헬라어 문장 내 검색 Language

δοκεῖ μοι ἀνδρὸσ εὐφυοῦσ ψυχὴ μάλα σκοπῷ τινι ἁπαλῷ προσεοικέναι.
(루키아노스, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 36:1)
Ἀνὰ Δίνδυμον Κυβήβησ Φρύγεσ ἔνθεον ὀλολυγὴν ἁπαλῷ τελοῦσιν Ἄττῃ, καὶ πρὸσ μέλοσ κεραύλου Φρυγίου κατ̓ ὄρεα Τμώλου κῶμον βοῶσι Λυδοί·
(루키아노스, πόδαγροσ, χόροσ, ποδάγρα, ἄγγελοσ, ἰατροὶ, βάσανοι6)
Παγκάλῳ νὴ Δία μειρακίῳ, ἁπαλῷ γε μὴν ἔτι καὶ οὐ πάνυ καθ’ ὡρ́αν γάμων.
(루키아노스, Symposium, (no name) 5:3)
τὸ νεογνὸν δὲ τὸ ἐν τῷ νηπίῳ ὅμωσ ἄγριον καὶ ἐν τῷ ἁπαλῷ ἤδη φοβερόν, καὶ τοῦτο θαυμαστὸν οἱο͂ν ἔδοξέ μοι, καὶ ὅτι παιδικῶσ μάλα πρὸσ τὸν σκύμνον τοῦ λέοντοσ ἀναβλέπουσι, μεταξὺ τῆσ θηλῆσ ἑκάτεροσ ἐπειλημμένοι ἐν χρῷ τῇ μητρὶ προσιστάμενοι.
(루키아노스, Zeuxis 12:1)
οὐκοῦν οἶσθ’ ὅτι ἀρχὴ παντὸσ ἔργου μέγιστον, ἄλλωσ τε δὴ καὶ νέῳ καὶ ἁπαλῷ ὁτῳοῦν;
(플라톤, Republic, book 2 335:1)
οὕτωσ ὁ φιλόσοφοσ φθόνον μὲν ἐξαιρῶν νέου ψυχῆσ, ἀγεννὲσ βλάστημα καὶ δυστιθάσευτον, ἢ φιλαργυρίαν ἀώρον, ἢ φιληδονίαν ἐπικόπτων ἀκόλαστον αἱμάσσει καὶ πιέζει καὶ τομὴν ποιεῖ καὶ οὐλὴν βαθεῖαν ὅταν δὲ τρυφερῷ μέρει ψυχῆσ καὶ ἁπαλῷ κολούοντα προσαγάγῃ λόγον, οἱο͂́ν ἐστι τὸ δυσωπούμενον καὶ διατρεπόμενον, εὐλαβεῖται μὴ λάθῃ τούτοισ συναποκόψασ τὸ αἰδούμενον.
(플루타르코스, De vitioso pudore, section 2 4:1)
ἔγνων πρᾶν, ὅκα μευ μεμναμένω, εἰ φιλέεισ με, οὐδὲ τὸ τηλέφιλον ποτεμάξατο, τὸ πλατάγημα, ἀλλ’ αὔτωσ ἁπαλῷ ποτὶ πάχεοσ ἐξεμαράνθη.
(테오크리토스, Idylls, Κῶμος24)
ἀλλὰ πὲρ ἀπάλω στύματόσ σε πεδέρχομαι ὀμνάσθην, ὅτι πέρυσιν ἦσθα νεώτεροσ, χὥτι γηραλέοι πέλομεσ πρὶν ἀποπτύσαι καὶ ῥύσοι, νεότατα δ’ ἔχην παλινάγρετον οὐκ ἔστι·
(테오크리토스, Idylls, Εἰδύλλιον Ἐρῶντος17)
ἔνθεν ἀεὶ ῥοδόεσσαν ἀναζείουσιν ἀυτμήν, ὡσ ἔτι τῆσ χρυσῆσ λουομένησ Παφίησ, εἰσ τὸ αὐτό τᾷδ’ ὑπὸ τὰσ πλατάνουσ ἁπαλῷ τετρυμένοσ ὕπνῳ εὗδεν Ἔρωσ, Νύμφαισ λαμπάδα παρθέμενοσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 626 1:1)
εὔκηλον δ’ ἴθυνε φέρων πόδα, μὴ τάχα κοῦρον κινήσῃσ, ἁπαλῷ κώματι θελγόμενον.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 826 1:1)
ἡδὺ τί μοι διὰ νυκτὸσ ἐνύπνιον ἁβρὰ γελῶντοσ ὀκτωκαιδεκέτουσ παιδὸσ ἔτ’ ἐν χλαμύδι ἤγαγ’ Ἔρωσ ὑπὸ χλαῖναν ἐγὼ δ’ ἁπαλῷ περὶ χρωτὶ στέρνα βαλὼν κενεὰσ ἐλπίδασ ἐδρεπόμαν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 1251)
ἵζευ ὑπὸ σκιερὰν πλάτανον, ξένε, τάνδε παρέρπων, ἇσ ἁπαλῷ Ζέφυροσ πνεύματι φύλλα δονεῖ, ἔνθα με Νικαγόρασ κλυτὸν εἵσατο Μαιάδοσ Ἑρμᾶν, ἀγροῦ καρποτόκου ῥύτορα καὶ κτεάνων.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 111)
εἰσ τὸ αὐτό οὗτοσ ὁ πανδαμάτωρ, ὁ παρ’ ἀνδράσι δωδεκάεθλοσ μελπόμενοσ κρατερῆσ εἵνεκεν ἠνορέησ, οἰνοβαρὴσ μετὰ δαῖτα μεθυσφαλὲσ ἴχνοσ ἑλίσσει, νικηθεὶσ ἁπαλῷ λυσιμελεῖ Βρομίῳ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 991)

SEARCH

MENU NAVIGATION