헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἥκουσι δὲ νυνὶ ἀκροασόμενοι ἀμφότεροι, οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντεσ ἀλλήλοισ, ἀλλ’ οἱ μὲν εἰσόμενοι εἰ χρὴ πιστεύειν τοῖσ νόμοισ τοῖσ κειμένοισ καὶ τοῖσ ὁρ́κοισ οὓσ ὠμόσατε ἀλλήλοισ, οἱ δὲ ἀποπειρώμενοι τῆσ ὑμετέρασ γνώμησ, εἰ αὐτοῖσ ἐξέσται ἀδεῶσ συκοφαντεῖν καὶ γράφεσθαι, τοὺσ δὲ ἐνδεικνύναι, τοὺσ δὲ ἀπάγειν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 170:4)
ἀγανακτῶ δ’ ἐνθυμούμενοσ ὑμῖν μὲν οὐδὲ τοὺσ κακούργουσ ἀσφαλὲσ εἰσ τὸ δεσμωτήριον ὂν ἀπάγειν, διὰ τὸ χιλίασ δραχμὰσ τετάχθαι ἀποτεῖσαι ὃσ ἂν τὸ πέμπτον μέροσ μὴ μεταλάβῃ τῶν ψήφων·
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 28:1)
ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο, Λεύκιον μὲν ὁ Καῖσαρ ἑαυτῷ παρεστήσατο, τῶν δὲ ἄλλων τοὺσ μὲν οἱ φίλοι Καίσαροσ, τοὺσ δὲ οἱ λοχαγοὶ διέλαβον, προδεδιδαγμένοι πάντεσ ἐσ τιμὴν ἀπάγειν ἅμα καὶ φυλακὴν ἄσημον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 10:4)
ἀπάγειν δὲ καὶ τοὺσ Ἕλληνασ ἀπαρχὰσ τῶν καρπῶν ἑκάστοτε Ἀθήναζε ὡσ μητροπόλει σφῶν τε αὐτῶν καὶ τῶν καρπῶν τῶν Ἀθηναίων τῇ πόλει.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐλευσίνιος 2:6)
καὶ δὴ καὶ ἔδοξεν αὐτῷ τὸ ῥεῦμα ἀπάγειν κάτω.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 15:5)
ὅσα δ’ ἢ κινδυνεύοντασ ἔδει προνοήσασθαι, ἐν οἷσ ἅμα καὶ τῶν πολλῶν καὶ τῶν ἐπιεικῶν ἦν εὐεργέτασ εἶναι, ἢ κατ’ ἐξουσίαν πράττοντασ ἀπάγειν ἀπὸ τῶν δυσχερεστάτων ἀεὶ καὶ ὡσ ἐλάχιστον τρέπειν τὰ τῆσ φύσεωσ ἁμαρτήματα, ταῦτ’ οὐκ ἔστιν ὅπωσ οὐ παρὰ τούτοισ ὄντα φανήσεται, καὶ ταῦτα πρὸσ τῷ λόγῳ τῷ παρ’ ἡμῶν καὶ ταῖσ ἀποδείξεσι Πλάτων αὐτὸσ ἐπισφραγίζεται καὶ ἔστιν ἡμῖν κἀνταῦθα μάρτυσ ὑπὸ τῆσ αὐτῆσ δεξιότητοσ ἧσπερ κἀν τοῖσ ἄνω κατὰ τὴν χρείαν ἀεὶ καὶ τὸ λοιπὸν, ἐὰν αὐτὸσ αὐτοὺσ ἐπαινῶν ἐπιδειχθῇ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 83:10)
εἰ μὲν γὰρ τῶν λυμαινομένων ἐρεῖσ, πρῶτον μὲν ἐπιεικῶσ ἄτοπον καὶ δεινὸν διὰ τούτων ἡμᾶσ ἐπὶ τὰ ἴσα πείθειν ἐπιχειρεῖν καὶ κακῷ τὸ κακὸν, ὡσ λόγοσ, ἰᾶσθαι, ἀλλὰ μὴ διὰ τῶν βελτίστων ἐντεῦθεν ὡσ μάλιστ’ ἀπάγειν καὶ τούτοισ ὡσ οἱο͂́ν τε προσάγειν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 25:3)
κᾆτα τὸν κιθαριστὴν ὀργισθέντ’ ἀπάγειν κελεύειν, ὡσ ἁρμονίαν ὁ παῖσ οὗτοσ οὐ δύναται μαθεῖν ἢν μὴ Δωροδοκιστί.
(아리스토텔레스, Choral, antistrophe3)
τούτουσ μὲν δὴ ἀπάγειν κελεύει τὴν ἐπὶ θανάτῳ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 8 3:4)
ὅστισ ἀγοράζει πτωχὸσ ὢν ὄψον πολὺ ἀπορούμενόσ τε τἄλλα πρὸσ τοῦτ’ εὐπορεῖ, τῆσ νυκτὸσ οὗτοσ τοὺσ ἀπαντῶντασ ποεῖ γυμνούσ, ἀναγκάζει τ’ ἐπάν τισ ἐκδυθῇ, τηρεῖν ἑώθεν εὐθὺσ ἐν τοῖσ ἰχθύσιν ὃν ἂν δ’ ἴδῃ πρῶτον πένητα καὶ νέον παρὰ Μικίωνοσ ἐγχέλεισ ὠνούμενον, ἀπάγειν λαβόμενον εἰσ τὸ δεσμωτήριον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 122)
οἶδα τοίνυν ὅτι τοὺσ μὲν ὑπὲρ τῶν κατηγορημένων αὐτῶν λόγουσ Αἰσχίνησ φεύξεται, βουλόμενοσ δ’ ὑμᾶσ ὡσ πορρωτάτω τῶν πεπραγμένων ἀπάγειν διέξεισιν ἡλίκα πᾶσιν ἀνθρώποισ ἀγάθ’ ἐκ τῆσ εἰρήνησ γίγνεται καὶ τοὐναντίον ἐκ τοῦ πολέμου κακά, καὶ ὅλωσ ἐγκώμι’ εἰρήνησ ἐρεῖ, καὶ τοιαῦτ’ ἀπολογήσεται.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 122:1)
ἀλλὰ μὴν ὑπέρ γε τοῦ δῶρ’ εἰληφέναι, εἰ μὲν ἠρνοῦντο, ἐλέγχειν λοιπὸν ἂν ἦν, ἐπειδὴ δ’ ὡμολόγουν, ἀπάγειν δήπου προσῆκεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 364:12)
τῆσ ἀσεβείασ κατὰ ταὔτ’ ἔστ’ ἀπάγειν, γράφεσθαι, δικάζεσθαι πρὸσ Εὐμολπίδασ, φαίνειν πρὸσ τὸν βασιλέα.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 34:8)
εἰ δή τισ ὡσ μὲν οὐχὶ κακοῦργόσ ἐστι μὴ λέγοι, ἢ ὡσ οὐκ ἀσεβήσ, ἢ ὅ τι δήποτ’ εἰή δι’ ὃ κρίνοιτο, διὰ ταῦτα δ’ ἐκφεύγειν ἀξιοίη, εἰ μὲν ἀπηγμένοσ εἰή, διότι πρὸσ διαιτητὴν ἐξῆν αὐτῷ λαχεῖν ἢ γράφεσθαι χρῆν, εἰ δὲ πρὸσ διαιτητῇ φεύγοι, ὅτι χρῆν σ’ ἀπάγειν, ἵν’ ἐκινδύνευεσ περὶ χιλιῶν, γέλωσ ἂν εἰή δήπουθεν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀνδροτίωνοσ Παρανόμων 35:1)
τοὺσ δ’ ἀνδροφόνουσ ἐξεῖναι ἀποκτείνειν ἐν τῇ ἡμεδαπῇ καὶ ἀπάγειν, ὡσ ἐν τῷ <α> ἄξονι ἀγορεύει, λυμαίνεσθαι δὲ μή, μηδὲ ἀποινᾶν, ἢ διπλοῦν ὀφείλειν ὅσον ἂν καταβλάψῃ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 36:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION