헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὐ μὴν οὐδ’ Ἄρησ γε ὑμῖν ἠτίμασται, οὐδὲ δέοσ μὴ συνταράξῃ τὰ πάντα, ὥσπερ ἐν Λαπιθῶν δείπνῳ παροφθεὶσ, ἀλλ’ ἐπὶ ταῖσ ὄχθαισ ἔξω τῶν ποταμῶν χορεύει τὴν ἄπαυστον χορείαν, αἵματοσ καθαρὰ σώζων τὰ ὅπλα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 31:6)
ἔσται καὶ ὁμοῦ πάντων καὶ ἐκ μὴ ὄντοσ, λύοιτ’ ἂν ταῦτα, καὶ ἔστι τι ἀεὶ κινούμενον κίνησιν ἄπαυστον, αὕτη δ’ ἡ κύκλῳ καὶ τοῦτο οὐ λόγῳ μόνον ἀλλ’ ἔργῳ δῆλον, ὥστ’ ἀί̈διοσ ἂν εἰή ὁ πρῶτοσ οὐρανόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 68:1)
συνεχῶσ δὲ ἀστράπτοντα ἐπὶ πολέμῳ καὶ φθορᾷ πλήθουσ ἢ ὄμβρων ὑπερβολὴν ἢ χαλάζησ ἢ χιόνοσ, ἢ τανύοντα κυανῆν ἶριν, τοῦ πολέμου ξύμβολον, ἢ ἀστέρα πέμποντα ξυνεχεῖσ σπινθῆρασ ἀποβάλλοντα, δεινὸν τέρασ ναύταισ , ἢ ἐπιπέμποντα ἔριν ἀργαλέαν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ, ὥστε ἔρωτα ἐμβάλλειν πολέμου καὶ μάχησ ἄπαυστον κάμνουσιν ἀνθρώποισ καὶ ἀπειρηκόσιν·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 100:2)
εἶναι γὰρ δὴ τοῦ ξύμπαντοσ μίαν ἀγωγήν τε καὶ ἡνιόχησιν ὑπὸ τῆσ ἄκρασ ἐμπειρίασ τε καὶ ῥώμησ γιγνομένην ἀεί, καὶ ταύτην ἄπαυστον ἐν ἀπαύστοισ αἰῶνοσ περιόδοισ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 74:3)
εἰ μὲν γὰρ τηλικαῦτά ἐστιν, ὥστ̓ ἄξιον εἶναι πολεμεῖν πόλεμον οὐ σύντομον, οἱο͂σ ἄν τοῖσ ὅπλοισ ἐγίγνετο καὶ παρηγορίαν εἶχε τὸ τάχοσ τῆσ διακρίσεωσ, ἀλλὰ μακρὸν καὶ ἄπαυστον, ὥστε αὐτὸν ὑπολείπεσθαι καὶ τοῖσ παισὶ καὶ τοῖσ ἐκγόνοισ καὶ μηδέποτε σχεῖν ἐλπίδα καταλλαγῆσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 39:2)
τοῦτο δὲ τῶν πλανωμένων ἀστέρων τὴν ἄπαυστον χορείαν, ἃ μηδέποτε ἀλλήλοισ ἐμποδὼν ἵσταται;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΑΠΑΜΕΙΣ 69:1)
καὶ τοῦτ’ ἔπεισαν ἡμᾶσ οἱ σύμβουλοι τὸ ἀρχεῖον ἐᾶσαι παρελθεῖν εἰσ τὴν πόλιν ἐπὶ τῷ κοινῷ παραγινόμενον κακῷ, καὶ μάλιστ’ ἐπὶ τῷ κατὰ τῆσ βουλῆσ φθόνῳ, πολλά, εἴπερ ἄρα μέμνησθε, κεκραγότοσ ἐμοῦ καὶ μαρτυρομένου θεούσ τε καὶ ἀνθρώπουσ ὅτι πόλεμον ἐμφύλιον ἄπαυστον εἰσ τὴν πόλιν εἰσάξετε, καὶ πάνθ’ ὅσα ὑμῖν προβέβηκε λέγοντοσ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 49 7:1)
ταῦτα δὴ καταμαθόντεσ οἱ χαριέστατοι ποιητῶν τε καὶ συγγραφέων τὰ μὲν αὐτοὶ κατασκευάζουσιν ὀνόματα συμπλέκοντεσ ἐπιτηδείωσ ἀλλήλοισ, τὰ δὲ γράμματα καὶ τὰσ συλλαβὰσ οἰκείασ οἷσ ἂν βούλωνται παραστῆσαι πάθεσιν ποικίλωσ φιλοτεχνοῦσιν, ὡσ ποιεῖ πολλάκισ Ὅμηροσ, ἐπὶ μὲν τῶν προσηνέμων αἰγιαλῶν τῇ παρεκτάσει τῶν συλλαβῶν τὸν ἄπαυστον ἐκφαίνειν βουλόμενοσ ἦχον ἠιόνεσ βοόωσιν ἐρευγομένησ ἁλὸσ ἔξω·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1523)
πολέμων τε ἐπαγωγαῖσ οὐχ οἱο͂ν τὸ ἄπαυστον τὴν βίαν ἔχειν, καὶ ἀποστέρησιν φίλων, οἳ καὶ ἐπελαφρύνοιεν τὸν πόνον, λῃστηρίων τε μεγάλων ἐπιθέσεσιν καὶ διαφθοραῖσ ἀνδρῶν τῶν πρώτων, δόξα μὲν τοῦ ὀρθουμένου τῶν κοινῶν, ἔργῳ δὲ οἰκείων κερδῶν ἐλπίσιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 9:1)
"τὸ δ’ ἄπαυστον τοῦτο καὶ ἀΐδιον καὶ πολὺ ῥᾴδιον ^ μεῖζον ἤδη τῆσ πατρικῆσ ἐστιν ἐξουσίασ.
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 10:8)
Οὐκοῦν, ἤν τι τοιοῦτον εἴπῃ, ἐσ τὸν ᾅδην ἐμπεσὼν τροχῷ ἄθλιοσ προσδεθεὶσ συμπεριενεχθήσεται μετ̓ αὐτοῦ ἀεὶ καὶ πόνον ἄπαυστον ἕξει δίκην διδοὺσ οὐ τοῦ ἔρωτοσ ‐ οὐ γὰρ δὴ δεινὸν τοῦτό γε ‐ ἀλλὰ τῆσ μεγαλαυχίασ.
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἥρα, Ζευσ. 8:7)
οἱ δὲ εἰδότα τὸν θεὸν ὅτι ἱκέτησ τοῦ Πέρσου γενήσοιτο ὁ Θεμιστοκλῆσ, ἐπὶ τούτῳ τὰ δῶρα ἔφασαν οὐκ ἐθελῆσαι λαβεῖν, ἵνα μὴ ἀναθέντι τὸ ἔχθοσ ἄπαυστον ποιήσῃ <τὸ> ἀπὸ τοῦ Μήδου.
(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 14 10:3)
ἐοίκεν, ὦ Ἑρμόγενεσ, οὐχὶ καθάπερ οἱ κάπηλοι αὐτῷ χρῶνται, ἐὰν τὸ ἀνάλωμα ἀπολύῃ, οὐ ταύτῃ λέγειν μοι δοκεῖ τὸ "λυσιτελοῦν," ἀλλ’ ὅτι τάχιστον ὂν τοῦ ὄντοσ ἵστασθαι οὐκ ἐᾷ τὰ πράγματα, οὐδὲ τέλοσ λαβοῦσαν τὴν φορὰν τοῦ φέρεσθαι στῆναί τε καὶ παύσασθαι, ἀλλ’ ἀεὶ λύει αὐτῆσ ἄν τι ἐπιχειρῇ τέλοσ ἐγγίγνεσθαι, καὶ παρέχει ἄπαυστον καὶ ἀθάνατον αὐτήν, ταύτῃ μοι δοκεῖ ἐπιφημίσαι τὸ ἀγαθὸν λυσιτελοῦν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 205:6)
περικρεμαννύμενον ἢ κύκλῳ περιπολεῖν, ἄπαυστον αἰώραν καὶ ἀκατάπαυστον αἰωρούμενον;
(플루타르코스, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 7 8:1)
τίσ ἄρα νέατοσ ἐσ πότε λήξει πολυπλάγκτων ἐτέων ἀριθμόσ, τὰν ἄπαυστον αἰὲν ἐμοὶ δορυσσοήτων μόχθων ἄταν ἐπάγων ἄν τὰν εὐρώδεα Τρωί̈αν, δύστανον ὄνειδοσ Ἑλλάνων;
(소포클레스, Ajax, choral, strophe 11)

SEARCH

MENU NAVIGATION