헬라어 문장 내 검색 Language

Καπανεὺσ δ’ ἐπ’ Ἠλέκτραισιν εἴληχεν πύλαισ, γίγασ ὅδ’ ἄλλοσ τοῦ πάροσ λελεγμένου μείζων, ὁ κόμποσ δ’ οὐ κατ’ ἄνθρωπον φρονεῖ, πύργοισ δ’ ἀπειλεῖ δείν’, ἃ μὴ κραίνοι τύχη·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 1 1:2)
Καπανεὺσ δ’ ἀπειλεῖ, δρᾶν παρεσκευασμένοσ, θεοὺσ ἀτίζων, κἀπογυμνάζων στόμα χαρᾷ ματαίᾳ θνητὸσ ὢν εἰσ οὐρανὸν πέμπει γεγωνὰ Ζηνὶ κυμαίνοντ’ ἔπη·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 1 1:10)
ὁ δὲ τοιόσδ’ ἀνὴρ μέτοικοσ, Ἄργει δ’ ἐκτίνων καλὰσ τροφάσ, πύργοισ ἀπειλεῖ τοῖσδ’ ἃ μὴ κραίνοι θεόσ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, antistrophe 2 1:10)
καὶ πάλιν ἐν τῷ κατὰ Αἰσχίνου τὸ μὲν ἀληθὲσ [καὶ] τὸν μὲν ἀνῄρηκεν τῶν ἐπὶ τὰσ εὐθύνασ ἐλθόντων, τὸ δὲ ἑξῆσ ἐπικατεψεύσατο, οἱο͂ν τοῖσ δὲ ἀπειλεῖ περιιών.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 13:2)
πῶσ οὖν Ὁμήρῳ πεποίηται τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα λέγων ὁ Ζεὺσ περὶ αὑτοῦ καὶ τοὺσ ἄλλουσ θεοὺσ ἐκπλήττων καὶ φοβῶν ὥσπερ παιδάρια, τοῦτο μὲν ἐν θεῶν ἀγορᾷ ὅτ’ εἰσ τὸ κοινὸν ἀπειλεῖ γνώσετ’ ἔπειθ’ ὅσον εἰμὶ θεῶν κάρτιστοσ ἁπάντων, ὁ ἀπειθῶν δὴ τοῖσ παραγγέλμασι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 12:3)
σὲ δὲ ἀπειλεῖ καθεύδοντα λήψεσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 13:3)
εἰπέ μοι, τί τοῦτ’ ἀπειλεῖ τοὔποσ ἄνδρεσ δημόται τοῖσ Ἀχαρνικοῖσιν ἡμῖν;
(아리스토파네스, Acharnians, Parodos, trochees24)
ὁρᾶτε γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τὸ πρᾶγμα, οἷ προελήλυθ’ ἀσελγείασ ἅνθρωποσ, ὃσ οὐδ’ αἱρ́εσιν ὑμῖν δίδωσι τοῦ πράττειν ἢ ἄγειν ἡσυχίαν, ἀλλ’ ἀπειλεῖ καὶ λόγουσ ὑπερηφάνουσ, ὥσ φασι, λέγει, καὶ οὐχ οἱο͂́σ ἐστιν ἔχων ἃ κατέστραπται μένειν ἐπὶ τούτων, ἀλλ’ ἀεί τι προσπεριβάλλεται καὶ κύκλῳ πανταχῇ μέλλοντασ ἡμᾶσ καὶ καθημένουσ περιστοιχίζεται.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Α 11:1)
πρὶν γὰρ εἰσελθεῖν εἰσ ὑμᾶσ καὶ λόγον δοῦναι τῶν πεπραγμένων τὸν μὲν ἀνῄρηκε τῶν ἐπὶ τὰσ εὐθύνασ ἐλθόντων, τοῖσ δ’ ἀπειλεῖ περιιών, δεινότατον πάντων ἔθοσ εἰσ τὴν πολιτείαν εἰσάγων καὶ ἀσυμφορώτατον ὑμῖν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 4:2)
"καὶ πρὸσ ἡμᾶσ παύου διαβαλλομένη καὶ μὴ χαλέπαινε μηδὲ ἀπείλει·
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 114 4:2)
ὁρᾷσ γάρ, ὅση περὶ τὸν δῆμόν ἐστιν αὐθάδεια, ὃσ οὔτε πέμπει πρὸσ ἡμᾶσ περὶ διαλύσεων αὐτὸσ ἀδικῶν οὔτε τοῖσ ὑφ’ ἡμῶν ἀποσταλεῖσιν ἀποκρίνεται πολιτικὰσ καὶ φιλανθρώπουσ ἀποκρίσεισ, ἀλλ’ ὑπερηφανεῖ καὶ ἀπειλεῖ, καὶ εἰκάσαι ῥᾴδιον οὐκ ἔστιν ὅ τι βούλεται.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 56 1:3)
ἐγὼ τὸν δῆμον οὔτ’ ἀδιαλλάκτωσ οἰόμαι πρὸσ ἡμᾶσ ἔχειν οὔτε δράσειν τι, ὧν ἀπειλεῖ, τεκμαιρόμενοσ, ὅτι οὐκ ἔστιν ὅμοια τοῖσ λόγοισ αὐτοῦ τὰ ἔργα, πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμῶν ἐσπουδακέναι περὶ τὰσ διαλύσεισ .
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 56 3:1)
λοιπὸν ὅταν ἀπειλῇ ὁ τύραννοσ καὶ μὴ καλῇ, λέγω " 3τίνι ἀπειλεῖ;
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 4:5)
ἂν λέγῃ "δήσω σε", φημὶ ὅτι "ταῖσ χερσὶν ἀπειλεῖ καὶ τοῖσ ποσίν" 3.
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 5:1)
ἂν λέγῃ "τραχηλοκοπήσω σε", λέγω "τῷ τραχήλῳ ἀπειλεῖ".
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐσταθείασ. 5:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION