헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἃ δὴ γιγνώσκων καὶ ὁ βασιλεὺσ οὐκ οἰέται δεῖν μιμεῖσθαι τοὺσ ἀνοήτουσ καὶ ῥιψοκινδύνουσ τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ τῷ εὖ βουλεύεσθαι ἀσφαλὴσ εἶναι πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ βασιλέα [σπ.] 11:3)
εἰκόσ τε τοὺσ πρώτουσ, εἴτε γηγενεῖσ ἦσαν εἴτ’ ἐκ φθορᾶσ τινοσ ἐσώθησαν, ὁμοίουσ εἶναι καὶ τοὺσ τυχόντασ καὶ τοὺσ ἀνοήτουσ, ὥσπερ καὶ λέγεται κατὰ τῶν γηγενῶν, ὥστε ἄτοπον τὸ μένειν ἐν τοῖσ τούτων δόγμασιν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 190:2)
ταῦτα γὰρ ἀνθεῖ διὰ τουτουσὶ τοὺσ ἀνοήτουσ.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, proagon11)
καὶ γνωσθήσει ποτ’ Ἀθηναίοισ οἰᾶ διδάσκεισ τοὺσ ἀνοήτουσ.
(아리스토파네스, Clouds, Agon, proagon36)
ἄγε δὴ χαίρων Αἰσχύλε χώρει, καὶ σῷζε πόλιν τὴν ἡμετέραν γνώμαισ ἀγαθαῖσ καὶ παίδευσον τοὺσ ἀνοήτουσ·
(아리스토파네스, Frogs, Exodus, anapests1)
"οἴμοι, φιλοσοφεῖσ, ἀλλὰ τούσ γε φιλοσόφουσ ἐν τοῖσ λόγοισ φρονοῦντασ εὑρίσκω μόνον, ἐν τοῖσι δ’ ἔργοισ ὄντασ ἀνοήτουσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 9124)
τοῦ δὲ Ἡρακλέουσ, ἅτε νέου καὶ φιλοτίμου, προθυμουμένου θεάσασθαι τἄνδον, Οὐκοῦν ἕπου, φησίν, ἵνα καὶ σαφῶσ ἴδῃσ τὴν διαφορὰν τῶν ἄλλων, ἃ λανθάνει τοὺσ ἀνοήτουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 82:2)
εἶναι γὰρ ἐναγεῖσ καὶ ἀλιτηρίουσ οὐ μόνον τοὺσ τὰ ἱερὰ συλῶντασ ἢ λέγοντάσ τι βλάσφημον περὶ τῶν θεῶν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον τούσ τε δειλοὺσ καὶ ἀδίκουσ καὶ ἀκρατεῖσ καὶ ἀνοήτουσ καὶ καθόλου τοὺσ ἐναντίον τι πράττοντασ τῇ τε δυνάμει καὶ βουλήσει τῶν θεῶν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 62:2)
ὅδε μὲν δὴ ὁ μῦθοσ, οὐ παιδίῳ πλασθείσ, ὡσ ἂν ἧττον ᾖ θρασὺ καὶ ἀκόλαστον, ἀλλὰ τοῖσ μείζω καὶ τελειοτέραν ἀφροσύνην ἔχουσιν, ὑφ’ ἡμῶν δεῦρο μετενεχθεὶσ τάχ’ ἂν ἱκανῶσ ἐπιδεῖξαι δύναιτο ὁποῖόν ἐστι τὸ τῶν ἐπιθυμιῶν γένοσ, ὅτι ἄλογοι οὖσαι καὶ θηριώδεισ, ἔπειτα ἡδονήν τινα παραδεικνύουσαι, προσαγόμεναι τοὺσ ἀνοήτουσ ἀπάτῃ καὶ γοητείᾳ, διαφθείρουσιν οἴκτιστα καὶ ἐλεεινότατα.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΛΙΒΥΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. 18:1)
ἡ γὰρ ἀργία καὶ τὸ σχολὴν ἄγειν ἀπόλλυσι πάντων μάλιστα τοὺσ ἀνοήτουσ ἀνθρώπουσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 8:2)
τοιγαροῦν ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν ἐργάζονται, κακὸν δ’ ὡσ οἱο͂́ν τε τὸ μέγιστον, καταγελᾶν ἐθίζοντεσ τοὺσ ἀνοήτουσ τῶν φιλοσόφων, ὥσπερ ἂν παῖδάσ τισ ἐθίζοι διδασκάλων καταφρονεῖν, καὶ δέον ἐκκόπτειν τὴν ἀγερωχίαν αὐτῶν οἱ δ’ ἔτι αὔξουσιν.
(디오, 크리소토모스, 연설, πρὸσ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΣ. 12:4)
ἀλλὰ τοὺσ μὲν σαυτῷ ὁμοίουσ, τοὺσ ἀνδρείουσ καὶ ἀνοήτουσ, ἀποκτενεῖσ ῥᾳδίωσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΑΧΙΛΛΕΥΣ. 11:3)
ἀλλ̓ ὠστέον τοῦτον τὸν ἄνθρωπον εἰσ τοὺσ ἀλαζόνασ καὶ ἀνοήτουσ καὶ τρυφερούσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. 14:1)
οὐκοῦν προκαταλαμβάνουσιν αὐτοὶ λοιδοροῦντεσ καὶ τωθάζοντεσ, ὡσ ἀθλίουσ καὶ ἀνοήτουσ, εἰδότεσ ὅτι εἰ μὲν τούτουσ ἀποφανοῦσιν ἄφρονασ καὶ μαινομένουσ, ἅμα καὶ αὑτοὺσ ἀποδείξουσι σωφρονοῦντασ καὶ νοῦν ἔχοντασ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ. 13:1)
ὥστε ἀνάγκη τοὺσ μὲν φρονίμουσ ἐλευθέρουσ τε εἶναι καὶ ἐξεῖναι αὐτοῖσ ποιεῖν ὡσ ἐθέλουσι, τοὺσ δὲ ἀνοήτουσ δούλουσ τε εἶναι καὶ ἃ μὴ ἔξεστιν αὐτοῖσ, ταῦτα ποιεῖν;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Α. 28:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION