헬라어 문장 내 검색 Language

ὅμοιον γὰρ ἐν ἀνομοίῳ, ὅκωσ πίθηκοσ ἀνθρώπῳ, ἄριστον · καὶ ἀμμωνιακὸν τὸ θυμίημα ξὺν ὄξεϊ, καὶ ἀρνογλώσσου χυλῷ, ἢ πολυγόνου, καὶ ὑποκιστὶσ καὶ λύκιον· ἢν δὲ πελιδναὶ ἐώσι αἱ σάρκεσ, προεγχαράσσειν ἐκχυλώσιοσ εἵνεκεν · ἢν δ’ ἐπὶ τοῖσι δριμέσι Ῥεύμασι ἀναδαρέντα πρηο̈́νειν τὰ μέρεα ἐθέλῃσ, τήλιοσ ἀφέψημα, ἢ πτισάνησ χυλὸσ, Ῥύμμα μαλθακόν· λιπασ δὲ Ῥόδινον, ἢ σχίνινον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.115)
ἐκεῖνο γάρ, ὡσ ἐοίκε, καὶ ὁμοίῳ καὶ ἀνομοίῳ δηλοῖ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 313:1)
ἀνομοίῳ γὰρ δὴ προσῆλθεν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 108:3)
οὐκοῦν καὶ εἴτε ἀνομοίω εἴτε ὁμοίω ἀλλήλοιν, δυνατὸσ εἶ ἐπισκέψασθαι;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 262:4)
ἀλλὰ μὴν τό γε ὅμοιον τῷ ἀνομοίῳ ἐναντίον.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 292:7)
οὐκοῦν εἴπερ τῷ ἑνὶ ἀνόμοιά ἐστι, δῆλον ὅτι ἀνομοίῳ τά γε ἀνόμοια ἀνόμοια ἂν εἰή.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Παρμενίδης 384:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION