헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δ’ ὅλωσ ἐξαιρετέον καὶ οὐδὲν ἀπὸ τύχησ φατέον γίνεσθαι, ἀλλ’ ἡμεῖσ ἄλλησ οὔσησ αἰτίασ διὰ τὸ μὴ ὁρᾶν τύχην εἶναί φαμεν αἰτίαν διὸ καὶ ὁριζόμενοι τὴν τύχην τιθέασιν αἰτίαν ἄλογον ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ, ὡσ οὔσησ τινὸσ φύσεωσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 8 27:4)
τὰ δ’ αἴτια ἀόριστα ἀφ’ ὧν ἂν γένοιτο τὰ ἀπὸ τύχησ, διὸ ἄδηλοσ ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ καὶ αἴτιον κατὰ συμβεβηκόσ, ἁπλῶσ δ’ οὐδενόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 129:3)
ταῦτα προὐβαλόμην ἐγὼ πρὸ τῆσ Ἀττικῆσ, ὅσον ἦν ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ δυνατόν, καὶ τούτοισ ἐτείχισα τὴν χώραν, οὐχὶ τὸν κύκλον τοῦ Πειραιῶσ οὐδὲ τοῦ ἄστεωσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 423:1)
ἀνθρώπων δέ, ὃσ ἂν ᾖ παντελῶσ ἐπίπονοσ τὴν ψυχήν, πολλὰσ ἀναντλήσασ συμφορὰσ καὶ λύπασ ἐν τῷ βίῳ μηδὲ ὕπνον ἡδὺν ἐπιβαλλόμενοσ, καὶ ὅσ δοκεῖ μοι κατ’ ἐναντίον στὰσ τῆσδε τῆσ εἰκόνοσ ἐκλαθέσθαι ἂν πάντων ὅσα ἐν ἀνθρωπίνῳ βίῳ δεινὰ καὶ χαλεπὰ γίγνεται παθεῖν.
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 66:2)
πρὸσ τὸν αἰτιασάμενον ὡσ εἰή μὴ ἀγαθῷ ἔρανον δεδωκώσ‐‐ φέρεται γὰρ καὶ οὕτωσ‐‐"οὐ τῷ ἀνθρώπῳ," φησίν, "ἔδωκα, ἀλλὰ τῷ ἀνθρωπίνῳ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. a'. ARISTOTELHS 20:9)
"διὸ συγγίνωσκέ μοι, φησί, καὶ τῷ θεῷ χάριν ἔχε κωλύοντί σε μιανθῆναι ἀνθρωπίνῳ αἵματι·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 387:1)
οὐ γὰρ ἀνθρωπίνῳ ἐοίκε τὸ ἐμὲ τῶν μὲν ἐμαυτοῦ πάντων ἠμεληκέναι καὶ ἀνέχεσθαι τῶν οἰκείων ἀμελουμένων τοσαῦτα ἤδη ἔτη, τὸ δὲ ὑμέτερον πράττειν ἀεί, ἰδίᾳ ἑκάστῳ προσιόντα ὥσπερ πατέρα ἢ ἀδελφὸν πρεσβύτερον πείθοντα ἐπιμελεῖσθαι ἀρετῆσ.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 144:1)
τοῦτο δὲ ἀδύνατον, εἰ μὴ ἦν που ἡμῖν ἡ ψυχὴ πρὶν ἐν τῷδε τῷ ἀνθρωπίνῳ εἴδει γενέσθαι·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 249:2)
σκόπει δή, ἔφη, ὦ Κέβησ, εἰ ἐκ πάντων τῶν εἰρημένων τάδε ἡμῖν συμβαίνει, τῷ μὲν θείῳ καὶ ἀθανάτῳ καὶ νοητῷ καὶ μονοειδεῖ καὶ ἀδιαλύτῳ καὶ ἀεὶ ὡσαύτωσ κατὰ ταὐτὰ ἔχοντι ἑαυτῷ ὁμοιότατον εἶναι ψυχή, τῷ δὲ ἀνθρωπίνῳ καὶ θνητῷ καὶ πολυειδεῖ καὶ ἀνοήτῳ καὶ διαλυτῷ καὶ μηδέποτε κατὰ ταὐτὰ ἔχοντι ἑαυτῷ ὁμοιότατον αὖ εἶναι σῶμα.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 433:1)
νῦν δὲ τὰ ἐν τῷ ἀνθρωπίνῳ βίῳ πάθη τε καὶ εἴδη, ὡσ ἐγᾦμαι, ἐπιεικῶσ αὐτῆσ διεληλύθαμεν.
