헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνυπεύθυνον δὲ καὶ ἀζήτητον καὶ ἀνεξέταστον οὐδέν ἐστι τῶν ἐν τῇ πόλει.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 226)
τὸ γὰρ ἀνυπεύθυνον καὶ τὸ διὰ βίου μεῖζόν ἐστι γέρασ τῆσ ἀξίασ αὐτοῖσ, καὶ τὸ μὴ κατὰ γράμματα ἄρχειν ἀλλ’ αὐτογνώμονασ ἐπισφαλέσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 266:1)
πάντων ἡμᾶσ λόγον ἀπαιτεῖσ καὶ οὐδ’ ὁτιοῦν ἔξεστιν εἰπεῖν ἀνυπεύθυνον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 71 1:3)
"εἶτα πολεμίουσ αὐτοὺσ ἔσχον ἀντὶ φίλων, ὅπωσ ἀνυπεύθυνον τὸ ἄπιστον διὰ τὴν ἔχθραν γένηται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1946)
καὶ ἡ ἀρχὴ αὕτη, ἣν λέγεισ, τὸ καθόλου ἀνθρώπων ἄρχειν καὶ ἐπιτάττειν ἀνθρώποισ ἀνυπεύθυνον ὄντα βασιλεία καλεῖται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Η ΠΕΡΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ. 7:3)
"Ἐπεὶ τίνα νομίζεισ εἶναι κρείττονα τοῦ καὶ περὶ θεῶν ὅσια δοξάζοντοσ καὶ περὶ θανάτου διὰ παντὸσ ἀφόβωσ ἔχοντοσ καὶ τὸ τῆσ φύσεωσ ἐπιλελογισμένου τέλοσ, καὶ τὸ μὲν τῶν ἀγαθῶν πέρασ ὡσ ἔστιν εὐσυμπλήρωτόν τε καὶ εὐπόριστον διαλαμβάνοντοσ, τὸ δὲ τῶν κακῶν ὡσ ἢ χρόνουσ ἢ πόνουσ ἔχει βραχεῖσ, τὴν δὲ ὑπό τινων δεσπότιν εἰσαγομένην πάντων διαγελῶντοσ <εἱμαρμένην καὶ μᾶλλον ἃ μὲν κατ’ ἀνάγκην γίγνεσθαι λέγοντοσ>, ἃ δὲ ἀπὸ τύχησ, ἃ δὲ παρ’ ἡμᾶσ διὰ τὸ τὴν μὲν ἀνάγκην ἀνυπεύθυνον εἶναι, τὴν δὲ τύχην ἄστατον ὁρᾶν, τὸ δὲ παρ’ ἡμᾶσ ἀδέσποτον, ᾧ καὶ τὸ μεμπτὸν καὶ τὸ ἐναντίον παρακολουθεῖν πέφυκεν ἑ̓πεὶ κρεῖττον ἦν τῷ περὶ θεῶν μύθῳ κατακολουθεῖν ἢ τῇ τῶν φυσικῶν εἱμαρμένῃ δουλεύειν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 133:1)
οὐ μέντοι τῆσ αὐτῆσ μετριότητοσ ἔτυχον, ἧσ Νωμεντανοί τε καὶ Κρουστομερῖνοι, ἀλλ’ ὅπλά τε ὁ βασιλεὺσ ἀφείλετο καὶ εἰσ χρήματα ἐζημίωσε καὶ φρουρὰν κατέλιπεν ἐν τῇ πόλει τὴν ἱκανὴν ἄρχειν τε αὐτῶν ἔταξε τὴν ἀνυπεύθυνον ἀρχὴν διὰ βίου Ταρκύνιον Ἄρροντα τὸν ἴδιον ἀδελφιδοῦν, ὃσ μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ τε πατρὸσ Ἄρροντοσ καὶ τοῦ πάππου Δημαράτου γενόμενοσ οὔτε τῶν πατρῴων οὔτε τῶν τοῦ πάππου χρημάτων τὴν προσήκουσαν ἐκληρονόμησε μοῖραν καὶ διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν Ἠγέριοσ ἐπωνομάσθη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 50 5:1)
ἐν τοιαύτῃ δὴ καταστάσει τῶν κοινῶν ὑπαρχόντων σκοποῦσα ἡ βουλή, δι’ οὗ μάλιστα διαπράξεται τρόπου μηθὲν ἔτι νεωτερίσαι τοὺσ δημοτικούσ, ἔκρινε τὴν μὲν ὑπατικὴν ἐξουσίαν ἀνελεῖν κατὰ τὸ παρόν, ἑτέραν δέ τινα ἀρχὴν ἀποδεῖξαι πολέμου τε καὶ εἰρήνησ καὶ παντὸσ ἄλλου πράγματοσ κυρίαν, αὐτοκράτορα καὶ ἀνυπεύθυνον, ὧν ἂν βουλεύσηται καὶ πράξῃ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 70 1:1)
ἀπειλαῖσ χρησάμενοι πολλαῖσ ὡσ οὐκ ἐπιτρέψοντεσ τοῖσ ἀνασείουσι τὸ πλῆθοσ, λεληθυῖαν ὑποψίαν κατέλιπον ὡσ δικτάτορα ἀποδείξοντεσ, ὃσ ἔμελλε καταλύσασ τὰσ ἄλλασ ἀρχὰσ τὴν τυραννικὴν καὶ ἀνυπεύθυνον μόνοσ ἕξειν ἐξουσίαν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 81 5:1)
οὐ παραστήσεται λογισμὸσ ὑμῖν τῆσ ἀρετῆσ τῶν γονέων ἄξιοσ, οἳ διὰ μιᾶσ γυναικὸσ ὕβριν ὑφ’ ἑνὸσ τῶν Ταρκυνίου παίδων ὑβρισθείσησ καὶ διὰ τὴν συμφορὰν ταύτην ἑαυτὴν διαχρησαμένησ, οὕτωσ ἠγανάκτησαν ἐπὶ τῷ πάθει καὶ παρωξύνθησαν καὶ κοινὴν ἀπάντων ἡγήσαντο τὴν ὕβριν, ὥστ’ οὐ μόνον Ταρκύνιον ἐξέβαλον ἐκ τῆσ πόλεωσ, ἀλλὰ καὶ τὸ βασιλικὸν πολίτευμα κατέλυσαν, καὶ τὸ λοιπὸν ἀπεῖπον μηδένα Ῥωμαίων ἄρχειν διὰ βίου τὴν ἀνυπεύθυνον ἀρχήν, αὐτοί τε τοὺσ μεγίστουσ ὀμόσαντεσ ὁρ́κουσ, καὶ κατὰ τῶν ἐγγόνων ἀράσ, ἐάν τι παρὰ ταῦτα ποιῶσι, καταρασάμενοι;
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 41 3:2)
φέρε, ἐὰν δὴ μανεὶσ δέξωμαι χρυσόν, ὃν δίδωσ μοι, καὶ τοῦθ’ ἅπασι Ῥωμαίοισ γένηται φανερόν, ἔπειθ’ οἱ τὴν ἀνυπεύθυνον ἔχοντεσ ἀρχήν, οὓσ ἡμεῖσ τιμητὰσ καλοῦμεν, οἷσ ἀποδέδοται τοὺσ ἁπάντων Ῥωμαίων ἐξετάζειν βίουσ καὶ τοὺσ ἐκβαίνοντασ ἐκ τῶν πατρίων ἐθῶν ζημιοῦν, καλέσαντέσ με λόγον ἀποδοῦναι κελεύσωσι τῆσ δωροδοκίασ, ἁπάντων παρόντων ταῦτα προφερόμενοι.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 16 13:1)
γονέων ἕνεκα ἀνυπεύθυνον ἀφῆκαν·
(에픽테토스, Works, book 1, Περὶ εὐαρεστήσεωσ. 32:2)
οὕτωσ ἄρα δυσπόριστον ἡ ἀρετὴ τοῦ σωφρονεῖν, οἷσ ἀνυπεύθυνον τὸ πράσσειν ῥᾳστώνῃ πάρεστιν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 19 237:2)
δικαστὴν δὲ καὶ ἄρχοντα ἀνυπεύθυνον οὐδένα δικάζειν καὶ ἄρχειν δεῖ πλὴν τῶν τὸ τέλοσ ἐπιτιθέντων οἱο͂ν βασιλέων·
(플라톤, Laws, book 6 73:5)
εἰωθὼσ δὲ στρατηγεῖν παρ’ ἐνιαυτόν, ὡσ ἡ τάξισ αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενοσ ἐξωμόσατο, καὶ Τιμόξενοσ ᾑρέθη στρατηγόσ, ἐδόκει δὲ ἡ μὲν πρὸσ τοὺσ ὄχλουσ ὀργὴ πρόφασισ εἶναι λεγομένη τῆσ ἐξωμοσίασ ἀπίθανοσ, αἰτία δ’ ἀληθὴσ τὰ περιεστῶτα τοὺσ Ἀχαιούσ, οὐκέθ’ ὡσ πρότερον ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ Κλεομένουσ ἐπιβαίνοντοσ οὐδ’ ἐμπλεκομένου ταῖσ πολιτικαῖσ ἀρχαῖσ, ἀλλ’ ἐπεὶ τοὺσ ἐφόρουσ ἀποκτείνασ καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενοσ καὶ πολλοὺσ τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν εἰσ τὴν πολιτείαν ἔσχεν ἰσχὺν ἀνυπεύθυνον, εὐθὺσ ἐπικειμένου τοῖσ Ἀχαιοῖσ καὶ τῆσ ἡγεμονίασ ἑαυτὸν ἀξιοῦντοσ.
(플루타르코스, Aratus, chapter 38 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION