헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν δὲ ἴδον Κελεοῖο Ἐλευσινίδαο θύγατρεσ ἐρχόμεναι μεθ’ ὕδωρ εὐήρυτον, ὄφρα φέροιεν κάλπισι χαλκείῃσι φίλα πρὸσ δώματα πατρόσ, τέσσαρεσ, ὥστε θεαί, κουρήιον ἄνθοσ ἔχουσαι, Καλλιδίκη καὶ Κλεισιδίκη Δημώ τ’ ἐρόεσσα Καλλιθόη θ’, ἣ τῶν προγενεστάτη ἠε͂ν ἁπασῶν·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 12:7)
εἶχε δὲ Ἱππολύτη τὸν Ἄρεοσ ζωστῆρα, σύμβολον τοῦ πρωτεύειν ἁπασῶν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 9:4)
ἡμῖν δὲ καὶ εἰσὶ καὶ φέρονται καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀπόνωσ διὰ θαλάττησ ἔκ τε νήσων καὶ ἠπείρων ἁπασῶν, ὅσαι ἀπὸ Θρᾴκησ ἐπὶ ποταμὸν Εὐφράτην, καὶ τάδε ἀκωλύτωσ, οὐδενὸσ ἡμῖν ὄντοσ ὄπισθεν ἐχθροῦ·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 12:4)
ὧν νῆέσ τε πᾶσαι χωρὶσ δέκα παραιροῦνται, καὶ τοὺσ ἐλέφαντασ, οἷσ ἰσχύουσι, παραδιδόασι, καὶ τάλαντα Εὐβοϊκὰ μύρια τελοῦσι, καὶ πόλεων ἁπασῶν ἀφίστανται καὶ χώρασ ὅσησ ἄρχουσιν ἐκτὸσ τῶν Φοινικίδων τάφρων, καὶ στρατολογεῖν αὐτοῖσ ἀπηγόρευται, καὶ ὅσα λιμώττοντεσ ἡρ́πασαν ἀποδιδόασιν ἔτι λιμώττοντεσ, καὶ τῶν ἀμφιλόγων ἐστὶν αὐτοῖσ Σκιπίων ὁ πολεμήσασ κριτήσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 5:7)
αὐτὸσ δ’ ὁ βασιλεὺσ ἀπὸ μὲν τῆσ πρώτησ τροπῆσ μετὰ πεντακοσίων ἱππέων ἐσ Ἐλάτειαν ἀμεταστρεπτὶ διέδραμεν, ἀπὸ δ’ Ἐλατείασ ἐσ Χαλκίδα καὶ ἐσ Ἔφεσον μετ’ Εὐβοίασ τῆσ νεογάμου ̔τοῦτο γὰρ αὐτὴν ὠνόμαζεν̓ ἐπὶ τῶν νεῶν ἔφυγεν, οὐδὲ τούτων ἁπασῶν·
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 4:2)
ὅστισ ποτὲ οὗτοσ ὁ κεστόσ ἐστιν, ᾧ πάντασ ἡ θεὸσ ἀναδεῖται πρὸσ ἑαυτὴν, καὶ καθάπερ τινὰ ὁρ́μον καὶ περιδέραιον συμπάσησ τῆσ Ἑλλάδοσ τοῦτ’ εἶναι, καὶ τέμενοσ Νυμφῶν, Ναί̈δων ἁπασῶν ἐνταυθοῖ ναουσῶν, καὶ θάλαμον Ὡρῶν, ᾧ πάντα τὸν χρόνον ἐγκάθηνται καὶ ὅθεν προέρχονται ἀνοιγνῦσαι τὰσ πύλασ εἴτε Διὸσ σύ γε βούλει καλεῖν εἴτε Ποσειδῶνοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἰσθμικὸσ εἰσ Ποσειδῶνα 7:8)
καὶ θαῦμά γ’ οὐδὲν τοσοῦτον τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ ὑπερᾶραι ᾧ πατὴρ μὲν τὰ πρῶτα τῶν ὄντων, μήτηρ δὲ ἣν ἐκεῖνοσ ἐξ ἁπασῶν προὔκρινε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 1:5)
τοῦτο μὲν, ὡσ ἀκούομεν, περὶ Γάδειρα θαυμαστὰ οἱᾶ ἐργάζεται καὶ νομίζεται δεύτεροσ οὐδενὸσ τῶν πάντων θεῶν, τοῦτο δὲ ἐν Μεσσήνῃ τῆσ Σικελίασ νόσων τε ἁπασῶν ἐκλύεται καὶ τοὺσ ἐν τῇ θαλάττῃ κινδύνουσ οἱ διαφυγόντεσ ἐξ ἴσου Ποσειδῶνί τε καὶ Ἡρακλεῖ τὴν εὐεργεσίαν λογίζονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 4:3)
Ἀπόλλω τε γάρ φασιν οἱ ποιηταὶ τὴν Δῆλον φερομένην πρότερον στῆσαι κατὰ τοῦ πελάγουσ ἐρείσαντα, ἐπειδὴ πρῶτον ἐν αὐτῇ ἐγένετο, καὶ οὗτοι τῆσ Μεροπίδοσ τότε ἐπιβάντεσ, προκρίναντεσ ἁπασῶν εἶναι καλλίστην, ὅσαι παραπλήσιαι μέγεθοσ, ἰάσαντό τε καὶ ἀπέφηναν ἐμβατὸν πᾶσιν Ἕλλησι καὶ βαρβάροισ, πρότερον σφαλερὰν καὶ ὕποπτον οὖσαν, καὶ τὴν εὐδαιμονίαν κυρίαν τῇ νήσῳ κατέστησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 3:3)
ὦ κάλλιστοσ μὲν αὐτοὶ χορὸσ τῷ πατρὶ, πολλοὺσ δὲ ἀνάγοντεσ παρὰ ἀνθρώπων, χοροποιοὶ μακρῷ πάντων ἄριστοι, καὶ προσέτι ἱεροποιοί τε καὶ ἐπιστάται κρατήρων καὶ χαρίτων ἁπασῶν, αἱ μὲν ἄλλαι θυσίαι τε καὶ ἑορταὶ νόμῳ καθεστᾶσιν, ὡσ εἰπεῖν, αἱ δ’ ἀφ’ ὑμῶν καὶ τοῦ περὶ ὑμᾶσ ἐργαστηρίου πλεῖσται μὲν ἐφ’ ἡμέρᾳ καὶ πρὸσ ἁπάσασ τὰσ ἄλλασ, καθαρῶσ δὲ ἀπὸ καρδίασ ἔρχονται, τὴν εὐθυμίαν ἀφ’ ὧν σύνισμεν φέρουσαι, ὑμῶν ἴχνη πλεῖστα καὶ φανερώτατα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀσκληπιάδαι 6:3)
ἣν δὲ ἁπασῶν ἐπικαιροτάτην ἀρχὴν ὑπολαμβάνω καὶ πρὸσ ἣν ἥκιστ’ ἂν ἁμαρτεῖν, ἅπαντα καθιστάμενοσ τὸν λόγον, ταύτην καὶ δὴ ποιήσομαι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 5:2)
τίθησι δὲ καὶ ἀγῶνασ πρώτη πόλεων ἁπασῶν καὶ τὸ ἆθλον ἐκ τῶν εὐεργεσιῶν, καλῶσ τὰ δοθέντα πιστουμένη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 15:12)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἀναγκαῖον ἅψασθαι καὶ τούτων ἤδη δυοῖν ἕνεκα, ἑνὸσ μὲν ὅτι τῶν ἀπὸ τῆσ εἰρήνησ ἀγαθῶν καὶ οἷσ κατεσκεύασε τὸν βίον ἡμῖν ἀποχρώντωσ μνημονεύσαντασ εἰκὸσ ἦν δή που καὶ τὰσ ἐπὶ τῶν ἑτέρων καιρῶν πράξεισ μὴ παρελθεῖν, ἄλλωσ τε καὶ πλείουσ μὲν ἢ τὰσ τῶν ἄλλων συμπάντων, μείζουσ δὲ ἁπασῶν οὔσασ ὧν παρειλήφαμεν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 25:14)
νῦν δ’ ἐξ ἴσου καθεστῶτοσ τοῦ θ’ εὑρεῖν ἃ χρὴ παραλιπεῖν καὶ τοῦ πρὸσ ἀξίαν εἰπεῖν τὰ νικήσαντα, καὶ οὐδενὸσ μὲν οὐδ’ ἐν ἁπλῇ διηγήσει πάντα πω διεξελθόντοσ, πλεῖστα δ’ ὑπὲρ μιᾶσ πόλεωσ ταύτησ ἁπάντων εἰρηκότων, μᾶλλον δ’ ὑπὲρ μόνησ πλείω σχεδὸν ἢ τῶν ἄλλων ἁπασῶν, οὐκ ἐνδέχεται διεξιέναι καθ’ ἕκαστον ἀκριβῶσ, ἀλλ’ ἀνάγκη τὰ πλεῖστα παραλιπεῖν, ἵνα τοῖσ μεγίστοισ χρησώμεθα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 29:10)
ἀλλὰ μὴν μόνη μὲν ἁπασῶν πόλεων ἰδίοισ κινδύνοισ κοινὴν ἅπαντι τῷ γένει τὴν ὠφέλειαν ἐπορίσατο, μόνη δ’ ἐκ τῶν κοινῶν εὐεργεσιῶν τὴν ἡγεμονίαν ἐκτήσατο καὶ μετέθηκε τὸν θεσμόν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 68:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION