헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ οὐδέπω τοσαύτην οἰκειότητα καὶ συνήθειαν ἔχει τὰ πρὸσ ἡμᾶσ πεπραγμένα Θηβαίοισ, ὥστ’ εἶναι μείζω καὶ πλείω τῶν πρότερον πρὸσ Λακεδαιμονίουσ αὐτοῖσ ὑπαρχόντων, ὧν νῦν εἰσι πόρρω τοῦ μεμνῆσθαι, εὐτυχίασ δὲ οὐδεὶσ κόροσ ἐστὶν ἀνθρώποισ, ἀλλ’ οἱ τὰ μέγιστα κατορθώσαντεσ μεγίστων γλίχονται, δυναστείασ τε ἐπιθυμοῦντασ πολὺ μᾶλλον τὴν ἡμετέραν πόλιν ἢ τὴν Λακεδαιμονίων εἰκόσ ἐστιν αὐτοὺσ δεδιέναι καὶ διὰ φρόνημα καὶ δι’ ἐμπειρίαν πραγμάτων καὶ δι’ ὀξύτητα καὶ τὴν ἐπὶ πᾶσι παρουσίαν ἀόκνον, τοῦτο δ’ ὑπειληφότασ ἐκποδὼν ποιῆσαι ζητεῖν ἕπεται, ἐφ’ ἅπασί τε πίστισ ἀκριβὴσ οὐχ ἡ μὴ βουλήσεσθαί τινα ἀδικήσειν, ἀλλ’ ἡ μηδ’ ἂν βούλωνται δυνήσεσθαι παριστᾶσα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ γ# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων δεύτερος 6:2)
τὸ συνεθίζειν οὖν ἐν ταῖσ ἁπλαῖσ καὶ οὐ πολυτελέσι διαίταισ καὶ ὑγιείασ ἐστὶ συμπληρωτικὸν καὶ πρὸσ τὰσ ἀναγκαίασ τοῦ βίου χρήσεισ ἀόκνον ποιεῖ τὸν ἄνθρωπον καὶ τοῖσ πολυτελέσιν ἐκ διαλειμμάτων προσερχομένουσ κρεῖττον ἡμᾶσ διατίθησι καὶ πρὸσ τὴν τύχην ἀφόβουσ παρασκευάζει.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 131:2)
συνεργίασ δὲ τῆσ παρ’ ὑμῶν κατ’ ἐντολὴν τὴν ἐκείνου δεομένοισ ἑαυτοὺσ εἰσ ἅπαν προθύμουσ ἐδώκατε, δίκαιον ὑμᾶσ μηδενὸσ ἔτι δυσκόλου περιμένοντοσ ἀναπαύσεωσ ἤδη τυχεῖν φειδοῖ τῆσ προθυμίασ ὑμῶν, ἵν’ εἰ καὶ πάλιν δεήσειεν ἡμῖν αὐτῆσ ἀόκνον ἔχωμεν εἰσ τὰ κατεπείξοντα καὶ μὴ τοῖσ νῦν καμοῦσαν αὖθισ βραδυτέραν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 120:1)
ἑώρων γὰ[ρ τὴν μὲν π]όλιν τῶν Θηβαίων οἰκτ[ρῶσ ἠφα]νισμένην ἐξ ἀνθρώπων, [τὴν δὲ ἀ]κρόπολιν αὐτῆσ φρουρου[μένην] ὑπὸ τῶν Μακεδόνων, τὰ δὲ σώματα τῶν ἐνοικούντων ἐξηνδραποδισμένα, τὴν δὲ χώραν ἄλλουσ διανεμομένουσ, ὥστε πρὸ ὀφθαλμῶν ὁρώμενα αὐτοῖσ τὰ δεινὰ ἀόκνον π[αρ]εῖχε τόλμα<ν> εἰσ τὸ κινδυνεύειν [πρ]οχείρωσ.
(히페레이데스, Speeches, [Ἐπιτάφιοσ] 17:2)
καὶ ὅλωσ ἔνθα ἂν ἡ πρόμαντισ πιοῦσα τοῦ ἱεροῦ νάματοσ καὶ μασησαμένη τῆσ δάφνησ καὶ τὸν τρίποδα διασείσασα κελεύῃ παρεῖναι, ἀόκνον ’χρὴ αὐτίκα .
(루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 1:6)
καὶ αὐτῶν δὲ τῶν ναυτῶν ἴδοισ ἂν τὸν μὲν ἀργὸν καὶ ἄτεχνον καὶ ἄτολμον πρὸσ τὰ ἔργα διμοιρίτην ἢ τριμοιρίτην, τὸν δὲ κατακολυμβῆσαί τε ἀόκνον καὶ ἐπὶ τὴν κεραίαν ἀναπηδῆσαι ῥᾴδιον καὶ εἰδότα τῶν χρησίμων ἕκαστα μόνον, τοῦτον ^ ἀντλεῖν προστεταγμένον·
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 48:1)
ὁ γὰρ ὄγκοσ ὑπάτῳ προσήκει καὶ στρατηγῷ, τὸν δὲ δήμαρχον, ὡσ Γάιοσ Κουρίων ἔλεγε, καταπατεῖσθαι δεῖ, καὶ μὴ σεμνὸν εἶναι τῇ ὄψει μηδὲ δυσπρόσοδον μηδὲ τοῖσ πολλοῖσ χαλεπόν, ἀλλ’ ὑπὲρ τῶν ἄλλων ἀόκνον τοῖσ δὲ πολλοῖσ εὐμεταχείριστον.
(플루타르코스, Quaestiones Romanae, section 81 2:2)
τοῖον πυλωρὸν φύλακα Τεῦκρον ἀμφί σοι λείψω τροφῆ τ’ ἀόκνον ἔμπα, κεἰ τανῦν τηλωπὸσ οἰχνεῖ, δυσμενῶν θήραν ἔχων.
(소포클레스, Ajax, episode 3:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION