헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ὃ καὶ τέωσ ἄρα προορῶν ἐτόλμησεν ἐχθρῷ προσενεγκεῖν λόγον τοιόνδε, ὡσ ἀπίστῳ κατηγόρῳ διὰ τὴν ἔχθραν ἐσομένῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:7)
τίσ γὰρ ἂν ἢ πρότερον ἐχθρῷ περὶ τοιῶνδε διεπίστευσεν, ἢ νῦν, εἰ καὶ τέωσ ἐπεπλάνητο, ἀπίστῳ καὶ κατηγόρῳ περὶ ἐκεῖνα γεγενημένῳ, κινδυνεύων ἔτι καὶ κρινόμενοσ καὶ ἀρνούμενοσ, αὖθισ ἂν τὰ δεύτερα ταῦτ’ ἐθάρρησεν εἰπεῖν, καὶ μάλιστ’ ἐν τῷ δικαστηρίῳ, πολλῶν μὲν ἀκοῦσαι δυναμένων, τοῦ δὲ κατηγόρου καὶ τόδε μέλλοντοσ εὐθὺσ ὁμοίωσ ἐρεῖν;
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 6:3)
ἐφ’ οἷσ ἔδοτε μέν τινα καὶ αὐτῷ Μιθριδάτῃ δίκην, ἀπίστῳ τε ἐσ ὑμᾶσ γενομένῳ, καὶ φόνου καὶ δημεύσεων ἐμπλήσαντι ὑμᾶσ, καὶ γῆσ ἀναδασμοὺσ ἐργασαμένῳ καὶ χρεῶν ἀποκοπὰσ καὶ δούλων ἐλευθερώσεισ, καὶ τυράννουσ ἐπ’ ἐνίοισ, καὶ λῃστήρια πολλὰ ἀνά τε γῆν καὶ θάλασσαν, ὡσ εὐθὺσ ὑμᾶσ ἔχειν ἐν πείρᾳ καὶ παραβολῇ οἱούσ ἀνθ’ οἱών προστάτασ ἐπελέγεσθε.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 3:8)
ἐγὼ δ’ ἀπιστῶ οὐδ’ ἐκείνῳ, τῷ μὴ οὐ καὶ μόνον σὲ πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ βαρβάρουσ ἱκανὸν εἶναι καὶ ἔτι κρείττω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 11:8)
ἔνθεν δὴ ὁ Ἰνδὸσ πρὶν ἐσ τὸ Δέλτα σχισθῆναι οὐκ ἀπιστῶ ὅτι καὶ ἐσ ἑκατὸν σταδίουσ ἔρχεται καὶ ὑπὲρ τοὺσ ἑκατὸν τυχὸν, ἵναπερ λιμνάζει μᾶλλον.
(아리아노스, Anabasis, book 6, chapter 14 5:5)
δεξαμένων δ’ αὐτῶν τὸν λόγον ἀπίστῳ τινὶ καὶ θαυμαστῇ προθυμίᾳ, τότε ἀνακαλύπτειν ἔγνων τὸ βούλευμα καὶ φέρειν εἰσ μέσον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 15 4:3)
ἀπιστῶ δ’·
(에우리피데스, Hecuba, episode 5:26)
ὦ φιλτάτη μοι σύγγον’, ἐκπεπληγμένοσ ὅμωσ σ’ ἀπίστῳ περιβαλὼν βραχίονι ἐσ τέρψιν εἶμι, πυθόμενοσ θαυμάστ’ ἐμοί.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, lyric 8:1)
ὁ δὲ καὶ γέρωσ οὕτω λαμπροῦ προτεθέντοσ καὶ βουλόμενοσ ἐπ’ ἔργῳ παραβόλῳ καὶ ἀπίστῳ λαβεῖν κλέοσ ὁρμήσει μὲν ἐπὶ τὴν πρᾶξιν, διαφθαρήσεται δὲ ὑπὸ τῶν Παλαιστίνων καὶ χωρήσει μοι τὰ κατ’ αὐτὸν εὐπρεπῶσ·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 253:1)
ὁ δὲ Ιὤαβοσ αὐτὸσ καὶ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ Ἀβεσσαῖοσ παραδραμόντεσ τὸ πτῶμα καὶ τῆσ πλείονοσ ἐπὶ τὸν Ἀβεννῆρον σπουδῆσ αἰτίαν τὴν ὑπὲρ τοῦ τετελευτηκότοσ ὀργὴν λαβόντεσ, ἀπίστῳ τάχει καὶ προθυμίᾳ χρώμενοι μέχρι τόπου τινόσ, Ὄμματον καλοῦσιν, ἐδίωξαν τὸν Ἀβεννῆρον ἤδη περὶ δυσμὰσ ὄντοσ ἡλίου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 7 20:2)
ἦν δὲ τὸ μηχάνημα τοῦτο ἀνδρὶ μὲν οἱῴ σοί, εἰ δὲ μὴ φορτικὸν εἰπεῖν, καὶ οἱῴ ἐμοί, πρόδηλον καὶ γνῶναι ῥᾴδιον, τοῖσ δὲ ἰδιώταισ καὶ κορύζησ μεστοῖσ τὴν ῥῖνα τεράστιον καὶ πάνυ ἀπίστῳ ὅμοιον.
(루키아노스, Alexander, (no name) 20:1)
εἰ δὲ καὶ πῦρ γίγνεσθαι δυνατὸν ἐν θαλάττῃ οἰκοῦντα, τοῦτο πάνυ θαυμάζω καὶ ἀπιστῶ.
(루키아노스, Dialogi Marini, menelaus and proteus, chapter 12)
ὠγαθὲ Κρατύλε, θαυμάζω καὶ αὐτὸσ πάλαι τὴν ἐμαυτοῦ σοφίαν καὶ ἀπιστῶ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 273:1)
ἐγὼ γὰρ τοῦτο, ὦ Πρωταγόρα, οὐκ ᾤμην διδακτὸν εἶναι, σοὶ δὲ λέγοντι οὐκ ἔχω ὅπωσ ἂν ἀπιστῶ.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Πρωταγόρας 88:3)
ἀπιστῶ μέν σοι ἔγωγε, ἦ δ’ ὃσ ὁ Σιμμίασ, οὔ, αὐτὸ δὲ τοῦτο, ἔφη, δέομαι παθεῖν περὶ οὗ ὁ λόγοσ, ἀναμνησθῆναι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 256:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION