헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ μὴν εἰ μὲν οὐδεὶσ ἀντεῖπεν αὐτοῖσ πρὸσ ταῦτα, ἀλλὰ πάντεσ ἀμφοῖν χεροῖν ἀπέστησαν, πῶσ οὐκ ἄξιον τῆσ μεγαλοψυχίασ ἀγασθῆναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 46:9)
ὥσπερ τοίνυν φῂσ ἐκεῖνα ἀκούειν λεγόντων εἰσ Περικλέα, οὕτωσ ἀντάκουε καὶ τῶν τἀληθῆ περὶ ἐκείνου λεγόντων καὶ οἷσ οὐδεὶσ ἀντεῖπεν εἰσ τήνδε τὴν ἡμέραν, ἐπειδή γε καὶ αὐτὸσ φῂσ οὐκ ἀπὸ τῆσ σεαυτοῦ γνώμησ κατηγορεῖν, ἀλλ’ ἀκοήν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 22:10)
Καὶ μὴν οὐδ’ ἐκείνου γ’ ἀποστατέον τοῦ λόγου, ὅτι τῆσ μὲν ἀξίασ, ὅτ’ ἐδώκαμεν, ἦν δίκαιον τὴν ἐξέτασιν λαμβάνειν, ὅτε τούτων οὐδεὶσ ἀντεῖπεν, μετὰ ταῦτα δ’ ἐᾶν, εἴ τι μὴ πεπόνθαθ’ ὑπ’ αὐτῶν ὕστερον κακόν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 186:2)
στεφανωσάντων τοίνυν ὑμῶν ἔμ’ ἐπὶ τούτοισ τότε, καὶ γράψαντοσ Ἀριστονίκου τὰσ αὐτὰσ συλλαβὰσ ἅσπερ οὑτοσὶ Κτησιφῶν νῦν γέγραφε, καὶ ἀναρρηθέντοσ ἐν τῷ θεάτρῳ τοῦ στεφάνου, καὶ δευτέρου κηρύγματοσ ἤδη μοι τούτου γιγνομένου, οὔτ’ ἀντεῖπεν Αἰσχίνησ παρὼν οὔτε τὸν εἰπόντ’ ἐγράψατο.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 115:1)
οὐ τοίνυν ἀντεῖπεν, οὐδὲ διῆρε τὸ στόμα, οὐδ’ ἐφθέγξατ’ ἐναντίον οὐδέν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 145:4)
εὖ γὰρ εἰδέναι χρὴ τοῦθ’ ὅτι οὐ καταφρονεῖ Φίλιπποσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῆσ πόλεωσ τῆσ ὑμετέρασ, οὐδ’ ἀχρηστοτέρουσ ὑμᾶσ νομίσασ Θηβαίων ἐκείνουσ εἵλετ’ ἀνθ’ ὑμῶν ἀλλ’ ὑπὸ τούτων ἐδιδάχθη καὶ ταῦτ’ ἤκουσεν, ἃ καὶ πρότερόν ποτ’ εἶπον ἐγὼ πρὸσ ὑμᾶσ ἐν τῷ δήμῳ καὶ τούτων οὐδεὶσ ἀντεῖπεν, ὡσ ὁ μὲν δῆμόσ ἐστιν ἀσταθμητότατον πρᾶγμα τῶν πάντων καὶ ἀσυνθετώτατον, ὥσπερ ἐν θαλάττῃ κῦμ’ ἀκατάστατον, ὡσ ἂν τύχῃ κινούμενον.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 177:2)
καὶ τούτων οὐδεὶσ πώποτ’ ἀκούων ταῦτ’ ἀντεῖπεν οὐδὲ διῆρε τὸ στόμα, οὐδ’ ἔδειξεν ἑαυτόν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 272:2)
οὗτοι πάντεσ οἱ νόμοι κεῖνται πολὺν ἤδη χρόνον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ πεῖραν αὑτῶν πολλάκισ δεδώκασ’ ὅτι συμφέροντεσ ὑμῖν εἰσιν, καὶ οὐδεὶσ πώποτ’ ἀντεῖπεν μὴ οὐ καλῶσ ἔχειν αὐτούσ.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 30:1)
ἀπαγγείλαντοσ Ἀριστογένουσ αὐτῷ περὶ ἁπάντων τούτων ἀκριβῶσ, οὐδ’ ἐνταῦθ’ οὐδένα φαίνεται λόγον ποιησάμενοσ, ἀλλ’ ἐπιβιόντοσ μετὰ ταῦτα τοῦ Πολυεύκτου πλέον ἢ πένθ’ ἡμέρασ, οὔτ’ ἠγανάκτησεν εἰσελθὼν οὔτ’ ἀντεῖπεν οὐδέν, οὐδ’ ἡ γυνή, παροῦσ’ ἐξ ἀρχῆσ ἅπασιν τούτοισ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Πρὸσ Σπουδίαν ὑπὲρ Προικός 24:2)
ὁ δ’ Ἀντιγένησ, συνέσει καὶ πίστεωσ βεβαιότητι διαφέρων, οὐ μόνον ἀντεῖπεν, ἀλλὰ καὶ μετέπεισε τὸν προδιεφθαρμένον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 18, chapter 62 6:1)
ἀξιοῦντοσ δὲ τοῦ Θεμιστοκλέουσ ἀγαγεῖν αὐτὸν πρὸσ τὸν Ξέρξην, τὸ μὲν πρῶτον ἀντεῖπεν, ἀποφαινόμενοσ ὅτι κολασθήσεται διὰ τὰσ κατὰ τῶν Περσῶν αὐτῷ γεγενημένασ πράξεισ, μετὰ δὲ ταῦτα μαθὼν τὸ συμφέρον ὑπήκουσε, καὶ παραδόξωσ καὶ ἀσφαλῶσ αὐτὸν διέσωσεν εἰσ τὴν Περσίδα.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 56 6:1)
τί λέγω Νικίαν, ὃσ ἀπ’ ἀρχῆσ τὴν πολιτείαν ὑπὲρ Συρακοσίων ἐνστησάμενοσ μόνοσ ἀντεῖπεν ὑπὲρ τῆσ εἰσ Σικελίαν στρατείασ, ἀεὶ δὲ τῶν παρεπιδημούντων Συρακοσίων φροντίζων καὶ πρόξενοσ ὢν διατετέλεκεν;
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 27 3:2)
ὁ δὲ Δίων ἀξιούμενοσ ὑπὸ τῶν μισθοφόρων συναποστῆναι καὶ παρὰ τῶν Συρακοσίων ὡσ κοινῶν ἐχθρῶν λαβεῖν τιμωρίαν τὸ μὲν πρῶτον ἀντεῖπεν, μετὰ δὲ ταῦτα συναναγκαζόμενοσ ὑπὸ τῆσ περιστάσεωσ προσεδέξατο τὴν ἡγεμονίαν τῶν ξένων καὶ μετ’ ἐκείνων ταχθεὶσ ἀνέζευξεν ἐπὶ τοὺσ Λεοντίνουσ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvi, chapter 17 4:1)
οὐδὲν γὰρ ἀντεῖπεν ὁ Πέτρων, ἀλλ’ ἐφῆκε τὴν οἰκίαν ἐρευνᾶν·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 57 2:3)
πῶσ δὲ οὐκ εὐθὺσ ἀντεῖπεν τῷ βασιλεῖ βουλομένῳ τοὺσ θεοὺσ ἰδεῖν;
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 287:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION