헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀποφάσει γὰρ καὶ ἀποφορᾷ δηλοῖ τὸ ἐναντίον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 20:2)
ἡ γὰρ ὕλη ἀποφάσει δηλοῦται, τὸ δὲ γένοσ ὕλη οὗ λέγεται γένοσ ‐ μὴ ὡσ τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν ἀλλ’ ὡσ τὸ ἐν τῇ φύσει, οὐδὲ πρὸσ τὰ μὴ ἐν ταὐτῷ γένει, ἀλλὰ διοίσει τῷ γένει ἐκείνων, εἴδει δὲ τῶν ἐν ταὐτῷ γένει.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 10 126:2)
ταύτῃ χρέωσ φησὶν ὀφείλεσθαι Φαίνιπποσ τὴν προῖκα, ἧσ οἱ νόμοι κύριον τοῦτον ποιοῦσιν, ψευδόμενοσ καὶ οὐ δικαίωσ χρώμενοσ τῇ ἀποφάσει.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Φαίνιππον περὶ Ἀντιδόσεως 35:2)
καὶ ποιῶ πάντων ἀτοπώτατον, ὡσ οὗτόσ φησι, πρότερον μὲν ἐναντίον τῇ τῆσ βουλῆσ ἀποφάσει ἀγῶνα ἀπολογούμενοσ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ, νυνὶ δὲ συνηγορῶν αὐτῇ, κατηγορῶν τούτου περὶ τῆσ γεγενημένησ ἀποφάσεωσ·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 58:1)
ἐστρέβλωσαν Ἀντιφῶντα καὶ ἀπέκτειναν οὗτοι τῇ τῆσ βουλῆσ ἀποφάσει πεισθέντεσ·
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 76:2)
ὑμεῖσ δ’ ἐν τοῖσ ἔξω τὰσ ἐλπίδασ ἔχετε, ἁμιλλώμενοι ταῖσ κολακείαισ πρὸσ τοὺσ ὁμολογοῦντασ ὑπὲρ Ἀλεξάνδρου πράττειν καὶ δῶρ’ εἰληφέναι παρὰ τῶν αὐτῶν ὧνπερ νῦν ἀποπέφαγκεν ὑμᾶσ ἡ βουλή, καὶ σύ, πάντων ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων διειλεγμένοσ Νικάνορι καὶ κεχρηματικὼσ [ἐν Ὀλυμπίᾳ] περὶ ὧν ἐβουλήθησ, ἐλεεινὸν νῦν σεαυτὸν κατασκευάζεισ προδότησ ὢν καὶ δωροδόκοσ, ὡσ ἐπιλησομένουσ τούτουσ τῆσ σῆσ πονηρίασ, καὶ οὐ δώσων δίκην ὑπὲρ ὧν εἴληψαι πεποιηκώσ, τοσούτῳ τολμηρότερον Δημάδου, ὥσθ’ ὁ μὲν προειρηκὼσ ἐν τῷ δήμῳ τὸν αὑτοῦ τρόπον καὶ τὴν ἀπόνοιαν, καὶ ὁμολογῶν λαμβάνειν καὶ λήψεσθαι, ὅμωσ οὐ τετόλμηκε τούτοισ δεῖξαι τὸ πρόσωπον, οὐδ’ ἐναντία τῇ βουλῆσ ἀποφάσει λέγειν ἠξίωσε ‐ καίτοι οὐκ ἔγραψεν ἐκεῖνοσ περὶ αὑτοῦ κυρίαν εἶναι τὴν βουλήν, οὐδὲ θάνατον ὡρίσατο, ἐὰν ἀποφανθῇ χρήματ’ εἰληφώσ ‐ σὺ δ’ οὕτω σφόδρα πεπίστευκασ τοῖσ σεαυτοῦ λόγοισ καὶ καταπεφρόνηκασ τῆσ τούτων εὐηθείασ, ὥστε πείσειν οἰεί τοὺσ δικαστὰσ ὡσ μόνου σοῦ κατέψευσται τὸ συνέδριον καὶ μόνον οὐκ εἰληφότα σε τὸ χρυσίον ἀποπέφαγκεν.
(디나르코스, 연설, Κατὰ Δημοσθένους 124:1)
ἢ οὐ δοκεῖ σοι εἰκότωσ προσθεῖναι Φωκυλίδησ τῇ τοιαύτῃ γνώμῃ καὶ ἀποφάσει, καὶ τόδε Φωκυλίδου·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 21:2)
τὸ δ’ ἓν Ἀπόλλωνα πλήθουσ ἀποφάσει καὶ δι’ ἁπλότητα τῆσ μονάδοσ·
(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 75 12:1)
ὁ συμπεσὼν καὶ πυκνωθεὶσ ἀὴρ ἀποφάσει φωτὸσ κέκληται καλεῖται δὲ καὶ ἀχλὺσ καὶ ὁμίχλη·
(플루타르코스, De primo frigido, chapter, section 9 2:7)
αὐτὸσ δὲ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ ἀναζεύξασ προῆγε πάλιν ὡσ ἐπὶ Κορίνθου, καλὸν δεῖγμα τῆσ ἑαυτοῦ προαιρέσεωσ τοῖσ συμμάχοισ ἐκτιθέμενοσ ἐν τῇ πρὸσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἀποφάσει.
(폴리비오스, Histories, book 4, chapter 24 9:1)
ὁμολογοῦσι γὰρ οἱ πλεῖστοι λέγοντεσ τὸ διὰ πελάγουσ μυρίων εἶναι καὶ δισχιλίων, συμφωνεῖ δὲ τοῦτο καὶ τῇ ἀποφάσει τῇ περὶ τοῦ μήκουσ τῆσ οἰκουμένησ.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 4 6:3)
ὡσ μὲν οὖν αὐτὸσ εἶδε τοῦτο ἐν τῷ ἱερῷ ἀκρωτηρίῳ, οὐχ ὑποληπτέον προσέχοντασ τῇ ἀποφάσει αὐτοῦ·
(스트라본, 지리학, book 3, chapter 1 10:11)
καὶ νῦν οἰκοῦσιν αὐτόθι Μοισοὶ καλούμενοι, ἤτοι καὶ τῶν πρότερον οὕτω καλουμένων, ἐν δὲ τῇ Ἀσίᾳ Μυσῶν μετονομασθέντων, ἢ ὅπερ οἰκειότερόν ἐστι τῇ ἱστορίᾳ καὶ τῇ ἀποφάσει τοῦ ποιητοῦ, τῶν ἐν τῇ Θρᾴκῃ Μυσῶν καλουμένων πρότερον.
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter 3 20:4)
ὁ μέντοι ποιητὴσ τῇ δευτέρᾳ δοκεῖ μᾶλλον συνηγορεῖν ἀποφάσει, ὅταν φῇ ὅτι Ζεὺσ πρῶτον Μίνωα τέκε Κρήτῃ ἐπίουρον.
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 4 12:3)
τῇ τοιαύτῃ γνώμῃ καὶ ἀποφάσει;
(작자 미상, 비가, Φωκυλίδου, Ἔπων33)

SEARCH

MENU NAVIGATION