헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπεὶ γὰρ ὁ μὲν κατηγορῶν διὰ εἰκότων ἀποδείκνυσιν, ἔστι δὲ οὐ ταὐτὸ λῦσαι ἢ ὅτι οὐκ εἰκὸσ ἢ ὅτι οὐκ ἀναγκαῖον, ἀεὶ δ’ ἔχει ἔνστασιν τὸ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ οὐ γὰρ ἂν ᾖ ἅμ’ ἀεὶ εἰκόσ, ἀεὶ καὶ ἀναγκαῖον, ὁ δὲ κριτὴσ οἰέται, ἂν οὕτω λυθῇ, ἢ οὐκ εἰκὸσ εἶναι ἢ οὐχ αὑτῷ κριτέον, παραλογιζόμενοσ, ὥσπερ ἐλέγομεν οὐ γὰρ ἐκ τῶν ἀναγκαίων δεῖ αὐτὸν μόνον κρίνειν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν εἰκότων·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 10:2)
ὁ μὲν γὰρ ἀνδριὰσ ἕστηκεν ὁ σὸσ τὸ μὲν σχῆμα ἐπιτηδείωσ ‐ ἀποδείκνυσιν γὰρ τὴν θάλασσαν ‐ , τὴν δὲ ἐργασίαν οὔτε ὅμοιόσ σοι οὔτε ἄλλωσ καλόσ·
(아리아노스, Periplus Ponti Euxini, chapter 1 7:1)
ὅτι δὲ πάντων τῶν καλουμένων ξυλίνων καρπῶν ὠφελιμώτερά ἐστι τοῖσ ἀνθρώποισ τὰ σῦκα ἱκανῶσ Ἡρόδοτοσ ὁ Λύκιοσ διὰ πολλῶν ἀποδείκνυσιν ἐν τῷ περὶ σύκων συγγράμματι, εὐτραφῆ λέγων γίνεσθαι τὰ νεογνὰ τῶν παιδίων, ἐν τῷ χυλῷ τῶν σύκων εἰ διατρέφοιτο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 151)
οὗτοσ δὲ δύ’ ἔτη τὰ πρῶτ’ ἐπιμεληθεὶσ οὐδ’ ὁτιοῦν ἀποδείκνυσιν, ἀλλ’ ἐνίοτε μέν φησιν ἀργῆσαι τὸ ἐργαστήριον, ἐνίοτε δ’ ὡσ αὐτὸσ μὲν οὐκ ἐπεμελήθη τούτων, ὁ δ’ ἐπίτροποσ Μιλύασ, ὁ ἀπελεύθεροσ ὁ ἡμέτεροσ, διῴκησεν αὐτά, καὶ παρ’ ἐκείνου μοι προσήκει λόγον λαβεῖν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀφόβου Ἐπιτροπῆσ Α 25:2)
ἡ δέ γε τρυφὴ τοὺσ μὲν πόνουσ ἀεὶ χαλεπωτέρουσ ποιεῖ φαίνεσθαι, τὰσ δὲ ἡδονὰσ ἀπομαραίνει καὶ ἀσθενεῖσ ἀποδείκνυσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 92:4)
ὁ γὰρ στρατηγὸσ ὃν ἂν αὐτῷ φανῇ τῶν ἀνακειμένων τούτων ἀνδριάντων ἀποδείκνυσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 11:6)
τὴν θυγατέρα τοῦ Νεμέτοροσ Ἰλίαν, ὡσ δέ τινεσ γράφουσι Ῥέαν ὄνομα, Σιλουϊάν δ’ ἐπίκλησιν, ἐν ἀκμῇ γάμου γενομένην ἱέρειαν ἀποδείκνυσιν Ἑστίασ, ὡσ μὴ τάχιον εἰσ ἀνδρὸσ ἐλθοῦσα τέκῃ τιμωροὺσ τῷ γένει.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 76 5:2)
ἔπειτ’ ἐγὼ προελθοῦσα εἰσ τοὐμφανὲσ ἐρῶν πρὸσ τὸν ὄχλον, ὡσ δὴ Ταρκυνίου μοι ταῦτ’ εἰπεῖν ἐπισκήψαντοσ, ὅτι πάντων ἀποδείκνυσιν ἐπιμελητὴν καὶ φύλακα τῶν τ’ ἰδίων καὶ τῶν κοινῶν, ἑώσ αὐτὸσ ἐκ τῶν τραυμάτων ὑγιὴσ γένηται, τὸν ἕτερον τῶν ἑαυτοῦ γαμβρῶν, τὸ σὸν εἰποῦσα, ὦ Τύλλιε, ὄνομα ἔσται δ’ οὐκ ἄκουσι Ῥωμαίοισ, ἀλλὰ βουλομένοισ ὑπὸ σοῦ τὴν πόλιν ἐπιτροπεύεσθαι, ὑφ’ οὗ πολλάκισ ἤδη καὶ πρότερον ἐπετροπεύθη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 4 9:3)
μετὰ δὲ τὴν ἐκβολὴν τῶν βασιλέων ἡ πόλισ ἀναλαβοῦσα τὴν τῶν χρησμῶν προστασίαν ἄνδρασ τε τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ ἀποδείκνυσιν αὐτῶν φύλακασ, οἳ διὰ βίου ταύτην ἔχουσι τὴν ἐπιμέλειαν στρατειῶν ἀφειμένοι καὶ τῶν ἄλλων τῶν κατὰ πόλιν πραγματειῶν, καὶ δημοσίουσ αὐτοῖσ παρακαθίστησιν, ὧν χωρὶσ οὐκ ἐπιτρέπει τὰσ ἐπισκέψεισ τῶν χρησμῶν τοῖσ ἀνδράσι ποιεῖσθαι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 62 8:1)
οὗτοσ ἐπιτροπεύσασ τὴν πόλιν ἀστασίαστον ὅσασ ἐξῆν ἡμέρασ ἕτερον ἀποδείκνυσιν, ὥσπερ αὐτοῖσ ἔθοσ ἦν, Σπόριον Λάρκιον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 90 8:2)
κἀκεῖνοσ συγκαλέσασ τὴν λοχῖτιν ἐκκλησίαν καὶ τὰσ ψήφουσ κατὰ τὰ τιμήματα ἀναδούσ, ἐκ τῆσ ἀμφοτέρων εὐδοκήσεωσ ἀποδείκνυσιν ὑπάτουσ, Γάϊον Ιοὔλιον, τὸν ἐπικαλούμενον Ιοὔλον, ἐκ τῶν φιλοδήμων, καὶ Κόιντον Φάβιον Καίσωνοσ υἱὸν τὸ δεύτερον ἐκ τῶν ἀριστοκρατικῶν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 90 8:3)
οὔτε γὰρ βουλῆσ δόγμα ὑμᾶσ οὐκέτι ἀποδείκνυσιν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, οὔτε αἱ φρᾶτραι τὴν ψῆφον ὑπὲρ ὑμῶν ἐπιφέρουσιν, οὔτε ἱερὰ προθύεται τοῖσ θεοῖσ πρὸ τῶν ἀρχαιρεσιῶν, ἃ κατὰ νόμουσ ἐχρῆν ἐπιτελεῖσθαι, οὔτε ἄλλο τῶν πρὸσ τοὺσ θεοὺσ εὐσεβῶν ἢ πρὸσ ἀνθρώπουσ ὁσίων οὐθὲν ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ ὑμετέρασ γίνεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 4 4:1)
ἐπεὶ δὲ πᾶσιν ἐδόκει δικτάτοροσ δεῖσθαι ὁ καιρόσ, ἀποδείκνυσιν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ταύτην Λεύκιον Κοίντιον Κικιννᾶτον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 23 8:2)
διττῆσ δὲ τῆσ ἀμφισβητήσεωσ ὑπαρχούσησ, τῆσ μὲν περὶ τοῦ γεγονέναι τὰσ διαθήκασ ἢ μή, τῆσ δέ, τῶν διαθηκῶν ἀμφισβητουμένων ἤδη, τίνα δεῖ τοῦ κλήρου κρατεῖν, πρῶτον ἀποδοὺσ τὸν ὑπὲρ τῶν νόμων λόγον καὶ κατὰ τοῦτο ἀποδείξασ τὸ μέροσ, ὡσ οὐ δεῖ τὸν ἐπίδικον κρατεῖσθαι κλῆρον πρὸ δίκησ, οὕτωσ ἐπὶ τὴν διήγησιν ἔρχεται, δι’ ἧσ ἀποδείκνυσιν οὐδὲ γεγενημένασ ὑπὸ τοῦ τετελευτηκότοσ τὰσ διαθήκασ.
(디오니시오스, chapter 152)
ποιεῖται δ’ αὐτὸν υἱὸν καὶ μίαν τῶν θυγατέρων πρὸσ γάμον δίδωσι τῶν τε θρεμμάτων, ἐν τούτοισ γὰρ ἡ πᾶσα κτῆσισ τὸ παλαιὸν ἦν τοῖσ βαρβάροισ, ἀποδείκνυσιν ἐπιμελητὴν καὶ δεσπότην.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 2 325:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION