헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοι μὲν δὴ φυλλασσόμενοί τε ἀφανῶσ καὶ τῆσ κυρίασ ἡμέρασ ἐπελθούσησ ἐσ τὴν δίκην ἀνακαλούμενοι ̔τετράκισ δὲ ἐχρῆν κηρυττομένουσ ἐν ὡρισμένοισ ὡρῶν διαστήμασιν ἁλῶναἰ, Μερόλασ μὲν τὰσ φλέβασ ἐνέτεμεν ἑαυτοῦ, καὶ πινάκιον αὐτῷ παρακείμενον ἐδήλου, ὅτι κόπτων τὰσ φλέβασ τὸν πῖλον ἀποθοῖτο οὑ̓ γὰρ ἦν θεμιτὸν ἱερέα περικείμενον τελευτᾶν̓, Κάτλοσ δ’ ἐν οἰκήματι νεοχρίστῳ τε καὶ ἔτι ὑγρῷ καίων ἄνθρακασ ἑκὼν ἀπεπνίγη.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 11:2)
Ῥηγῖνον δὲ ἡ γυνὴ νυκτὸσ ἐσ ὑπόνομον λυμάτων καθῆκεν, ἐσ ὃν ἡμέρασ οὐχ ὑποστάντων ἐμβῆναι τῶν ὁπλιτῶν διὰ δυσοδμίαν, νυκτὸσ ἄλλησ εἰσ ἀνθρακέα ἐσκεύασε καὶ ὄνον ἄνθρακασ φέροντα ἐλαύνειν ἔδωκεν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 6 5:4)
κᾆτ’ ἐπειδὰν ὦ μόνοσ, στένω κέχηνα σκορδινῶμαι πέρδομαι, ἀπορῶ γράφω παρατίλλομαι λογίζομαι, ἀποβλέπων ἐσ τὸν ἀγρὸν εἰρήνησ ἐρῶν, στυγῶν μὲν ἄστυ τὸν δ’ ἐμὸν δῆμον ποθῶν, ὃσ οὐδεπώποτ’ εἶπεν, ἄνθρακασ πρίω, οὐκ ὄξοσ οὐκ ἔλαιον, οὐδ’ ᾔδει "πρίω," ἀλλ’ αὐτὸσ ἔφερε πάντα χὠ πρίων ἀπῆν.
(아리스토파네스, Acharnians, Prologue 1:16)
ἄνθρακασ δ’ ἐγὼ ὑμῖν παρέξω τῆσδε τῆσ ξένησ χάριν.
(아리스토파네스, Acharnians, Episode21)
πυρπόλει τοὺσ ἄνθρακασ.
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 1:18)
μὰ Δί’ ἀλλ’ ἐν εἰρήνῃ διαγαγεῖν τὸν βίον, ἔχονθ’ ἑταίραν καὶ σκαλεύοντ’ ἄνθρακασ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, iambics5)
τὰσ λοπάδασ ἐπιθεὶσ ἐπὶ τὸ πῦρ τοὺσ ἄνθρακασ ἔρραν’ ἐλαίῳ πάντα καὶ ποιῶ φλόγα, ἐν ᾧ τὸ λάχανον αἵ τε τῶν παροψίδων τὸν ἄνδρα δριμύτητεσ εὐφραίνουσί μου, ἑφθὸν τὸν ἰχθὺν ἀποδίδωμ’ ἔχοντα τοὺσ χυμοὺσ ἐν αὑτῷ τήν τε τῆσ ἅλμησ ἀκμήν, εἰσ ἣν ἂν ἐμβάψαιτο πᾶσ ἐλεύθεροσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 40 1:4)
εἴ σε λήψομαι νῦν μὴ κατεσθίοντα καὶ τοὺσ ἄνθρακασ, ἀπόλωλασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 21 1:4)
ὑπὸ δὲ τῆσ βουλιμίασ κατέπινε καὶ τὰ κᾶλα καὶ τοὺσ ἄνθρακασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10 1:5)
οὗτόσ ἐστιν ὁ συμβουλεύσασ ἄνθρακασ ὑποτιθέναι τοῖσ θεμελίοισ τοῦ ἐν Ἐφέσῳ νεώ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 39:8)
καθύγρου γὰρ ὄντοσ τοῦ τόπου τοὺσ ἄνθρακασ ἔφη τὸ ξυλῶδεσ ἀποβαλόντασ αὐτὸ τὸ στερεὸν ἀπαθὲσ ἕξειν ὕδατι.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. h'. ARISTIPPOS 39:9)
‐‐ Ἕτερον‧ ἁλὸσ χόνδρουσ ὡσ ξηροτάτουσ ἐσ χυτρίδιον χάλκεον ἢ κεραμεοῦν καινὸν ἐμβαλεῖν, ἴσουσ ὡσ μάλιστα τὸ μέγεθοσ, μὴ ἁδρούσ‧ καὶ μέλι ὡσ κάλλιστον διπλάσιον τῶν ἁλῶν εἰκάσασ ἐπιχέαι ἐπὶ τοὺσ ἅλασ‧ ἔπειτα ἐπιθεῖναι ἐπὶ τοὺσ ἄνθρακασ τὸ χυτρίδιον, καὶ ἐᾷν ἑώσ ἂν κατακαυθῇ πᾶν‧ ἔπειτα ἀνασπογγίσασ τὸ ἕλκοσ καὶ ἐκκαθήρασ, ἐπιδῆσαι ὥσπερ τὸ πρότερον, καὶ πιέσαι ὀλίγῳ μᾶλλον‧ τῇ δ’ ὕστεραίῃ, ὅπη ἂν μὴ λάβηται τὸ φάρμακον, ἐπιπάσασ προσπιέζειν καὶ ἐπιδεῖν‧ ὅταν δὲ βούλῃ ἀφιστάναι τὸ φάρμακον, ὄξοσ θερμὸν ἐπιχέειν, ἑώσ ἂν ἀποστῇ, καὶ αὖθισ τὰ αὐτὰ ποιέειν, ἢν δέηται, ἀνασπογγίσασ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΕΛΚΩΝ., 17.7)
Τοῖσιν ὑπὸ τῶν φθισίων ἐνοχλουμένοισιν, ἢν τὸ πτύσμα, ὅπερ ἂν ἀποβήσσωσι, βαρὺ ὄζῃ ἐπὶ τοὺσ ἄνθρακασ ἐπιχεόμενον, καὶ αἱ τρίχεσ ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ Ῥέωσι, θανατῶδεσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., AFORISMOI., 72.11)
Οἱᾶ́ με εἰργάσω, ὦ Λυκῖνε, ἄνθρακάσ μοι τὸν θησαυρὸν ἀποφήνασ, καὶ ὡσ ἐοίκεν ἀπολεῖταί μοι τὰ τοσαῦτα ἔτη καὶ ὁ κάματοσ ὁ πολύσ.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 146:1)
ὁ μέντοι ἰπνολέβησ ὑπερπαφλάζων ἐσ κεφαλὴν ἡμῖν ἐπέτρεπε τοὺσ ἄνθρακασ.
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION