헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἔστι τοῦτο καλὸν ἐν τῷ τοιούτῳ εἴδει τῶν λόγων καὶ τὸ τὴν ἁπλότητα μάλιστα ἀπεργαζόμενον, ὅθεν καὶ εὐπορία πλεκτὴ γίνεται, καὶ ὁ λόγοσ ἐκ τῶν ἐπεγκυκλουμένων ἀφελὴσ φαίνεται, διά τε τὸ σεμνότερον γίνεσθαι τὸ λεγόμενον καὶ δι’ ἑτέρου ἐναργέστερον, ὅπερ λαλιᾶσ ἔργον μᾶλλον εἶναι φαίνεται.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἑρμηνείασ. 4:2)
καὶ γάρ ἐστι τοῦτο μάλιστα, ὥσ γε οἶμαι, τὸ ἀφελῆ τὸν λόγον ἀπεργαζόμενον.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ ἀφελοῦσ λόγου., περὶ ἐπιχειρημάτων. 4:3)
ὑπολαμβάνουσι γὰρ μισητὸν εἶναι πάντα τὸν ὁμοφύλῳ σώματι βίαν προσφέροντα καὶ τραύματα ποιοῦντα καὶ καθόλου τι κακὸν ἀπεργαζόμενον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 91 4:4)
οὐδὲ τὸ ἀκρατεῖσ καὶ μοιχοὺσ καὶ φθορεῖσ ἀπεργαζόμενον οὐδ’ ὅσ’ ἄλλα πλημμελοῦσιν ἄνθρωποι κατ’ ἀλλήλων δι’ ἓν καὶ μόνον τοῦτο δόγμα, τὸ ἐν τοῖσ ἀπροαιρέτοισ τίθεσθαι αὑτοὺσ καὶ τὰ ἑαυτῶν.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 28:2)
ἐν τῇ ἐργασίᾳ τε καὶ χρήσει τῇ περὶ τὰ ξύλα μῶν ἄλλο τί ἐστιν τὸ ἀπεργαζόμενον ὀρθῶσ χρῆσθαι ἢ ἐπιστήμη ἡ τεκτονική;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Εὐθύδημος 93:3)
βίᾳ διωθοῦσαν καὶ τήκουσαν, πῦρ μὲν ἁθρόον καὶ ὕδωρ, ὃ δάκρυον καλοῦμεν, ἐκεῖθεν ἐκχέουσαν, αὐτὴν δὲ οὖσαν πῦρ ἐξ ἐναντίασ ἀπαντῶσαν, καὶ τοῦ μὲν ἐκπηδῶντοσ πυρὸσ οἱο͂ν ἀπ’ ἀστραπῆσ, τοῦ δ’ εἰσιόντοσ καὶ περὶ τὸ νοτερὸν κατασβεννυμένου, παντοδαπῶν ἐν τῇ κυκήσει ταύτῃ γιγνομένων χρωμάτων, μαρμαρυγὰσ μὲν τὸ πάθοσ προσείπομεν, τὸ δὲ τοῦτο ἀπεργαζόμενον λαμπρόν τε καὶ στίλβον ἐπωνομάσαμεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 328:1)
παντὸσ τὰσ ἐντὸσ καὶ ἐκτὸσ ἀμύνηται κατὰ φύσιν κινήσεισ, καὶ μετρίωσ σείων τά τε περὶ τὸ σῶμα πλανώμενα παθήματα καὶ μέρη κατὰ συγγενείασ εἰσ τάξιν κατακοσμῇ πρὸσ ἄλληλα, κατὰ τὸν πρόσθεν λόγον ὃν περὶ τοῦ παντὸσ ἐλέγομεν, οὐκ ἐχθρὸν παρ’ ἐχθρὸν τιθέμενον ἐάσει πολέμουσ ἐντίκτειν τῷ σώματι καὶ νόσουσ, ἀλλὰ φίλον παρὰ φίλον τεθὲν ὑγίειαν ἀπεργαζόμενον παρέξει.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 468:1)
οὐκοῦν ἡδονῇ κρίνοιτ’ ἂν μόνον ἐκεῖνο ὀρθῶσ, ὃ μήτε τινὰ ὠφελίαν μήτε ἀλήθειαν μήτε ὁμοιότητα ἀπεργαζόμενον παρέχεται, μηδ’ αὖ γε βλάβην, ἀλλ’ αὐτοῦ τούτου μόνου ἕνεκα γίγνοιτο τοῦ συμπαρεπομένου τοῖσ ἄλλοισ, τῆσ χάριτοσ, ἣν δὴ κάλλιστά τισ ὀνομάσαι ἂν ἡδονήν, ὅταν μηδὲν αὐτῇ τούτων ἐπακολουθῇ;
(플라톤, Laws, book 2 92:5)
οὐκοῦν ὁπόταν αὖ πλείων ἡδονὴ κατὰ <τὰ> τοιαῦτα πάντα συμμειχθῇ, τὸ μὲν ὑπομεμειγμένον τῆσ λύπησ γαργαλίζει τε καὶ ἠρέμα ἀγανακτεῖν ποιεῖ, τὸ δ’ αὖ τῆσ ἡδονῆσ πολὺ πλέον ἐγκεχυμένον συντείνει τε καὶ ἐνίοτε πηδᾶν ποιεῖ, καὶ παντοῖα μὲν χρώματα, παντοῖα δὲ σχήματα, παντοῖα δὲ πνεύματα ἀπεργαζόμενον πᾶσαν ἔκπληξιν καὶ βοὰσ μετὰ ἀφροσύνησ ἐνεργάζεται;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 218:2)
ἡδονὴν δὲ ἐπὶ τοῖσ τῶν φίλων κακοῖσ, οὐ φθόνον ἔφαμεν εἶναι τὸν τοῦτ’ ἀπεργαζόμενον;
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 236:2)
Σύλλασ μὲν γὰρ ἀκόλαστοσ ὢν καὶ πολυτελὴσ ἐσωφρόνιζε τοὺσ πολίτασ, Λύσανδροσ δ’ ὧν αὐτὸσ ἀπείχετο παθῶν ἐνέπλησε τὴν πόλιν, ὥστε ἁμαρτάνειν τὸν μὲν αὐτὸν ὄντα χείρονα τῶν ἰδίων νόμων, τὸν δὲ αὑτοῦ χείρονασ ἀπεργαζόμενον τοὺσ πολίτασ·
(플루타르코스, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 3 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION