헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνθρώπεια δ’ ἄν τοι πήματ’ ἂν τύχοι βροτοῖσ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, trochees2)
Μετὰ δ’ οὐ πολὺ πάντων αὐτοὺσ τῶν ἐδεστῶν ἐπιλιπόντων, οὐ καρπὸν ἔχοντεσ, οὐ πρόβατον, οὐ πόαν, πρῶτα μέν, ὥσπερ τινὲσ ἐν πολέμων ἀνάγκαισ, δέρματα ἕψοντεσ ἐλιχμῶντο, ἐπιλιπόντων δ’ αὐτοὺσ καὶ τῶν δερμάτων ἐσαρκοφάγουν ἕψοντεσ τὰ ἀνθρώπεια, πρῶτα μὲν τὰ τῶν ἀποθνησκόντων κοπτόμενα ἐν μαγειρείοισ, ἐπὶ δ’ ἐκείνοισ τῶν νοσούντων κατεφρόνουν, καὶ τοὺσ ἀσθενεστέρουσ ἐβιάζοντο οἱ δυνατώτεροι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 15 5:1)
ἐφ’ ᾗ ταχύτερόσ ἐστιν ὁ τῶν εὐτυχούντων ἔλεοσ, τὰ ἀνθρώπεια ὑφορωμένων, ὅταν αἴσθωνται διὰ τὰσ αἰφνιδίουσ μεταβολὰσ παρακαλοῦντασ τοὺσ ἐχθὲσ ἀδικεῖν δυναμένουσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 8 3:3)
ἀλλὰ γὰρ ὥσπερ ἐν τραγῳδίᾳ τινὶ ὡσ ἀληθῶσ μεταξὺ τῶν ὀδυρμῶν δοκῶ μοι κατακούειν φωνῆσ ἀπὸ μηχανῆσ θεοῦ τινοσ μεταβάλλοντοσ τὸν θρῆνον εἰσ εὐφημίαν, ὡδὶ λέγοντοσ, παύσασθε ὦ ἄνθρωποι, οὐκ οἰκτρὸσ ὁ παῖσ, μᾶλλον δὲ ἀνὴρ, οὐδὲ ἐλεεῖσθαι δίκαιοσ τῆσ πορείασ ἣν ἐστείλατο, ἀλλ’ εἴπερ τισ ἄλλοσ ἔχει καλῶσ γε δὴ τὰ ἀνθρώπεια.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Ἐτεωνέα ἐπικήδειος 4:16)
πάντα γὰρ τὰ ἀνθρώπεια ἀδυνατεῖ συνεχῶσ ἐνεργεῖν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 49:4)
ἡ περὶ τὰ ἀνθρώπεια φιλοσοφία τελειωθῇ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 164:1)
Λόγοσ δὲ κατέχει ὅτι ἤκουεν Ἄραβασ δύο μόνον τιμᾶν θεούσ, τὸν Οὐρανόν τε καὶ τὸν Διόνυσον, τὸν μὲν Οὐρανὸν αὐτόν τε ὁρώμενον καὶ τὰ ἄστρα ἐν οἷ ἔχοντα τά τε ἄλλα καὶ τὸν ἥλιον, ἀφ̓ ὅτου μεγίστη καὶ φανοτάτη ὠφέλεια ἐσ πάντα ἥκει τὰ ἀνθρώπεια, Διόνυσον δὲ κατὰ δόξαν τῆσ ἐσ Ἰνδοὺσ στρατιᾶσ.
(아리아노스, Anabasis, book 7, chapter 20 1:1)
οὕτω γὰρ σκοποῦσιν οὐδὲν ἔτι φαίνεται παράδοξον οὐδὲ ἄπιστον τῶν ὑπ’ ἐμοῦ δεικνυμένων, ἀλλὰ σμικρὰ καὶ ἀνθρώπεια ψεύσματα πρὸσ θεῖα καὶ μεγάλα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 28:11)
παραστῇ δὲ μηδενὶ ὑμῶν δέοσ ἂν ταῦτα ἐθέλῃ πράττειν μὴ συνθήκασ τε λύσῃ καὶ ὁρ́κουσ τοὺσ ἐπ’ αὐταῖσ γενομένουσ παραβῇ, ἀλλ’ ἐννοείσθω διότι τὰσ ὑπὸ Ῥωμαίων λελυμένασ εἰσ τὸ ἐξ ἀρχῆσ ἀποκαταστήσει καὶ οὐ τάσ γε ἐλαχίστου ἀξίασ, ἀλλ’ ἃσ ἥ τε φύσισ ἡ ἀνθρωπεία κατεστήσατο καὶ ὁ πάντων κοινὸσ Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων βεβαιοῖ νόμοσ, ἄρχειν καὶ τὰ δίκαια τάττειν τοὺσ πατέρασ τοῖσ ἐκγόνοισ καὶ τὰσ μητροπόλεισ ταῖσ ἀποικίαισ.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 23 28:2)
τῶν πολιτῶν ἐξήλασαν τῆσ πατρίδοσ, τοῖσ δ’ οὐθὲν τῶν γινομένων θεοῦ ἔργον, ἀλλὰ τυχηρὰ καὶ ταῦτα καὶ τἆλλα πάντα ἀνθρώπεια εἶναι πάθη.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 68 4:1)
Ἐγὼ δὲ οὐκ ἀλλότρια νομίσασ αὐτὰ τῷδε τῷ λόγῳ εἶναι διὰ τὸ περὶ τῶν βασιλέων αὐτὸν ἐνεστηκέναι καὶ ἄλλωσ ἐπὶ παραδείγματι φέρειν τοῦ τε ἀμφὶ τὰσ ψυχὰσ ἀθανασίασ ἐμφεροῦσ καὶ τοῦ θείου προμηθείᾳ τὰ ἀνθρώπεια περιειληφότοσ τῇ αὐτοῦ, καλῶσ ἔχειν ἐνόμισα εἰπεῖν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 428:1)
τέτταρα μὴν αὐτῆσ οὕτω τὰ πάντα μέρη γίγνεται, δύο μὲν τὰ πρὸσ ἡμῶν, ἀνθρώπεια, δύο δ’ αὖ τὰ πρὸσ θεῶν, θεῖα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 300:3)
ἔστιν ὅστισ ἀνθρώπων, ὦ Μέλητε, ἀνθρώπεια μὲν νομίζει πράγματ’ εἶναι, ἀνθρώπουσ δὲ οὐ νομίζει;
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 112:1)
γιγνώσκων ὁ Κρόνοσ ἄρα, καθάπερ ἡμεῖσ διεληλύθαμεν, ὡσ ἀνθρωπεία φύσισ οὐδεμία ἱκανὴ τὰ ἀνθρώπινα διοικοῦσα αὐτοκράτωρ πάντα, μὴ οὐχ ὕβρεώσ τε καὶ ἀδικίασ μεστοῦσθαι, ταῦτ’ οὖν διανοούμενοσ ἐφίστη τότε βασιλέασ τε καὶ ἄρχοντασ ταῖσ πόλεσιν ἡμῶν, οὐκ ἀνθρώπουσ ἀλλὰ γένουσ θειοτέρου τε καὶ ἀμείνονοσ, δαίμονασ, οἱο͂ν νῦν ἡμεῖσ δρῶμεν τοῖσ ποιμνίοισ καὶ ὅσων ἥμεροί εἰσιν ἀγέλαι·
(플라톤, Laws, book 4 57:4)
ἐπιστήμη ἡμᾶσ γνοίη οὐδέ τι ἄλλο τῶν παρ’ ἡμῖν, ἀλλὰ ὁμοίωσ ἡμεῖσ τε ἐκείνων οὐκ ἄρχομεν τῇ παρ’ ἡμῖν ἀρχῇ οὐδὲ γιγνώσκομεν τοῦ θείου οὐδὲν τῇ ἡμετέρᾳ ἐπιστήμῃ, ἐκεῖνοί τε αὖ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον οὔτε δεσπόται ἡμῶν εἰσὶν οὔτε γιγνώσκουσι τὰ ἀνθρώπεια πράγματα θεοὶ ὄντεσ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 172:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION