헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐνεχείρησε δ’ ἀπεικάζειν με Διονυσίῳ τῷ Σικελίασ τυράννῳ, καὶ μετὰ σπουδῆσ καὶ κραυγῆσ πολλῆσ παρεκελεύσαθ’ ὑμῖν φυλάξασθαι, καὶ τὸ τῆσ ἱερείασ ἐνύπνιον τῆσ ἐν Σικελίᾳ διηγήσατο.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 101)
καὶ τοὺσ μὲν ἰατροὺσ τῶν μαγείρων φάσκειν εἶναι βελτίουσ ὅτι σώζουσι, τοὺσ δὲ τῆσ σωτηρίασ τῶν Ἑλλήνων προστάντασ μὴ τοῖσ ἰατροῖσ ἀπεικάζειν, ἀλλὰ τοῖσ ὀψοποιοῖσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 85:1)
ὥστε μὴ τοῖσ μαγείροισ γε προσήκειν ἀπεικάζειν τοὺσ ἐπιτηδεύοντασ αὐτὴν, ἀλλὰ τοῖσ ἡρ́ωσι μᾶλλον, καὶ τὴν διαλεκτικὴν αὖ τῇ ῥητορικῇ προσήκειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 154:4)
οὔκουν δεινὸν, ὦ γῆ καὶ θεοὶ, Ἀριστοφάνη μὲν τὰ ἑαυτοῦ σκώμματα τοῖσ Ἡρακλέουσ ἔργοισ ἐπιχειρεῖν ἀπεικάζειν, τοὺσ δὲ τῶν σπουδαίων, ὃ κἂν αὐτὸσ ἐκεῖνοσ δοίη, λόγων ποιητὰσ τοὺσ ἑαυτῶν λόγουσ τοῖσ ἑτέρων ἀξιοῦν παραβαλεῖν ὑβριστικόν τι δοκεῖν εἶναι σοὶ κριτῇ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 23:4)
ἡ δ’ ἀμοιβὴ οὐκ ἔπαινοσ τοῦ οἴκου μόνον ‐ τοῦτο μὲν γὰρ ἴσωσ ἐκείνῳ τῷ νησιώτῃ μειρακίῳ ἔπρεπε, τὴν Μενελάου οἰκίαν ὑπερεκπεπλῆχθαι καὶ πρὸσ τὰ ἐν οὐρανῷ καλὰ τὸν ἐλέφαντα καὶ τὸν χρυσὸν αὐτῆσ ἀπεικάζειν, ἅτε μηδὲν ἐν γῇ καλόν τι ἄλλο ἑωρακότι ‐ ‐ ἀλλὰ καὶ τὸ εἰπεῖν ἐν αὐτῷ καὶ τοὺσ βελτίστουσ συγκαλέσαντα λόγων ἐπίδειξιν ποιήσασθαι μέροσ τοῦ ἐπαίνου καὶ τοῦτο γένοιτο ἄν.
(루키아노스, De Domo, (no name) 3:1)
καί σε ὑπεμίμνησκε τῶν τελευταίων ἐν τῷ βιβλίῳ περὶ αὐτῆσ εἰρημένων, ὅτι μετρίαν καὶ ἄτυφον ἔφησ αὐτὴν οὐκ ἀνατεινομένην ὑπὲρ τὸ ἀνθρώπινον μέτρον, ἀλλὰ πρόσγειον τὴν πτῆσιν ποιουμένην, ὁ δὲ ταῦτα εἰπὼν ὑπὲρ αὐτὸν τὸν οὐρανὸν ἀναβιβάζεισ τὴν γυναῖκα, ὡσ καὶ θεαῖσ ἀπεικάζειν.
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 8:3)
"ἀνεπίφθονον μέντοι ποιήσασθαι τὸν ἔπαινον ἐχρῆν, ἀλλὰ μὴ θεαῖσ ἀπεικάζειν ἄνθρωπον οὖσαν.
(루키아노스, Pro imaginibus, (no name) 23:3)
καὶ μὴν αὐτό γε τὸ "θάλλειν" τὴν αὔξην μοι δοκεῖ ἀπεικάζειν τὴν τῶν νέων, ὅτι ταχεῖα καὶ ἐξαιφνιδία γίγνεται.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 186:7)
εἰσ δὴ τὰσ εἰκόνασ ἐπανίωμεν πάλιν, αἷσ ἀναγκαῖον ἀπεικάζειν ἀεὶ τοὺσ βασιλικοὺσ ἄρχοντασ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 245:6)
τὰ δὲ ἡμέτερα ὁπόταν τισ ἐπιχειρῇ σώματα ἀπεικάζειν, ὀξέωσ αἰσθανόμενοι τὸ παραλειπόμενον διὰ τὴν ἀεὶ σύνοικον κατανόησιν χαλεποὶ κριταὶ γιγνόμεθα τῷ μὴ πάσασ πάντωσ τὰσ ὁμοιότητασ ἀποδιδόντι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 9:1)
οὐ γὰρ ὡσ ῥᾴδια τὰ θνητὰ ἀλλ’ ὡσ χαλεπὰ πρὸσ δόξαν ὄντα ἀπεικάζειν δεῖ διανοεῖσθαι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Κριτίας 10:1)
τὸ μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα συμπτώματα τῶν καλῶν κἀγαθῶν ἀνδρῶν, οἱο͂ν ἡ Σωκράτουσ καταδίκη καὶ ὁ Πυθαγόρου ζῶντοσ ἐμπρησμὸσ ὑπὸ τῶν Κυλωνείων καὶ Ζήνωνοσ ὑπὸ Δημύλου τοῦ τυράννου καὶ Ἀντιφῶντοσ ὑπὸ Διονυσίου στρεβλουμένων ἀναιρέσεισ, πιτύροισ παραπίπτουσιν ἀπεικάζειν, ὅσησ ἐστὶν εὐχερείασ, ἐῶ·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 37 4:2)
τοῦτο δὴ καὶ τοὺσ πανουργίᾳ καὶ δεινότητι ὑπερφέροντασ ἔχειν τὸ ἐπιτήδευμα λέγουσιν, ὡσ ὑπὲρ τοῦ λαθεῖν καὶ διαφυγεῖν τοὺσ πλησίον ἑαυτοὺσ ἀεὶ ἀπεικάζειν πολύποδι.
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 19 4:2)
οὐκοῦν, ἔφη, καὶ ταῦτα δυνατὸν ἀπεικάζειν;
(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 10 5:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION