헬라어 문장 내 검색 Language

ἀρξάμενοσ δὲ ἀφ’ ἑστίασ ἐκάθηρε τὴν Ἑλλάδα, ἔπειτα δὲ καὶ τὸ κοινὸν γένοσ τῶν ἀνθρώπων, πάντασ ἐφεξῆσ ἐπιὼν, τούσ τε ἐν ταῖσ νήσοισ καὶ τοὺσ κατ’ ἤπειρον, οὐδὲν τῶν εἰσ εὐεργεσίαν φερόντων ἐλλείπων, ἀλλὰ τὰ μὲν θηρία χειρούμενοσ, ὧν ὑπὸ πλήθουσ καὶ μεγέθουσ ἀοίκητα ἦν τὰ πολλὰ τῆσ χώρασ, τοὺσ δὲ τυράννουσ ἀναιρῶν ὃν ἑκάστουσ αὐτῶν προσῆκε τρόπον, τὰσ δὲ πόλεισ σωφρονίζων τὰσ μὲν τοῖσ νόμοισ, τὰσ δὲ τοῖσ ὅπλοισ, λῃστὰσ δὲ χερσαίουσ τε καὶ θαλαττίουσ καὶ πάντασ ὅσοι ῥώμῃ σώματοσ θαρροῦντεσ ὕβριζον εἰσ τοὺσ ἐλάττουσ πανωλεθρίᾳ διαφθείρων, ὁμοίωσ ἔν τε τῇ Ἑλλάδι καὶ τῇ βαρβάρῳ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 2:1)
οὔτε γὰρ εἴ τισ ἔξω τοῦ Ἀτλαντικοῦ πελάγουσ ἐστὶ γῆ, ταύτην προσκτησάμενοι, οὔτε ὅσα ἀοίκητα τῶν εἴσω δι’ ὑπερβολὴν ψύχουσ ἢ καύματοσ, εἰ ταῦτα εὑρόμενοι κραθῆναι παρὰ τῶν θεῶν προσθήκην τῆσ ἀρχῆσ ἐποιήσαντο ἰδίαν καθ’ ἑαυτόν πωσ ἑκάτεροσ, οὐκ ἂν ἔμοιγε ἐπ’ ἀρετῇ τοσούτῳ παρελθεῖν ἅπαντασ δοκοῦσιν, ὅσῳ περ νῦν τὰ ὄντα κοινὰ ποιησάμενοι καὶ περὶ πλείονοσ ἀλλήλουσ ποιησάμενοι τῶν ὄντων ἁπάντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πανηγυρικὸσ ἐν Κυζίκῳ περὶ τοῦ ναοῦ 7:10)
καὶ Παγκράτησ τισ τῶν ἐπιχωρίων ποιητήσ ὃν καὶ ἡμεῖσ ἔγνωμεν, Ἀδριανῷ τῷ αὐτοκράτορι ἐπιδημήσαντι τῇ Ἀλεξανδρείᾳ μετὰ πολλῆσ τερατείασ ἐπέδειξεν τὸν ῥοδίζοντα λωτόν, φάσκων αὐτὸν δεῖν καλεῖν Ἀντινόειον, ἀναπεμφθέντα ὑπὸ τῆσ γῆσ ὅτε τὸ αἷμα ἐδέξατο τοῦ Μαυρουσίου λέοντοσ, ὃν κατὰ τὴν πλησίον τῇ Ἀλεξανδρείᾳ Λιβύην ἐν κυνηγίῳ καταβεβλήκει ὁ Ἀδριανόσ, μέγα χρῆμα ὄντα καὶ πολλῷ χρόνῳ κατανεμηθέντα πᾶσαν τὴν Λιβύην, ἧσ καὶ πολλὰ ἀοίκητα ἐπεποιήκει οὗτοσ ὁ λέων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 21 1:2)
ἀλλά μοι τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ἀοίκητα δοκέει εἶναι διὰ τὰ ψύχεα.
(헤로도토스, The Histories, book 5, chapter 10 2:4)
μενούσησ ἀεὶ χιόνοσ ἀοίκητα τελέωσ ἐστίν.
(폴리비오스, Histories, book 2, chapter 16 1:1)
ἐγκλιθῆναί πωσ τὸν κόσμον ἐκ τοῦ αὐτομάτου εἰσ τὸ μεσημβρινὸν αὑτοῦ μέροσ, ἴσωσ ὑπὸ, προνοίασ, ἵν’ ἃ μὲν ἀοίκητα γένηται ἃ δ’ οἰκητὰ μέρη τοῦ κόσμου, κατὰ ψῦξιν καὶ ἐκπύρωσιν καὶ εὐκρασίαν.
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 2, Τίσ ἡ αἰτία τοῦ τὸν κόσμον ἐγκλιθῆναι. 1:1)
ὁ δέ γε ἀπὸ τῆσ Κελτικῆσ πρὸσ ἄρκτον πλοῦσ ἔσχατοσ λέγεται παρὰ τοῖσ νῦν ὁ ἐπὶ τὴν Ιἔρνην, ἐπέκεινα μὲν οὖσαν τῆσ Βρεττανικῆσ, ἀθλίωσ δὲ διὰ ψῦχοσ οἰκουμένην, ὥστε τὰ ἐπέκεινα νομίζειν ἀοίκητα.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 24:3)
τὰ μὲν γὰρ πρὸσ τῷ ἰσημερινῷ καὶ τῇ διακεκαυμένῃ ζώνῃ διὰ καῦμα ἀοίκητά ἐστι, τὰ δὲ πρὸσ τῷ πόλῳ διὰ ψῦχοσ, τὰ δὲ μέσα τὰ εὔκρατα καὶ τὰ οἰκήσιμα.
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 3 2:13)
ἤδη δὲ τἀπέκεινα διὰ ψῦχοσ ἀοίκητά ἐστι·
(스트라본, 지리학, book 2, chapter 5 14:18)
ἔστι δ’ ἀοίκητα τὰ χωρία τῆσ τῶν δαιμόνων τούτων τιμῆσ, τό τε Κορυβαντεῖον τὸ ἐν τῇ Ἁμαξιτίᾳ τῆσ νῦν Ἀλεξανδρέων χώρασ ἐγγὺσ τοῦ Σμινθίου, καὶ ἡ Κορύβισσα ἐν τῇ Σκηψίᾳ περὶ ποταμὸν Εὐρήεντα καὶ κώμην ὁμώνυμον καὶ ἔτι χείμαρρον Αἰθαλόεντα.
(스트라본, 지리학, Book 10, chapter 3 32:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION