헬라어 문장 내 검색 Language

ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων πράγματα δεινὰ παύσειν οἰέσθ’ ὦ ἀνόητοι;
(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, antepirrheme16)
ὅσαι δ’ ἀνόητοι, φανερῶσ ἐπιδείκνυτε ποιεῖν ὅ τι ἂν βούλωνται, ὡσ ἄδειαν ὑμῶν καὶ τῶν νόμων δεδωκότων·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 161:4)
οὐχ ὅτι πολλάκισ ἀνόητοι ἄνθρωποι καὶ πονηροὶ τῆσ ἐξουσίασ ταύτησ καὶ τοῦ ὀνόματοσ τυγχάνουσιν, ἔπειτα χρόνον τινὰ ὑβρίσαντεσ αἴσχιστα καὶ τάχιστα ἀπόλλυνται;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 79:2)
οὐ γὰρ δὴ ἀεί ποτε τὸ ἀργύριον ὠφελεῖ τοὺσ κτησαμένουσ, ἀλλὰ πολλῷ πλείονασ βλάβασ καὶ πλείω κακὰ πεπόνθασιν ἄνθρωποι ὑπὸ ἀργυρίου ἢ ὑπὸ πενίασ, ἄλλωσ τε καὶ ἀνόητοι ὄντεσ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΟΙΚΕΤΩΝ. 17:5)
τῷ παντὶ γὰρ μᾶλλον πρέπον τόδε τὸ ᾆσμα ταῖσ θεαῖσ ἢ τοὺσ ἐπὶ Ἴλιον ἐλθόντασ ἀριθμεῖν, αὐτούσ τε καὶ τὰ σέλματα τῶν νεῶν ἐφεξῆσ, ὧν οἱ πολλοὶ ἀνόητοι ἦσαν·
(디오, 크리소토모스, 연설, Ὀλυμπικὸσ ἢ περὶ τῆσ πρώτησ τοῦ θεοῦ ἐννοίας 28:2)
οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν ὅλωσ ἀνῄρηνται καὶ ἀπολώλασιν, οἱ δὲ ἀσχημονοῦσι πράττοντεσ οἱᾶ ἀκούετε καὶ πάντα τρόπον τὴν παλαιὰν δόξαν ἀφανίζοντεσ, οἰόμενοι τρυφᾶν οἱ ἀνόητοι καὶ κέρδοσ ἀριθμοῦντεσ τὸ μηθένα κωλύειν αὐτοὺσ ἁμαρτάνοντασ.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 206:1)
τοιγαροῦν ἄνθρωποι παρίασι καὶ ἀνόητοι καὶ δοξοκόποι καὶ πρὸσ τὸν ἀπὸ τοῦ πλήθουσθόρυβον κεχηνότεσ, οὐδὲν ἀπὸ γνώμησ ἀσφαλοῦσ οὐδὲ συνέντεσ λέγουσιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν σκότει βαδίζοντεσ κατὰ τὸν κρότον ἀεὶ καὶ τὴν βοὴν φέρονται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. 40:2)
ὥστε σφόδρα ἂν εἰε͂ν ἀνόητοι τῶν ἐπὶ τοῖσ κακοῖσ ἔτι χάριν εἰδότων φειδόμενοι.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 38:5)
τοιαῦτά ἐστιν, οὕτω σμικρά, οὕτωσ τὰ τυχόντα, ἐφ̓ οἷσ οἱ μὲν ἀνόητοι φιλοτιμηθεῖεν ἂν ἴσωσ, εὖ δὲ φρονῶν ἂν οὐδεὶσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΣ ΠΕΡΙ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΤΗΣ 44:7)
οὐκοῦν οἱ ἀνόητοι πάντεσ καταφρονοῦσι τῶν ἀδόξων ἀνθρώπων καὶ οὐδὲν προσέχουσι τούτοισ, οὐδ̓ ἂν τύχωσι τὰ ἄριστα συμβουλεύοντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΝΕΣΤΩΡ. 7:1)
αἱ μὲν γὰρ ἀνόητοι χαίρουσιν ἐπὶ τοῖσ ἐρασταῖσ, ὅταν φαίνωνται τὰσ ἄλλασ ἀτιμάζοντεσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 23:1)
αἱ γοῦν πολλαὶ καὶ ἀνόητοι τοὺσ ἐραστὰσ μᾶλλον ἀγαπῶσιν ἢ τοὺσ γονέασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΧΡΥΣΗΙΣ. 30:6)
οὔκουν οὐδὲ ἐκεῖνοι λέοντεσ ὄντεσ ἐφύλαττον αὐτήν, ἀλλὰ δύστηνοι ἄνθρωποι καὶ ἀνόητοι, διεφθαρμένοι διὰ τρυφὴν καὶ ἀργίαν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 61:1)
οὐδ̓ ἂν γένοιντο ἄνθρωποί ποτε εὐδαίμονεσ ἀνόητοι καὶ ἄφρονεσ, οὐδ̓ ἂν τὸν ἐν Σούσοισ παράδεισον οἰκήσωσιν, ὃσ ἦν, ὥσ φασι, μετέωροσ ἅπασ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΠΛΟΥΤΟΥ. 11:4)
ἢ οὐκ ἐν ταῖσ ἐρημίασ καὶ ἡσυχίαισ, οὐκ ἐνταῦθα μάλιστα ἀνευρήκασιν οἱ ἀνόητοι ἄνθρωποι, ὅπωσ μηδὲν διανοῶνται τῶν δεόντων, ἕτερα πολλὰ καὶ ἄτοπα διανοήματα, οἷσ ἀγαπῶσι ξυνόντεσ, τυραννίδασ τε καὶ πλούτουσ καὶ ἄλλ̓ ἄττα θαυμαστὰ ἀναπλάττοντεσ αὑτοῖσ;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ. 30:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION