헬라어 문장 내 검색 Language

ἔνθ’ αὖτ’ ἀμφίπολοι μὲν ἐφοπλίζεσκον ἀπήνην·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 14:22)
παρασκευασάμενοσ γὰρ τὴν ἀπήνην πολυτελέσι παραπετάσμασι κεκοσμημένην, εἰσ ταύτην ἐνέθηκε τὸν Θεμιστοκλέα, καὶ μετὰ πάσησ ἀσφαλείασ διασώσασ ἐνέτυχε τῷ βασιλεῖ, καὶ πεφυλαγμένωσ ὁμιλήσασ ἔλαβε παρ’ αὐτοῦ πίστεισ μηδὲν ἀδικήσειν τὸν ἄνδρα.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 56 8:1)
στενοῦ δ’ ὄντοσ πάνυ τοῦ στενωποῦ, δι’ οὗ τὴν ἀπήνην ἔδει διελθεῖν, αἱ ἡμίονοι τὸ πτῶμα ἰδοῦσαι διεταράχθησαν, καὶ ὁ προηγούμενοσ αὐτῶν ὀρεοκόμοσ παθών τι πρὸσ τὸ τῆσ ὄψεωσ ἐλεεινὸν ἐπέστη καὶ πρὸσ τὴν δέσποιναν ἀπέβλεψε.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 39 4:5)
πρόσθε μὲν ἡμίονοι ἕλκον τετράκυκλον ἀπήνην, τὰσ Ἰδαῖοσ ἔλαυνε δαί̈φρων·
(호메로스, 일리아스, Book 24 30:2)
τὸν δ’ ἐπεὶ οὖν δμῳαὶ λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ, ἀμφὶ δέ μιν φᾶροσ καλὸν βάλον ἠδὲ χιτῶνα, αὐτὸσ τόν γ’ Ἀχιλεὺσ λεχέων ἐπέθηκεν ἀείρασ, σὺν δ’ ἕταροι ἠείραν ἐϋξέστην ἐπ’ ἀπήνην.
(호메로스, 일리아스, Book 24 54:6)
"πάππα φίλ’, οὐκ ἂν δή μοι ἐφοπλίσσειασ ἀπήνην ὑψηλὴν ἐύκυκλον, ἵνα κλυτὰ εἵματ’ ἄγωμαι ἐσ ποταμὸν πλυνέουσα, τά μοι ῥερυπωμένα κεῖται;
(호메로스, 오디세이아, Book 6 6:1)
ἀτάρ τοι δμῶεσ ἐφοπλίσσουσιν ἀπήνην ὑψηλὴν ἐύκυκλον, ὑπερτερίῃ ἀραρυῖαν.
(호메로스, 오디세이아, Book 6 7:6)
φασὶ γὰρ τῆσ μητρὸσ αὐτῶν ἱερείασ οὔσησ τῆσ Ἥρασ ἐπειδὴ τῆσ εἰσ τὸν νεὼν ἀναβάσεωσ ἧκεν καιρόσ, τῶν ἑλκόντων τὴν ἀπήνην ὀρέων ὑστερησάντων καὶ τῆσ ὡρ́ασ ἐπειγούσησ, τούτουσ·
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 14 2:2)
ὑποδύντασ ὑπὸ τὴν ἀπήνην ἀγαγεῖν εἰσ τὸ ἱερὸν τὴν μητέρα, τὴν δ’ ὑπερησθεῖσαν τῇ τῶν υἱῶν εὐσεβείᾳ κατεύξασθαι τὸ κράτιστον αὐτοῖσ;
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 14 3:1)
αἰπυτάτην δ’ ηὔξησε [ νόμοισ πατρίοισιν ἀπήνην, φαιδρύνασ καθαρῆσ ἔργα Δικαιοσύνησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 698 1:1)
τίνασ ἂν εἴποι λόγουσ Ἄλκηστισ, τοῦ Ἀδμήτου ζεύξαντοσ λέοντα καὶ κάπρον εἰσ τὸ ὄχημα ἠνορέησ κλυτὰ ἔργα τεὴν ἔστεψαν ἀπήνην, καὶ νύμφην βοόωσιν ἀριστοπόνοισ ὑμεναίοισ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 4661)
ἡμίονοι σύγγηροι ἐμὴν κομέουσιν ἀπήνην, ταῖσιν Ὁμηρείοισ πάντα Λιταῖσ ἴκελαι, χωλαί τε, ῥυσαί τε, παραβλῶπὲσ τ’ ὀφθαλμώ, Ἡφαίστου πομπή, σκύτινα δαιμόνια, οὔ ποτε γευσάμεναι, μὰ τὸν Ἥλιον, οὐδ’ ἐν ὀνείρῳ, οὐ θέρεοσ κριθήν, οὐκ ἐάροσ βοτάνην.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 3611)

SEARCH

MENU NAVIGATION