헬라어 문장 내 검색 Language

τό τε γὰρ ἀποβάλλον ἔχει τι τοῦ ἀποβαλλομένου, καὶ τοῦ γιγνομένου ἤδη ἀνάγκη τι εἶναι, ὅλωσ τε εἰ φθείρεται, ὑπάρξει τι ὄν, καὶ εἰ γίγνεται, ἐξ οὗ γίγνεται καὶ ὑφ’ οὗ γεννᾶται ἀναγκαῖον εἶναι, καὶ τοῦτο μὴ ἰέναι εἰσ ἄπειρον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 147:2)
ἤδη δὲ πολλῶν καὶ γενναίων ἀθροιζομένων καὶ περιεπόντων, οἱ μὲν ἄλλοι καταφανεῖσ ἦσαν τὴν λαμπρότητα τῆσ ὡρ́ασ ἐκπεπληγμένοι καὶ θεραπεύοντεσ, ὁ δὲ Σωκράτουσ ἔρωσ μέγα μαρτύριον ἦν τῆσ ἀρετῆσ καὶ εὐφυί̈ασ τοῦ παιδόσ, ἣν ἐμφαινομένην τῷ εἴδει καὶ διαλάμπουσαν ἐνορῶν, φοβούμενοσ δὲ τὸν πλοῦτον καὶ τὸ ἀξίωμα καὶ τὸν προκαταλαμβάνοντα κολακείαισ καὶ χάρισιν ἀστῶν καὶ ξένων καὶ συμμάχων ὄχλον, οἱο͂σ ἦν ἀμύνειν καὶ μὴ περιορᾶν ὡσ φυτὸν ἐν ἄνθει τὸν οἰκεῖον καρπὸν ἀποβάλλον καὶ διαφθεῖρον.
(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 4 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION