헬라어 문장 내 검색 Language

χρὴ δὲ εἰδέναι ὅτι αἱ μὲν ἀόριστοί εἰσιν παραλείψεισ, αἱ δὲ κατ’ εἶδοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:2)
ἀόριστοι μὲν αἱ τοιαῦται, πάντα μὲν οὔτ’ ἂν ἔγωγε δυναίμην πρὸσ ὑμᾶσ εἰπεῖν οὔτ’ ἂν ὑμεῖσ βούλοισθε ἀκούειν, ὅσα ἔλαβε παρ’ ἀμφοτέρων δῶρα, μάλιστα δὲ τὸ γένοσ ποιεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ περιβολῆσ. 14:3)
αἴτιον δὲ τοῦ εἰσ ταῦτα τιθέναι ὅτι ἀόριστόν τι δοκεῖ εἶναι ἡ κίνησισ, τῆσ δ’ ἑτέρασ συστοιχίασ αἱ ἀρχαὶ διὰ τὸ στερητικαὶ εἶναι ἀόριστοι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 145:3)
ἀόριστοι γὰρ αἱ τῶν τυράννων ἐπιθυμίαι κατὰ τὸ εἰκόσ, οἱᾶ δὴ μήτε νόμον ἔχουσαι κωλυτὴν μήτε φόβον.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 41 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION