헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μὲν γὰρ ἀπίθανον πεπλάσθαι γὰρ δοκεῖ, καὶ ἅμα καὶ ἐξίστησι·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 8 1:2)
διότι δὲ οὐ πιθανὸν ἀκρόαμα παρὰ τῷ Μενελάῳ τυγχάνειν δῆλον ἐκ τοῦ δι’ ὁμιλίασ ὅλον τὸ συμπόσιον περαίνεσθαι τῆσ πρὸσ ἀλλήλουσ, ὄνομα δὲ μηδὲν εἰρῆσθαι τοῦ ᾠδοῦ μηδὲ ᾠδὴν ἣν ᾖδε μηδὲ προσέχειν τοὺσ περὶ Τηλέμαχον αὐτῷ, καθάπερ δὲ ἐν σιωπῇ τινι καὶ ἠρεμίᾳ κατανοεῖν μᾶλλον τὸν οἶκον καίτοι γε πῶσ οὐκ ἀπίθανον τοὺσ τῶν φρονιμωτάτων υἱέασ ’ Ὀδυσσέωσ καὶ Νέστοροσ ἐπαριστέρουσ εἰσάγεσθαι, ὥστε τρόπον ἀγροίκων τινῶν μὴ προσέχειν τοῖσ παρεσκευασμένοισ ἀκροάμασιν;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 111)
ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἔστιν Αἰνείασ ὑπὸ Ἀφροδίτησ ἁρπαζόμενοσοὐδὲ Ἄρησ ὑπὸ ἀνδρὸσ τιτρωσκόμενοσ οὐδὲ ἄλλο τοιοῦτον οὐθὲν ἀπίθανον, ἀλλὰ πράγματα ἀληθῆ καὶ ὅμοια γεγονόσι.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 112:1)
ἥ τε τοῦ Εὐριπίδου σύνεσισ καὶ περὶ πάντα ἐπιμέλεια, ὥστε μήτε ἀπίθανόν τι καὶ παρημελημένον ἐᾶσαι μήτε ἁπλῶσ τοῖσ πράγμασι χρῆσθαι, ἀλλὰ μετὰ πάσησ ἐν τῷ εἰπεῖν δυνάμεωσ, ὥσπερ ἀντίστροφόσ ἐστι τῇ τοῦ Αἰσχύλου , πολιτικωτάτη καὶ ῥητορικωτάτη οὖσα καὶ τοῖσ ἐντυγχάνουσι πλείστην ὠφέλειαν παρασχεῖν δυναμένη.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΙΣΧΥΛΟΥ ΚΑΙ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΚΑΙ 18:1)
οὐκ ἀπίθανον δὲ ἐπ’ ἀμφοτέροισ τούτοισ μηνῖσαι τὴν θεόν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 81 5:1)
εἰ δέ τισ οὕτωσ ἔσται δύσερισ ὥστε καὶ πρὸσ ταῦτα ἀντιλέγειν, ὅτι μὲν ὕστερον ἐγράφησαν αἱ ῥητορικαὶ τέχναι τῶν ἀναλυτικῶν τε καὶ μεθοδικῶν καὶ τοπικῶν, ὁμολογῶν ἀληθὲσ εἶναι, οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσασ ταύτασ κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰσ πραγματείασ ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι, ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον ἐπιχείρησιν εἰσάγων, βιαζόμενοσ δὲ τὸ κακουργότατον τῶν ἐπιχειρημάτων ποιεῖν πιθανώτερον, ὅτι καὶ τὸ μὴ εἰκὸσ γίνεταί ποτε εἰκόσ, ἀφεὶσ ἃ πρὸσ ταῦτα λέγειν εἶχον ἐπὶ τὰσ αὐτοῦ τρέψομαι τοῦ φιλοσόφου μαρτυρίασ, ἃσ ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ τῶν τεχνῶν τέθηκε περὶ τῆσ μεταφορᾶσ κατὰ λέξιν οὕτω γράφων·
(디오니시오스, Ad Ammaeum, chapter 81)
ἕτεροι δὲ οὐδὲν τῶν μυθωδεστέρων ἀξιοῦντεσ ἱστορικῇ γραφῇ προσήκειν τήν τε ἀπόθεσιν τὴν τῶν βρεφῶν οὐχ ὡσ ἐκελεύσθη τοῖσ ὑπηρέταισ γενομένην ἀπίθανον εἶναί φασι, καὶ τῆσ λυκαίνησ τὸ τιθασόν, ἣ τοὺσ μαστοὺσ ἐπεῖχε τοῖσ παιδίοισ, ὡσ δραματικῆσ μεστὸν ἀτοπίασ διασύρουσιν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 84 1:1)
ἐγὼ δ’, ἵνα μή τισ ἀσθενῆ τὴν πίστιν εἶναι ταύτην ὑπολάβῃ κατ’ ἐκείνην τὴν ἀπίθανον ὑπόληψιν, ὅτι παντὸσ τοῦ Ἑλληνικοῦ κρατήσαντεσ ἀσμένωσ ἂν τὰ κρείττω μετέμαθον ἔθη τῶν ἐπιχωρίων ὑπεριδόντεσ, ἐξ ἐκείνου ποιήσομαι τοῦ χρόνου τὴν τέκμαρσιν, ὅτ’ οὔπω τὴν τῆσ Ἑλλάδοσ εἶχον ἡγεμονίαν οὐδὲ ἄλλην διαπόντιον οὐδεμίαν ἀρχήν, Κοίντῳ Φαβίῳ βεβαιωτῇ χρώμενοσ καὶ οὐδεμιᾶσ ἔτι δεόμενοσ πίστεωσ ἑτέρασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 71 2:2)
ὀλίγα μὲν γὰρ ἐπιτηδεύματα περὶ θυσίασ τε καὶ ἑορτὰσ ὁμοίωσ Ἕλλησι καὶ βαρβάρουσ τινὰσ ἐπιτελεῖν ἐνδέχεται, πάντα δὲ ταὐτὰ πράττειν ἀπίθανον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 72 31:3)
κατὰ μὲν δὴ τοῦτ’ οὐκ ἀξιῶ, ὥσπερ ἔφην, προβεβλῆσθαι τὸν λόγον ὡσ ἀπιθανόν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 79 4:2)
λέγουσι γὰρ δή τινεσ, τῶν ἓξ καὶ τριακοσίων Φαβίων ἀπολομένων ὅτι ἓν μόνον ἐλείφθη τοῦ γένουσ παιδίον, πρᾶγμα οὐ μόνον ἀπίθανον, ἀλλὰ καὶ ἀδύνατον εἰσάγοντεσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 22 1:2)
ἀπίθανον δὲ οἶμαι εἶναι τὰσ μὲν τιμὰσ οὕτω γράφειν εὐνοοῦντα τῷ Διφίλῳ τὸν Δημοσθένην, λόγον δὲ παρὰ Δεινάρχου λαβόντα περιιδεῖν.
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 11 5:3)
ἐνθυμούμενοσ δέ, ὅτι τὴν μὲν ποιητικὴν κατασκευὴν καὶ τὸ μετέωρον δὴ τοῦτο καὶ πομπικὸν εἰρημένον οὐδεὶσ Ἰσοκράτουσ ἀμείνων ἐγένετο, παρέλιπον ἑκών, οὓσ ᾔδειν ἧττον ἐν ταῖσ ἰδέαισ ταύταισ κατορθοῦντασ, Γοργίαν μὲν τὸν Λεοντῖνον ἐκπίπτοντα τοῦ μετρίου καὶ πολλαχοῦ παιδαριώδη γιγνόμενον ὁρῶν, Ἀλκιδάμαντα δὲ τὸν ἀκουστὴν αὐτοῦ παχύτερον ὄντα τὴν λέξιν καὶ κενότερον, Θεόδωρον δὲ τὸν Βυζάντιον ἀρχαῖόν τινα καὶ οὔτε ἐν ταῖσ τέχναισ ἀκριβῆ οὔτε ἐξέτασιν ἱκανὴν ἐν τοῖσ ἐναγωνίοισ δεδωκότα λόγοισ, Ἀναξιμένην δὲ τὸν Λαμψακηνὸν ἐν ἁπάσαισ μὲν ταῖσ ἰδέαισ τῶν λόγων τετράγωνόν τινα εἶναι βουλόμενον καὶ γὰρ ἱστορίασ γέγραφε καὶ περὶ τοῦ ποιητοῦ συντάξεισ καταλέλοιπε καὶ τέχνασ ἐξενήνοχεν, ἧπται δὲ καὶ συμβουλευτικῶν καὶ δικανικῶν ἀγώνων, οὐ μέντοι τέλειόν γε ἐν οὐδεμιᾷ τούτων τῶν ἰδεῶν ἀλλ’ ἀσθενῆ καὶ ἀπίθανον ὄντα ἐν ἁπάσαισ θεωρῶν.
(디오니시오스, chapter 193)
καὶ γὰρ τὸ σύντομον μάλιστα αὗται ἔχουσιν αἱ διηγήσεισ καὶ τὸ σαφὲσ ἡδεῖαί τέ εἰσιν ὡσ οὐχ ἕτεραι καὶ πιθαναὶ καὶ τὴν πίστιν ἅμα λεληθότωσ συνεπιφέρουσιν, ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι μήθ’ ὅλην διήγησιν μηδεμίαν μήτε μέροσ αὐτῆσ ψευδὲσ ἢ ἀπίθανον εὑρεθῆναι·
(디오니시오스, chapter 183)
ἐπελογισάμην, ὅτι ἔπαθέν τι ὁ ἄρασ οὐκ ἀπίθανον.
(에픽테토스, Works, book 1, Ὅτι οὐ δεῖ χαλεπαίνειν τοῖσ ἁμαρτανομένοισ. 15:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION