헬라어 문장 내 검색 Language

μὴ οὖν ἡμῖν, ὡσ Παταικίωνοσ ἄμεινον πεπολίτευσαι, διέξιθι, ἀλλ’ ἐφικόμενοσ τῆσ ἀνδραγαθίασ, οὕτω τὰσ χάριτασ τὸν δῆμον ἀπαίτει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 189 1:4)
ἔπειτα ἐπὶ τὰσ περιόδουσ ἐλθὸν ἀπαιτεῖ τὸ αὔταρκεσ, ἁπάντων, οἶμαι, μέτρων χαλεπώτατον, καὶ ἐπὶ πᾶσιν ἂν δὴ τοῦθ’ ὃ προεῖπον, εἰ τὰ σύμπαντα συμμετρίαν ἔχει, καὶ τὸν σκοπὸν τὸν προτεθέντα εἰ πεπλήρωκεν ἐπισκοπεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 3:8)
ἀλλ’ ὅμωσ ἀπαιτεῖ χάριν ὑμᾶσ τῆσ αὑτοῦ πλεονεξίασ αὐτὸσ ἅπασαν ἀνῃρηκὼσ τὴν χάριν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμμαχικὸσ α# 6:8)
ἐπεὶ δὲ πᾶσαί τε ὑποθέσεισ τῶν τοιούτων ἀγώνων ἐξήκουσι καὶ τὰ τῶν νῦν καιρῶν ἕτερον ἀγῶνα ἀπαιτεῖ παρ’ ὑμῶν, τοῦτον ὑποστῆναι δεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 5:1)
ὅτι οὐ τὰ δοκοῦντα τοῖσ καθημένοισ ἴσασι λέγειν μελετῶντασ τοὺσ ῥήτορασ, ‐ οὐ γὰρ ἂν οὐδὲ αὐτὸ τοῦτ’ ἐνῆν λέγειν μελετᾶν αὐτοῖσ, εἰ τοῦτο ἔμελλον ‐ ἀλλ’ ἴσασιν αὐτοὺσ πόρρωθεν προσέχοντασ τοῖσ πράγμασι καὶ μελετῶντασ λέγειν ὡσ ἡ τῶν πραγμάτων τάξισ ἀπαιτεῖ, καὶ τῆσ τούτων φύσεωσ στοχαζομένουσ, οὐ τῆσ τῶν ἀκροωμένων, εἰ δ’ ἄρα καὶ τῆσ τῶν ἀκροωμένων, οὐχ ὥστε τὰσ ἐκείνων ἐπιθυμίασ θεραπεύειν, οὐδ’ ὅσα βουλομένοισ ἐστὶν ἀκούειν λέγειν, ἀλλ’ ὅσα βέλτιον εἰπεῖν, ταῦτ’ εἰπόντασ πεῖσαι δυνηθῆναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 42:6)
εἰ γὰρ ἃ μηδ’ οἱ θεοὶ πώποτε πεποιήκασι, μηδὲ παρ’ αὐτῆσ τῆσ Ἀθηνᾶσ τῆσ πολιάδοσ εἶχεν ἀπαιτῆσαι, ταῦτα παρὰ Θεμιστοκλέουσ καὶ Περικλέουσ ἀπαιτεῖ, αὐτὸν ἐρωτῶ πῶσ οὐ συκοφαντεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 83:7)
ὥσπερ οὖν τοὺσ μὲν οὕτω διακειμένουσ οὐκ ἂν ἀγάσαιτό τισ τῆσ γνώμησ, διὰ τὸ μηδέν τι καινὸν, ἀλλ’ ἃ τὸ εἰκὸσ ἀπαιτεῖ πράττειν αἱρεῖσθαι, ἐὰν δὲ τὴν ἀναγκαίαν ἐλλίπωσι ταύτην φορὰν, τότ’ ἀδικίασ ἐσχάτησ ἁλώσονται, ὣσ δέ μοι δοκεῖ καὶ περὶ τῶν ἄλλωσ εὖ πεπονθότων ψηφίζεσθαι χρῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 48:3)
τοῦτο δ’ ἐστὶν ἐν πέντε, πρῶτον μὲν ἐν τοῖσ συνδέσμοισ, ἂν ἀποδιδῷ τισ ὡσ πεφύκασι πρότεροι καὶ ὕστεροι γίγνεσθαι ἀλλήλων, οἱο͂ν ἔνιοι ἀπαιτοῦσιν, ὥσπερ ὁ μέν καὶ ὁ ἐγὼ μέν ἀπαιτεῖ τὸν δέ καὶ τὸν ὁ δέ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 5 1:2)
τὸ δὲ μέλλον ἢ τὸ παρὸν τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ἀπαιτεῖ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 283:2)
ἃ μὲν γὰρ παρ’ ἡμῶν βούλεται λαβεῖν παραχρῆμ’ ἀπαιτεῖ, τὰ δ’ ἀντὶ τούτων δοθησόμενα μετὰ ταῦτ’ ἀξιοῦν προστάττει.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 24 15:2)
ἀπαιτεῖ δὲ ὁ λόγοσ καὶ τὸν Αἰνείαν ἐξ ὧν ἔφυ διηγήσασθαι·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 62 1:1)
τοῦτο γὰρ ὁ λογισμὸσ τῶν ἐτῶν ἀπαιτεῖ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 75 4:2)
περὶ δὲ τῆσ Κυριτῶν πόλεωσ, ἐξ ἧσ οἱ περὶ τὸν Τάτιον ἦσαν ἁ̓παιτεῖ γὰρ ἡ διήγησισ καὶ περὶ τούτων, οἵτινέσ τε καὶ ὁπόθεν ἦσαν, εἰπεῖν’ τοσαῦτα παρελάβομεν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 48 1:1)
τοῦτο γὰρ ὁ παρὼν καιρὸσ ἀπαιτεῖ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 70 5:1)
ἐγὼ δὲ καὶ τὸν τρόπον τῆσ συλλήψεωσ τῶν ἀνδρῶν ἱστορίασ ἄξιον εἶναι νομίσασ ἔκρινα μὴ παρελθεῖν, ἐνθυμούμενοσ ὅτι τοῖσ ἀναγινώσκουσι τὰσ ἱστορίασ οὐχ ἱκανόν ἐστιν εἰσ ὠφέλειαν τὸ τέλοσ αὐτὸ τῶν πραχθέντων ἀκοῦσαι, ἀπαιτεῖ δ’ ἕκαστοσ καὶ τὰσ αἰτίασ ἱστορῆσαι τῶν γινομένων καὶ τοὺσ τρόπουσ τῶν πράξεων καὶ τὰσ διανοίασ τῶν πραξάντων καὶ τὰ παρὰ τοῦ δαιμονίου συγκυρήσαντα, καὶ μηδενὸσ ἀνήκοοσ γενέσθαι τῶν πεφυκότων τοῖσ πράγμασι παρακολουθεῖν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 56 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION