헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ τοίνυν καίπερ ὁμολογουμένου τοῦ πράγματοσ, ἐπειδὴ ἐν δικαστηρίῳ ἐσμέν, γέγραφα μαρτυρίαν τῷ Μισγόλᾳ ἀληθῆ μέν, οὐκ ἀπαίδευτον δέ, ὥσ γ’ ἐμαυτὸν πείθω.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 451)
ἁρμόττει δὲ γνωμολογεῖν ἡλικίᾳ μὲν πρεσβυτέρων, περὶ δὲ τούτων ὧν ἔμπειρόσ τίσ ἐστιν, ὥστε τὸ μὲν μὴ τηλικοῦτον ὄντα γνωμολογεῖν ἀπρεπὲσ ὥσπερ καὶ τὸ μυθολογεῖν, περὶ δὲ ὧν ἄπειροσ, ἠλίθιον καὶ ἀπαίδευτον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 9:1)
Ἕρμιπποσ δέ φησι Θεόκριτον τὸν Χῖον ὡσ ἀπαίδευτον μέμφεσθαι τὴν Ἀναξιμένουσ περιβολὴν Καλλίστρατόσ τε ὁ Ἀριστοφάνειοσ Ἀρίσταρχον ἐν συγγράμματι κακῶσ εἴρηκεν ἐπὶ τῷ μὴ εὐρύθμωσ ἀμπέχεσθαι, φέροντόσ τι καὶ τοῦ τοιούτου πρὸσ παιδείασ ἐξέτασιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 38 2:4)
καὶ μὴν τό γε ἀπαίδευτον εἶναι καὶ μηδὲν ἐπιστάμενον ὧν χρὴμηδὲ ἱκανῶσ παρεσκευασμένον πρὸσ τὸν βίον ζῆν τε καὶ πράττειν ἐπιχειρεῖν οὕτωσ μεγάλα πράγματα μηδὲ αὐτοὺσ ἐκείνουσ ἀρέσκειν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ἐν ΑΘΗΝΑΙΣ περὶ ΦΥΓΗΣ. 34:1)
οὐ γὰρ καταφρονῶ τῆσ πατρίδοσ, οὐδὲ ἀδυνάτουσ ὑμᾶσ νομίζω αὐτοὺσ συνιέναι τὰ τοιαῦτα, οὐδὲ ἀπαίδευτον νομίζω οὔτε τὸν δῆμον οὔτε τὴν βουλήν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 5:1)
καὶ τοὺσ διαλεκτικοὺσ πολυφθόρουσ, Πύρρωνα δ’ ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 8:8)
ἄμεινον ἔφη ἐπαίτην ἢ ἀπαίδευτον εἶναι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 6:2)
οἱ δὲ ἀπῄεσαν τὴν ἑορτὴν καταλιπόντεσ φόβῳ κακοῦ μείζονοσ καίπερ θρασεῖσ ὄντεσ διὰ τὸ ἀπαίδευτον.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 262:4)
τῶν ἁπάντων ἀριθμῷ τε πολλῶν ὄντων καὶ βαρύτητα ἀνύποιστον ἐπιδειξαμένων καθ’ ἃ ἕκαστοσ ἦρξεν εἷσ ὢν ὁ Γάιοσ ὁ σήμερον τεθνεὼσ πλέω τε τῶν πάντων δεινὰ ἀπεδείξατο οὐ μόνον εἰσ τοὺσ συμπολίτασ, ἀλλὰ καὶ εἰσ τοὺσ συγγενεῖσ καὶ φίλουσ ἀπαίδευτον τὴν ὀργὴν ἐπαφιείσ, ὁμοίωσ τοῖσ ἅπασι καὶ μείζω κακὰ ἐντριβόμενοσ ἀδίκωσ τὴν τιμωρίαν εἰσπράσσεσθαι, ὠργικότων ὁμοίωσ εἴσ τε ἀνθρώπουσ ἐξαγριώσασ καὶ τοὺσ θεούσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 199:1)
Ἀλλ̓ ἐμὲ ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον εἶναι φάσκουσι κατηγοροῦντα τῆσ σοφίασ αὐτῶν.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Διογένησ καὶ Πολυδεύκης 6:7)
Σὲ δὲ ἀγνοοῦντα τὸν κόπτοντα ἤ ψοφοῦντα οὐδὲν ὅλωσ πεπονθέναι δόξομεν ἀπαίδευτον ὄντα;
(루키아노스, ψευδοσοφιστὴσ ἢ σολοικιστήσ. 9:24)
δυσκολώτερον δὲ ἐκείνων ζῷον καὶ ἐπιβουλότερον ποιμαίνειν τε καὶ βδάλλειν νομίζει αὐτούσ, ἄγροικον δὲ καὶ ἀπαίδευτον ὑπὸ ἀσχολίασ οὐδὲν ἧττον τῶν νομέων τὸν τοιοῦτον ἀναγκαῖον γίγνεσθαι, σηκὸν ἐν ὄρει τὸ τεῖχοσ περιβεβλημένον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 198:3)
διὰ ταῦτα δὴ πάντα ἡμῖν, ὦ Θεαίτητε, καὶ τὸν ἔλεγχον λεκτέον ὡσ ἄρα μεγίστη καὶ κυριωτάτη τῶν καθάρσεών ἐστι, καὶ τὸν ἀνέλεγκτον αὖ νομιστέον, ἂν καὶ τυγχάνῃ βασιλεὺσ ὁ μέγασ ὤν, τὰ μέγιστα ἀκάθαρτον ὄντα, ἀπαίδευτόν τε καὶ αἰσχρὸν γεγονέναι ταῦτα ἃ καθαρώτατον καὶ κάλλιστον ἔπρεπε τὸν ὄντωσ ἐσόμενον εὐδαίμονα εἶναι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 87:1)
κακὸσ μὲν γὰρ ἑκὼν οὐδείσ, διὰ δὲ πονηρὰν ἕξιν τινὰ τοῦ σώματοσ καὶ ἀπαίδευτον τροφὴν ὁ κακὸσ γίγνεται κακόσ, παντὶ δὲ ταῦτα ἐχθρὰ καὶ ἄκοντι προσγίγνεται.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 454:3)
νῦν γὰρ ὀνειδίζοντεσ ἐπαινοῦντέσ θ’ ἑκάστων τὰσ τροφάσ, λέγομεν ὡσ τὸν μὲν πεπαιδευμένον ἡμῶν ὄντα τινά, τὸν δὲ ἀπαίδευτον ἐνίοτε εἴσ τε καπηλείασ καὶ ναυκληρίασ καὶ ἄλλων τοιούτων μάλα πεπαιδευμένων σφόδρα ἀνθρώπων·
(플라톤, Laws, book 1 116:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION