헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὕτω δὲ τούτων προκεχωρηκότων μέχρι μέν τινοσ ἦν ἡσυχία καὶ τῆσ ὑπαρχούσησ εὐδαιμονίασ αἱ πόλεισ ἀπέλαυον, τῆσ δὲ κοινῆσ τύχησ ἀνθρώπων, ἣ πάντα κινεῖ, μετέσχον ἄρα καὶ οἱ Ἕλληνεσ καὶ ἡ πόλισ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 68:7)
δεῖ γὰρ οὖν καὶ τοῦτο συνεξετάζειν, ὅπωσ αὐτοί τε ἀπέλαυον ὧν ἐκέκτηντο καὶ τοὺσ ἀρχομένουσ παρεσκεύαζον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 6:3)
ἅ γε μὴν ἀπέλαυον τῆσ ἀρχῆσ κατὰ τὴν Οἰβάρου σοφίαν, ὃσ πρῶτοσ εἰπεῖν λέγεται Κύρῳ δυσχεραίνοντι τὴν πολλὴν πλάνην δεῖν αὐτὸν καὶ ἀνάγκην εἶναι πανταχοῖ περιφοιτᾶν τῆσ ἀρχῆσ ἑκόντα τε καὶ ἄκοντα, εἰ μέλλοι βασιλεύειν, ὁρῶντα εἰσ τὴν βύρσαν, ὡσ ἐφ’ ἃ μὲν αὐτῆσ βαίνοι ταπεινὰ ἐγίγνετο καὶ τῆσ γῆσ ἔψαυεν, ἀφ’ ὧν δὲ ἀπαλλάττοιτο, αὖθισ ἀνίστατο καὶ πάλιν πατοῦντοσ ἐταπεινοῦτο.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 6:11)
ταῦτά τε δὴ τῆσ περιβλέπτου δυνάμεωσ ἀπέλαυον καὶ ἃ τούτοισ αὖ παρέπεσθαι φύσεωσ νόμοσ διέταξε, μίση καὶ ἐπιβουλὰσ ἐκ τῶν οὕτω διατεθειμένων καὶ ἀποστάσεισ καὶ μάχασ ἐν ἀλλήλοισ καὶ συνεχεῖσ ἔριδασ καὶ ἀπαύστουσ φιλονεικίασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 7:6)
αὐτοὶ μὲν δὴ ταῦτα ἀπέλαυον, ὥσπερ ἐκ κατάρασ μᾶλλον ἄρχοντεσ ἢ κατ’ εὐχὴν, οἱ δὲ ἀρχόμενοι πάντα ἃ τοὺσ ὑπὸ τῶν τοιούτων ἀρχομένουσ ἀνάγκη, σχεδὸν δέ τι καὶ προείρηται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 7:7)
εἰ δὲ δεῖ καὶ τοῦτο προσθεῖναι, καὶ ὁ Μέλησ οὐκ ἀηδήσ μοι καὶ ὁ Κινησίασ, ἀλλ’ ἀπέλαυον τοῦ γελοίου καὶ συνεχώρουν ἄχρι τούτου καὶ ὀνομαστὶ κωμῳδῆσαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 183:1)
"καὶ οὐ μόνον, φησίν, οἱ παραγινόμενοι τῶν Γαλατῶν ἀπὸ τῶν κωμῶν καὶ τῶν πόλεων ἀπέλαυον,4 ἀλλὰ καὶ οἱ παριόντεσ ξένοι ὑπὸ τῶν ἐφεστηκότων παίδων οὐκ ἠφίεντο ἑώσ ἂν μεταλάβωσι τῶν παρασκευασθέντων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 34 2:2)
οὐδὲ ἀπέλαυον μὲν ὡσ ἰδίων, ἠμέλουν δὲ ὡσ ἀλλοτρίων·
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 14 1:4)
τό τε γὰρ κῶλον τὸ δεύτερον τῷ κώλῳ πάρισον καὶ τῶν ὀνομάτων τῷ μὲν ἀπέλαυον τὸ ἠμέλουν ἀντίθετον, τῷ δὲ ἰδίων τὸ ἀλλοτρίων.
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 14 1:5)
εὐμενῶσ τε οὖν αὐτὸν προσδέχεσθαι τὴν θυσίαν παρεκάλει καὶ μηδεμίαν ὀργὴν ἐπὶ τὴν γῆν ὁμοίαν βαλεῖν, ὅπωσ ἔργοισ τε τοῖσ ταύτησ προσλιπαροῦντεσ καὶ πόλεισ ἀναστήσαντεσ εὐδαιμόνωσ ζῆν ἔχοιεν καὶ μηδενὸσ ὧν καὶ πρὸ τῆσ ἐπομβρίασ ἀπέλαυον ὑστερῶσιν ἀγαθῶν, εἰσ μακρὸν αὐτῶν γῆρασ καὶ βίου μῆκοσ ὅμοιον τοῖσ τάχιον ἐπερχομένων.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 1 120:1)
παραδοθεῖσα δὲ αὕτη τινὶ τῶν εὐνούχων εἰσ ἐπιμέλειαν πάσησ ἐτύγχανε προνοίασ ἀρωμάτων ἀφθονίᾳ καὶ πολυτελείᾳ τῶν ἀλειμμάτων ὧν χρῄζει τὰ σώματα καταρδομένη, καὶ τούτων ἀπέλαυον ἐπὶ μῆνασ ἓξ τετρακόσιαι τὸν ἀριθμὸν οὖσαι.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 11 240:1)
εἰ δέ τι ἐν Ἰνδοῖσ ἢ Ὑπερβορέοισ θέαμα παράδοξον ἢ κτῆμα τίμιον ἢ ὅσα ἐμφαγεῖν ἢ πιεῖν ἡδέα, οὐ μεταστειλάμενοσ, ἀλλ̓ αὐτὸσ ἐπιπετόμενοσ ἀπέλαυον ἁπάντων ἐσ κόρον·
(루키아노스, Λυκῖνοσ, Τιμόλαοσ, Σάμιπποσ, Ἀδείμαντος 74:4)
καὶ εἰ μέν τι ἀπὸ τούτων ἀπέλαυον καὶ μισθὸν λαμβάνων ταῦτα παρεκελευόμην, εἶχον ἄν τινα λόγον·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 144:2)
ἕτεροι δ’ ἡμῶν τῆσ ἀμαθίασ ὡσ ἐοίκε καὶ τῆσ ἀνηκοϊάσ ἀπέλαυον ἀναπείθοντεσ τοὐναντίον, ὡσ ἡ μὲν πίτυσ ἦν στέμμα τῶν ἀγώνων πάτριον, ἐκ δὲ Νεμέασ κατὰ ζῆλον ὁ τοῦ σελίνου στέφανοσ ξένοσ ὢν ἐπεισῆλθε δι’ Ἡρακλέα, καὶ κρατήσασ ἠμαύρωσεν ἐκεῖνον ὡσ ἱερὸν ἐπιτήδειον·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Τίσ αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυσ ἱερὰ Ποσειδῶνοσ ἐνομίσθη καὶ Διονύσου· καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺσ Ἴσθμια νικῶντασ, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πίτυι. 19:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION