헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ὁρᾷσ, ὦ Σώκρατεσ, ὅταν ταῦτα τὰ γράμματα, τό τε ἄλφα καὶ τὸ βῆτα καὶ ἕκαστον τῶν στοιχείων, τοῖσ ὀνόμασιν ἀποδιδῶμεν τῇ γραμματικῇ τέχνῃ, ἐάν τι ἀφέλωμεν ἢ προσθῶμεν ἢ μεταθῶμέν τι, <οὐ> γέγραπται μὲν ἡμῖν τὸ ὄνομα, οὐ μέντοι ὀρθῶσ, ἀλλὰ τὸ παράπαν οὐδὲ γέγραπται, ἀλλ’ εὐθὺσ ἕτερόν ἐστιν ἐάν τι τούτων πάθῃ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 292:7)
ταύτασ δὴ πάσασ καὶ τούτουσ τοὺσ ἐν ταύταισιν εἴτε αὐτοὺσ ἰόντασ εἴτε φερομένουσ ἐν ὀχήμασι πορεύεσθαι ταύτῃ, μηδεὶσ ἄλλωσ ποτὲ νομίσῃ πάντων ἡμῶν ὡσ οἱ μὲν θεοί εἰσιν αὐτῶν, οἱ δ’ οὔ, μηδ’ ὡσ οἱ μὲν γνήσιοι, οἱ δὲ τοιοῦτοί τινεσ οἱούσ οὐδὲ θέμισ εἰπεῖν ἡμῶν οὐδενί, πάντεσ δὲ δὴ πάντασ λέγωμέν τε καὶ φῶμεν ἀδελφούσ τ’ εἶναι καὶ ἐν ἀδελφαῖσ μοίραισ, καὶ τιμὰσ ἀποδιδῶμεν μὴ τῷ μὲν ἐνιαυτόν, τῷ δὲ μῆνα, τοῖσ δὲ μήτε τινὰ μοῖραν τάττωμεν μήτε τινὰ χρόνον ἐν ᾧ διεξέρχεται τὸν αὑτοῦ πόλον, συναποτελῶν κόσμον ὃν ἔταξεν λόγοσ ὁ πάντων θειότατοσ ὁρατόν·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Ἐπίνομις 91:2)
τὴν δὲ αἱρ́εσιν Κλεινίᾳ τε ἀποδιδῶμεν τὰ νῦν καὶ εἴ τισ ἄλλοσ ἀεί ποτε ἐθελήσειεν ἐπὶ τὴν τῶν τοιούτων ἐκλογὴν ἐλθὼν κατὰ τὸν ἑαυτοῦ τρόπον ἀπονείμασθαι τὸ φίλον αὑτῷ τῆσ αὑτοῦ πατρίδοσ.
(플라톤, Laws, book 5 90:1)
μῶν οὖν οὐ ταὐτὸν ἑκατέρωσ προσαγορεύομεν, ἄντε τὸν λόγον ἐρωτώμενοι τοὔνομα ἀποδιδῶμεν, ἄντε τοὔνομα τὸν λόγον, ἄρτιον ὀνόματι, καὶ λόγῳ δίχα διαιρούμενον ἀριθμόν, προσαγορεύοντεσ ταὐτὸν ὄν;
(플라톤, Laws, book 10 68:5)
πρὸσ δὲ τούτοισ Τάραντοσ κατάληψιν, Κορίνθου [πολιορκίαν], Σάρδεων, Γάζησ, Βάκτρων, ἐπὶ πᾶσι Καρχηδόνοσ πολιορκίαν διατρίβειν καὶ προστιθέναι παρ’ αὑτῶν, ἀλλ’ οὐ παντάπασιν εὐδοκεῖν ἐὰν ψιλῶσ περὶ τῶν τοιούτων αὐτὸν τὸν ἀληθῆ καὶ κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον.
(폴리비오스, Histories, book 29, chapter 12 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION