헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ θαῦμά γ’ οὐδὲν τοσοῦτον τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ ὑπερᾶραι ᾧ πατὴρ μὲν τὰ πρῶτα τῶν ὄντων, μήτηρ δὲ ἣν ἐκεῖνοσ ἐξ ἁπασῶν προὔκρινε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 1:5)
τὴν περιβόητον κλῆσιν ἔν τε δὴ κωμῳδίαισ καὶ τραγῳδίαισ καὶ πᾶσι λόγοισ, ἔτι καὶ νῦν παντὸσ ὡσ εἰπεῖν ὦ Ἡράκλεισ βοῶντοσ ἐπὶ ἅπαντι τῷ χρείασ ἱσταμένῳ, τοῦτο δὴ τὸ τοῦ Σοφοκλέουσ, ἆρ’ οὐ μέγιστον ὑπόμνημα καὶ σύμβολον εἶναι τῆσ ἐκείνου δικαιοσύνησ καὶ δυνάμεωσ καὶ ὡσ τῆσ ἀνθρωπείασ προὔστη φύσεωσ πάντασ ἄγων πρὸσ τὸ βέλτιστον;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἡρακλῆς 4:13)
οὐκ ἀνθρωπείασ μοι δοκεῖ δεῖσθαι τοῦτ’ ἔτι τῆσ ἀποκρίσεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 5:5)
ἕτερον δὲ πρὸ τούτων ἐν μέσῃ τῇ Βοιωτίᾳ τῆσ πόλεωσ ἔργον γίγνεται, καὶ μάλα μέντοι τῆσ πόλεωσ, ὃ τῷ μὲν ἀκοῦσαι καὶ τῇ χρείᾳ τῶν ἱκετῶν ὑπὲρ Ἀργείων οἱ τότε ἔπραξαν, τῇ δ’ ἀληθείᾳ καὶ τῷ σχήματι τῆσ εὐεργεσίασ ὑπὲρ τῆσ φύσεωσ ἁπάσησ τῆσ ἀνθρωπείασ κατεπράχθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 27:1)
λέγοντεσ δ’ ὅτι ταῦθ’ ἡμεῖσ προορώμενοι τὴν πόλιν εἰσ τὰσ τριήρεισ πᾶσαν μετεσκευάσαμεν, καὶ εἴτε δεῖ τὰ μέγιστα τετολμηκέναι, ἐκλέλειπται τὰ κοινὰ τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ ἡμῖν ὑπὲρ ὑμῶν, εἴτε παρασκευῆσ οὕτωσ ἔχειν, ὡσ ἀβίωτον ὂν ἡττηθεῖσιν, ἡμεῖσ τοῦτο διανενοήμεθα·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 45:2)
ἀλλ’ εἴ τινα χρὴ πόλιν θεῶν ὕπαρχον ἢ συγγενῆ προσειπεῖν ἢ τῆσ φύσεωσ τῆσ ἀνθρωπείασ εἰκόνα καὶ ὁρ́ον, ἥδ’ ἄν μοι δοκεῖ δικαίωσ κληθῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:16)
εἰ δέ γε ἢ τὸν Ἄθω ἀκούοντεσ μεταποιούμενον ἢ τὸν Ἑλλήσποντον εὐθὺσ ἐξεπλάγησαν ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ, ἢ καὶ μετὰ ταῦθ’ ὡσ ἐνίκησαν τὰσ ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ νίκασ, ἀναγκαζόμενοι φεύγειν εἰσ τὸ εἴσω τῆσ Ἑλλάδοσ διὰ πλῆθοσ τῶν ἐπιουσῶν νεῶν, ἐνεθυμήθησαν ὡσ ἀπέραντα πονοῦσι καὶ περισχήσει σφᾶσ ὁ πόλεμοσ, καὶ πολλῷ γε μᾶλλον ὡσ εἶδον ἤδη πᾶσαν τὴν Ἀττικὴν πολεμίων καὶ πυρὸσ μεστὴν, εἰ μὴ ταῦτα πάντα καὶ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ καὶ τῇ γνώμῃ γενναίωσ καὶ περαιτέρω τῆσ ἀνθρωπείασ, εἰ οἱο͂́ν τε εἰπεῖν, φύσεωσ διήνεγκαν, ποῦ μὲν ἂν τρόπαια τοσαῦτα, ποῦ δ’ ἡγεμονία τῶν Ἑλλήνων, ποῦ δ’ αὐτὸ τὸ τοὺσ Ἕλληνασ εἶναι;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 8:10)