(플라톤, Republic, book 10 385:2)
ταῖσ πόλεσιν ἢ οἱ βασιλῆσ τε νῦν λεγόμενοι καὶ δυνάσται φιλοσοφήσωσι γνησίωσ τε καὶ ἱκανῶσ, καὶ τοῦτο εἰσ ταὐτὸν συμπέσῃ, δύναμίσ τε πολιτικὴ καὶ φιλοσοφία, τῶν δὲ νῦν πορευομένων χωρὶσ ἐφ’ ἑκάτερον αἱ πολλαὶ φύσεισ ἐξ ἀνάγκησ ἀποκλεισθῶσιν, οὐκ ἔστι κακῶν παῦλα, ὦ φίλε Γλαύκων, ταῖσ πόλεσι, δοκῶ δ’ οὐδὲ τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει, οὐδὲ αὕτη ἡ πολιτεία μή ποτε πρότερον φυῇ τε εἰσ τὸ δυνατὸν καὶ φῶσ ἡλίου ἴδῃ, ἣν νῦν λόγῳ διεληλύθαμεν.
(플라톤, Republic, book 5 577:1)
διὸ καὶ ἀπρονόητον αἰτίαν καὶ ἄδηλον ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ τὴν τύχην ἀπέδοσαν ·
(플루타르코스, De fato, section 7 6:1)
τοὺσ ἀπὸ Πλάτωνοσ ἔγγιον ἔτι προσιόντασ αὐτῇ τῷ λόγῳ, οὕτωσ ἀφώρισται ἡ τύχη, αἰτία κατὰ συμβεβηκὸσ τῶν ἕνεκά του ἐν τοῖσ κατὰ προαίρεσιν ἔπειτ’ ἤδη καὶ τὸ ἀπρονόητον καὶ τὸ ἄδηλον ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ προστιθέασι·
(플루타르코스, De fato, section 7 7:1)
ὧν ἦν καὶ ὁ Τύλλοσ, ἰδίᾳ μὲν ὑπὸ τοῦ Μαρκίου μηδὲν ἀδικούμενοσ, ἐν δ’ ἀνθρωπίνῳ πάθει γεγονώσ.
(플루타르코스, Lives, chapter 31 1:2)
οὐ μὴν ἀλλὰ τοῖσ ὑπ’ εὐνοίασ καὶ φιλίασ πρὸσ τὸν θεὸν ἄγαν ἐμπαθῶσ ἔχουσι, καὶ μηδὲν ἀθετεῖν μηδ’ ἀναίνεσθαι τῶν τοιούτων δυναμένοισ, μέγα πρὸσ πίστιν ἐστὶ τὸ θαυμάσιον καὶ μὴ καθ’ ἡμᾶσ τῆσ τοῦ θεοῦ δυνάμεωσ, οὐδὲν γὰρ οὐδαμῶσ ἀνθρωπίνῳ προσέοικεν οὔτε φύσιν οὔτε κίνησιν οὔτε τέχνην οὔτ’ ἰσχύν, οὐδ’ εἴ τι ποιεῖ τῶν ἡμῖν ἀποιήτων καὶ μηχανᾶται τῶν ἀμηχάνων, παράλογόν ἐστιν, ἀλλὰ μᾶλλον ἐν πᾶσι διαφέρων πολύ μάλιστα τοῖσ ἔργοισ ἀνόμοιόσ ἐστι καὶ παρηλλαγμένοσ.
(플루타르코스, Lives, chapter 38 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION