헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τυφλὸσ ἀνήρ, οἰκεῖ δὲ Χίῳ ἔνι παιπαλοέσσῃ τοῦ μᾶσαι μετόπισθεν ἀριστεύσουσιν ἀοιδαί.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀπόλλωνα [Δήλιον], part 16:5)
αἵδε δ’ ἀοιδαὶ εἰσ ἔτοσ ἐξ ἔτεοσ γλυκερώτεραι εἰε͂ν ἀείδειν ἀνθρώποισ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 28:27)
ᾧ πᾶσαι μὲν ἐφαρμόζουσιν ἀοιδαί, πάντεσ δ’ ὀρχησμοί, πᾶσαι δ’ ἐραταὶ φιλότητεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 4 4:1)
μαρμαρυγὰσ θηεῖτο ποδῶν, θαύμαζε δὲ θυμῷ, καίπερ ἔχων πολλὰ τὰ περιέλκοντα καὶ δυνάμενοσ εἰπεῖν κήδεά μοι καὶ μᾶλλον ἐνὶ φρεσὶν ἤπερ ἀοιδαί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 11 2:1)
τὰν εἴ γ’ ἐτύμωσ ἄρα Κλειὼ πανθαλὴσ ἐμαῖσ ἐνέσταξ[εν φρασίν, τερψιεπεῖσ νιν ἀοιδαὶ παντὶ καρύξοντι λαῷ.
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 13 Πυθέᾳ Αιγινήτῃ ΠαγκρατιαστῇΝέμεα 52:1)
μέλεα παιδὸσ ἐν οἴκοισ κεῖται μνήματα, πένθιμοι κουραὶ καὶ στέφανοι κόμασ, <λοιβαί τε νεκύων φθιμένων,> ἀοιδαί θ’ ἃσ χρυσοκόμασ Ἀπόλλων οὐκ ἐνδέχεται·
(에우리피데스, Suppliants, choral, epode2)
τᾶσ ἄπο θεόμοροι νίσοντ’ ἐπ’ ἀνθρώπουσ ἀοιδαί, ᾧ τινι, κραίνων ἐφετμὰσ Ἡρακλέοσ προτέρασ, ἀτρεκὴσ Ἑλλανοδίκασ γλεφάρων Αἰτωλὸσ ἀνὴρ ὑψόθεν ἀμφὶ κόμαισι βάλῃ γλαυκόχροα κόσμον ἐλαίασ·
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 3 ΘΗΡΩΝΙ ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝῼ ΑΡΜΑΤΙ ΕΙΣ ΘΕΟΞΕΝΙΑ 3:2)
Τερψίᾳ θ’ ἕψοντ’ Ἐριτίμῳ τ’ ἀοιδαί.
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 13 ΧΕΝΟΦΩΝΤΙ ΚΟΡΙΝΘΙῼ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜῼ ΚΑΙ ΠΕΝΤΑΘΛῼ 12:1)
αἱ δὲ σοφαὶ Μοισᾶν θύγατρεσ ἀοιδαὶ θέλξαν νιν ἁπτόμεναι.
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 4 ΤΙΜΑΣΑΡΧῼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 1:2)
παροιχομένων γὰρ ἀνέρων ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τὰ καλά σφιν ἔργ’ ἐκόμισαν, Βασσίδαισιν ἅ τ’ οὐ σπανίζει·
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 6 ΑΛΚΙΜΙΔῌ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 9:2)
οὐδ’ ἐπέρναντο γλυκεῖαι μελιφθόγγου ποτὶ Τερψιχόρασ ἀργυρωθεῖσαι πρόσωπα μαλθακόφωνοι ἀοιδαί.
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 2 ΞΕΝΟΚΡΑΤΕΙ ΑΚΡΑΓΑΝΤΙΝῼ ΑΡΜΑΤΙ 3:2)
τὸν μὲν οὐδὲ θανόντ’ ἀοιδαὶ ἔλιπον, ἀλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θ’ Ἑλικώνιαι παρθένοι στάν, ἐπὶ θρῆνόν τε πολύφαμον ἔχεαν.
(핀다르, Odes, isthmian odes, isthmian 8 ΚΛΕΑΝΔΡῼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΓΚΡΑΤΙῼ 18:2)
"εἰκότωσ οὖν ὁ Εὐριπίδησ, εἶπε λοιβαὶ νεκύων φθιμένων ἀοιδαί, τὰσ χρυσοκόμα Ἀπόλλων οὐκ ἐνδέχεται.
(플루타르코스, De E apud Delphos, section 2112)
οὐδ’ Ὀδυσεὺσ ἑκατόν τε καὶ εἴκοσι μῆνασ ἀλαθεὶσ πάντασ ἐπ’ ἀνθρώπουσ, Αἴδαν τ’ εἰσ ἔσχατον ἐλθὼν ζωόσ, καὶ σπήλυγγα φυγὼν ὀλοοῖο Κύκλωποσ, δηναιὸν κλέοσ ἔσχεν, ἐσιγάθη δ’ ἂν ὑφορβὸσ Εὔμαιοσ, καὶ βουσὶ Φιλοίτιοσ ἀμφ’ ἀγελαίαισ ἔργον ἔχων, αὐτόσ τε περίσπλαγχνοσ Λαέρτησ, εἰ μή σφεασ ὤνασαν Ἰάονοσ ἀνδρὸσ ἀοιδαί.
(테오크리토스, Idylls, Χάριτεσ ἢ Ιἕρων24)
γεράων δὲ θεοῖσ κάλλιστον ἀοιδαί.
(테오크리토스, Idylls, Διόσκουροι139)

SEARCH

MENU NAVIGATION