ἐγὼ γὰρ, ὦ Ἀθηναῖοι, τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν ἁπασῶν πόλεων τοσοῦτον προέχειν ὑπολαμβάνω ὥστε μὴ μόνον καθ’ ἑκάστην οἱάν τε εἶναι νικᾶν, ἀλλὰ καὶ κατὰ ἔθνη τινὰσ αὐτῶν, οὐ μέντοι κρείττω γε τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ γενέσθαι ποτ’ ἂν, οὐδ’ εἰκὸσ εἶναι ταῦτ’ ἀξιοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 8:15)
ὅτι δ’ οὐδὲν ἔξω τῶν εἰωθότων οὐδ’ ἀπὸ τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ ποιήσομεν, ἂν μὴ τοῖσ ἀνηνύτοισ προσκαθεζώμεθα, ὀλίγων ἅμα καὶ ἐναργῶν ἀναμνήσθητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸ ἐναντίον 11:16)
οὕτω δὴ καὶ τὰσ πόλεισ ἀνάγκη τῆσ φύσεωσ τῆσ ἀνθρωπείασ ἀπολαύειν, κἂν ὡσ βέλτιστα οἰκεῖσθαι δοκῶσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 29:7)
καὶ ἃ μὲν τῆσ παιδείασ αὐτῶν ἀπέλαυσαν ὑπερβαίνει, ἃ δ’ οὐχ ὧν ἐπαιδεύθησαν ἦν, ἀλλὰ τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ ἐμμεμενηκότα, ταῦτ’ ἐπ’ ἐκείνουσ ἄγει τοὺσ ὅπωσ μηδὲν ἁμαρτήσονται πᾶν ὅσον ἦν ἐν αὑτοῖσ πράττοντασ, ὥσπερ ἂν εἴ τισ τοὺσ γραμματιστὰσ τοὺσ παραδείξαντασ τοῖσ παισὶ τὰ γράμματα καὶ δείξαντασ γράφειν ἐκ τῶν δυνατῶν αἰτίουσ εἶναι φάσκοι τῶν περὶ ταῦτα ἁμαρτημάτων, εἴ τι μὴ καλῶσ ὕστερον μηδὲ ὡσ χρὴ γράφοιεν ἐφ’ αὑτῶν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 110:9)
οὐκ ἄρ’ ἐκείνων μόνον κατηγορεῖν δόξομεν, ἀλλὰ καὶ τῆσ φύσεωσ τῆσ ἀνθρωπείασ ἁπάσησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 140:1)
Ἀθηναῖοι δὲ, οἱ μὴ μόνον χρηστότητι φύσεωσ πάντων ὡσ εἰπεῖν ἀνθρώπων διενεγκόντεσ, ἀλλὰ καὶ πέρα τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ οὐκ ὀλιγάκισ ἀναφανέντεσ ταῖσ ἀρεταῖσ, κινδυνεύουσι νῦν ὑπὸ Λεπτίνου καὶ τοῦ κατὰ φύσιν ἐκστῆναι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 75:2)
ταύτασ δὴ τὰσ συνθήκασ οὐδέποτε ἀναιρεθησομένασ ἐκ τῆσ ἀνθρωπείασ φύσεωσ οὐχ ἡμεῖσ οἱ κυρίασ ἀξιοῦντεσ αἰεὶ διαμένειν παρασπονδοῦμεν, οὐδ’ ἄν τισ ἡμῖν θεῶν ἢ δαιμόνων νεμεσήσειεν ὡσ ἀνόσια πράττουσιν εἰ δουλεύειν τοῖσ ἰδίοισ ἐκγόνοισ δυσανασχετοῦμεν, ἀλλ’ οἱ καταλύσαντεσ αὐτὰσ ἀρχῆθεν καὶ ἔργῳ ἐπιχειρήσαντεσ ἀθεμίτῳ κρείττω ποιῆσαι τοῦ θείου νόμου τὸν ἀνθρώπινον·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 23 29:1)
οὐδὲν γὰρ ἔξω τῆσ μὲν ἀνθρωπείασ, τῆσ δ’ εἰσ τὸ θεῖον νεμέσεωσ τῶν τ’ εἰσ σφᾶσ αὐτοὺσ βουλήσεων δικαιοῦμεν ἢ πράσσομεν.
(디오니시오스, Δε Τηυξψδιδισ ιδιοματιβυσ ̔επιστυλα αδ Αμμαευμ̓, chapter 40 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION