헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μὲν γὰρ πικραίνειν τὴν διάλεκτον, ὅταν ἀπαιτῶσιν οἱ καιροί πολλάκισ δὲ ἀπαιτοῦσι καὶ μάλιστα ἐν τοῖσ παθητικοῖσ τῶν ἐπιχειρημάτων, ἐγκώμιόν ἐστι τοῦ ῥήτοροσ, εἴ γε δὴ τὸ ποιεῖν τὸν ἀκροατὴν αὐστηρὸν τῶν νόμων φύλακα καὶ πικρὸν ἐξεταστὴν τῶν ἀδικημάτων καὶ τιμωρὸν ἀπαραίτητον τῶν παρανομούντων παρὰ τῆσ ῥητορικῆσ δυνάμεωσ ἢ μόνον ἢ μάλιστα τῶν ἄλλων ἀπαιτοῦμεν.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 55 1:2)
οὐ δεῖ οὖν δυσφορεῖν, ἐὰν ἃ ἔχρησαν ἡμῖν πρὸσ ὀλίγον, ταῦτ’ ἀπαιτῶσιν οὐδὲ γὰρ οἱ τραπεζῖται, καθάπερ εἰώθαμεν λέγειν πολλάκισ , ἀπαιτούμενοι τὰ θέματα δυσχεραίνουσιν ἐπὶ τῇ ἀποδόσει, ἐάνπερ εὐγνωμονῶσι.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 28 5:1)
"καὶ τὸν θεὸν ὁρᾷσ, ὃν ἀριστοτέχναν ἡμῶν ὁ Πίνδαροσ προσεῖπεν, οὐ πανταχοῦ τὸ πῦρ ἄνω τάττοντα καὶ κάτω τὴν γῆν, ἀλλ’ ὡσ ὀὲν αἱ χρεῖαι τῶν σωμάτων ἀπαιτῶσιν.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Πότερον αὐτὸν δεῖ κατακλίνειν τοὺσ ἑστιωμένουσ τὸν ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ’ αὐτοῖσ ἐκείνοισ ποιεῖσθαι. 25:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION