευκὸν καὶ ὂν καὶ οὐκ ὄν, καὶ περὶ τὰσ ἄλλασ φάσεισ καὶ ἀποφάσεισ ὁμοιοτρόπωσ, ἢ οὒ ἀλλὰ περὶ μέν τινασ, περί τινασ δ’ οὔ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 104:1)
καὶ ὁσαχῶσ δὲ αἱ ἀπὸ τοῦ <α> ἀποφάσεισ λέγονται, τοσαυταχῶσ καὶ αἱ στερήσεισ λέγονται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 217:3)
οὐδὲ δὴ αἱ ἀποφάσεισ, καὶ γὰρ αὗται ὑπάρξουσι κατὰ συμβεβηκόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 7 26:1)
τὰσ ἀντικειμένασ ἄρα οὐκ ἐνδέχεται φάσεισ καὶ ἀποφάσεισ ἀληθεύειν κατὰ τοῦ αὐτοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 64:2)
καὶ πόσασ, δεῖ μὴ λανθάνειν, ἀλλὰ μεμνῆσθαι καὶ τὰσ τῶν ἄλλων ἀποφάσεισ, ὅτι περὶ πλήθουσ οὐθὲν εἰρήκασιν ὅ τι καὶ σαφὲσ εἰπεῖν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 87:1)
ἦν δὲ εὐφυέστατοσ καὶ πλείουσ ἀποφάσεισ αὐτοῦ μνημονεύονται, ἔτυχεν δ’ οὖν ποτε ἐν Δελφοῖσ ἐπιδημοῦντοσ Φιλίππου παρεῖναι καὶ τὸν Ἀρκαδίωνα·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 55 2:1)
οὓσ δ’ ἡ πόλισ ἅπασα οὐ δύναται ἀναγκάσαι τὰ δίκαια ποιεῖν, κατὰ τούτων ἡ βουλὴ ψευδεῖσ ἀποφάσεισ πεποίηται;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 9:7)
ἢ τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν Δημοσθένην καὶ Δημάδην καὶ Κηφισοφῶντα ζητήσασαν ἓξ μῆνασ ἀδίκωσ εἰσ ὑμᾶσ πεποιῆσθαι τὰσ ἀποφάσεισ;
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 53:4)
ἀνάγκη τὴν βουλήν, ὦ ἄνδρεσ, τὴν ἐξ Ἀρείου πάλου κατὰ δύο τρόπουσ ποιεῖσθαι τὰσ ἀποφάσεισ πάσασ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 61:1)
ἐξέβαλεσ σὺ Χαρῖνον ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐπὶ προδοσίᾳ κατὰ τὰσ τῆσ βουλῆσ ἀποφάσεισ καὶ τιμωρίασ.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 76:3)
ἐγὼ δέ, ὦ ἄνδρεσ, εἰ δεῖ τἀληθῆ λέγειν ‐ δεῖ δέ ‐ , οὐ τὰσ ἀποφάσεισ οἶμαι νῦν κρίνεσθαι, πότερον ἀληθεῖσ εἰσιν ἢ ψευδεῖσ αἱ κατὰ Φιλοκλέουσ γεγενημέναι, ἀλλὰ περὶ μόνησ τῆσ τιμωρίασ ὑμᾶσ δεῖν τῆσ ἐν τῷ ψηφίσματι γεγραμμένησ δικάσαι νῦν, πότερα δεῖ χρημάτων τιμῆσαι τῷ τηλικαῦτα ἠδικηκότι τὴν πόλιν, ἢ θανάτῳ ζημιώσαντασ, ὥσπερ οὗτοσ ἔγραψεν ἐν τῷ ψηφίσματι καθ’ αὑτοῦ, [ἢ] δημεῦσαι τὴν οὐσίαν τὴν ἐκ τοιούτων λημμάτων συνειλεγμένην.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Φιλοκλέους 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION