헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐκ ἀπελαύνει ἀπὸ τοῦ βήματοσ, εἴ τισ μὴ προγόνων ἐστὶν ἐστρατηγηκότων, οὐδέ γε εἰ τέχνην τινὰ ἐργάζεται ἐπικουρῶν τῇ ἀναγκαίᾳ τροφῇ, ἀλλὰ τούτουσ καὶ μάλιστα ἀσπάζεται, καὶ διὰ τοῦτο πολλάκισ ἐπερωτᾷ, τίσ ἀγορεύειν βούλεται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 272)
παραγενόμενοσ δὲ εἰσ Ἰθάκην τὴν νῆσον ἀπελαύνει τινὰ τῶν βοσκημάτων, καὶ Ὀδυσσέα βοηθοῦντα τῷ μετὰ χεῖρασ δόρατι Τηλέγονοσ <τρυγόνοσ> κέντρον τὴν αἰχμὴν ἔχοντι τιτρώσκει, καὶ Ὀδυσσεὺσ θνήσκει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 7 36:2)
ἥ τε γὰρ ἡμῖν φωνὴ σὺν θεοῖσ εἰπεῖν οὐχὶ κώλυμα τὸ μηδὲν ἂν τῶν ἐκείνου δέξασθαι δύνασθαι, οὐδέ τισ ἡμᾶσ ἀπελαύνει πρόρρησισ εἰ καὶ μυστηρίων, καὶ τὸν βίον οὐ παντάπασιν ἀπᾴδειν φασὶ τῆσ ἐκείνου γνώμησ οἱ πεπειραμένοι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Καπίτωνα 3:4)
καὶ πρώην γ’ ἐμοῦ μᾶζαν μεμαχότοσ ἐν Πύλῳ Λακωνικήν, πανουργότατά πωσ περιδραμὼν ὑφαρπάσασ αὐτὸσ παρέθηκε τὴν ὑπ’ ἐμοῦ μεμαγμένην, ἡμᾶσ δ’ ἀπελαύνει κοὐκ ἐᾷ τὸν δεσπότην ἄλλον θεραπεύειν, ἀλλὰ βυρσίνην ἔχων δειπνοῦντοσ ἑστὼσ ἀποσοβεῖ τοὺσ ῥήτορασ.
(아리스토텔레스, Prologue 2:8)
οὐδεὶσ ἀπελαύνει σ’ ἀπὸ τούτων, οὔκουν ἔγωγε.
(데모스테네스, Speeches 31-40, Πρὸσ Βοιωτὸν περὶ τοῦ Ὀνόματοσ. 45:3)
ὡσ δὲ κατέβη ἐξ Ἀρείου πάγου ὁ Θεογένησ, εὐθὺσ τήν τε ἄνθρωπον τὴν ταυτησὶ Νεαίρασ θυγατέρα ἐκβάλλει ἐκ τῆσ οἰκίασ, τόν τε Στέφανον τὸν ἐξαπατήσαντα αὐτὸν τουτονὶ ἀπελαύνει ἀπὸ τοῦ συνεδρίου.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 125:2)
ἆρά γε ὁμοίωσ ἡρμήνευται ὁ αὐτὸσ νοῦσ οὑτοσὶ τοῖσ ποιηταῖσ, οὓσ περιφρονεῖ καὶ ἀπελαύνει τῆσ πολιτείασ ὁ φιλόσοφοσ, ἢ κάλλιον καὶ γενναιότερον;
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 26 1:1)
τότε μὲν οὖν πολλὰ πρὸσ ὀργὴν ἀποκρινάμενοσ ἀπελαύνει τὸν Ἀντίπατρον, αὖθισ δὲ ὑπαχθεὶσ αὐτοῦ ταῖσ κολακείαισ μεθηρμόσατο, καὶ αὐτῷ μὲν τὴν Ἀριστοβούλου συνῴκισεν θυγατέρα, τὸν δὲ υἱὸν αὐτοῦ τῇ Φερώρα θυγατρί.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 795:1)
οὐδ’ οἷσ ὡρ́α καὶ χάρισ συνέπεται καὶ ἄνθοσ δεδίττεται τὸν φιλόσοφον οὐδ’ ἀποσοβεῖ καὶ ἀπελαύνει τῶν ἀξίων ἐπιμελείασ τὸ κάλλοσ.
(플루타르코스, Maxime cum principbus philosopho esse diserendum, chapter, section 2 15:2)
εὐθὺσ δ’ ἐκεῖνοσ ἀπελαύνει τοὺσ περιεστῶτασ τῶν στρατιωτῶν καὶ λέγοντασ ὅτι δημόσια εἰή, καὶ τῷ Κλεάνδρῳ λέγει ἐλθὼν ὅτι ἁρπάζειν ἐπιχειροῦσιν.
(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεως, chapter 6 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION