헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἴσωσ γὰρ ἂν φαίη τισ κατὰ παντὸσ ὑπεροχὴν ἀγαθοῦ δεῖν ἀνίσωσ νενεμῆσθαι τὰσ ἀρχάσ, εἰ πάντα τὰ λοιπὰ μηδὲν διαφέροιεν ἀλλ’ ὅμοιοι τυγχάνοιεν ὄντεσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 182:2)
οὕτω δ’ ἀνίσωσ καὶ πλεονεκτικῶσ ἔσχε πρὸσ ὑμᾶσ Ἀνδροτίων ὥστε τὸν μὲν αὑτοῦ πατέρ’ ᾤετο δεῖν, δημοσίᾳ δεθέντ’ ἐπὶ χρήμασιν ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, μήτ’ ἀποδόντα ταῦτα μήτε κριθέντ’ ἀποδρᾶναι, τῶν δ’ ἄλλων πολιτῶν τὸν μὴ δυνάμενον τὰ ἑαυτοῦ θεῖναι οἴκοθεν εἰσ τὸ δεσμωτήριον ἀχθένθ’ ὑφ’ ἑαυτοῦ δεδέσθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Τιμοκράτους 236:1)
Ὡσ μὲν οὖν ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι, τὰ ἄρθρα τὰ ἐκπίπτοντα καὶ τὰ ὀλισθάνοντα ἀνίσωσ αὐτὰ ἑωυτοῖσιν ἐκπίπτει καὶ ὀλισθάνει, ἄλλοτε μὲν πουλὺ πλεῖον, ἄλλοτε δὲ πολὺ ἔλασσον‧ καὶ οἷσι μὲν ἂν πολὺ πλεῖον ὀλίσθῃ ἢ ἐκπέσῃ, χαλεπώτερα ἐμβάλλειν τὸ ἐπίπαν ἐστὶ, καὶ ἢν μὴ ἐμβιβασθῇ, μέζουσ καὶ ἐπιδηλοτέρασ τὰσ πηρώσιασ καὶ κακώσιασ ἴσχει τὰ τοιαῦτα, καὶ ὀστέων, καὶ σαρκῶν, καὶ σχημάτων‧ ὅταν δὲ μεῖον ἐκπέσῃ καὶ ὀλίσθῃ, Ῥηί̈διον μὲν ἐμβάλλειν τὰ τοιαῦτα τῶν ἑτέρων γίνεται, ἢν δὲ καταπορηθῇ ἢ ἀμεληθῇ ἐμπεσεῖν, μείουσ καὶ ἀσινέστεραι αἱ πηρώσιεσ γίνονται τούτοισιν, ἢ οἷσιν ὀλίγῳ πρόσθεν εἴρηται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 61.1)
Εἰργασμένον δὲ ἀγαθῶσ, καλῶσ‧ καλῶσ μὲν, ἁπλῶσ, εὐκρινέωσ‧ ἢ ὅμοια καὶ ἴσα, ἴσωσ καὶ ὁμοίωσ‧ ἢ ἄνισα καὶ ἀνόμοια [, ἀνίσωσ καὶ ἀνομοίωσ]‧ τὰ δὲ εἴδεα, ἁπλοῦν, σκέπαρνον, σιμὸν, ὀφθαλμὸσ, Ῥόμβοσ, καὶ ἡμίτομον‧ ἁρμόζον τὸ εἶδοσ τῷ εἴδει καὶ τῷ πάθει τοῦ ἐπιδεομένου.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., KAT' IHTREION., 7.3)
καὶ δειπνεῖν μὲν ὀψὲ καὶ σκότουσ ἤδη κατακλινόμενοσ ἤρχετο, θαυμαστὴ δὲ ἦν ἡ ἐπιμέλεια καὶ περίβλεψισ ἐπὶ τῆσ τραπέζησ, ὅπωσ μηδὲν ἀνίσωσ μηδὲ ὀλιγώρωσ διανέμοιτο·
(플루타르코스, Alexander, chapter 23 3:2)
ἐπεὶ δ’ οὐ μόνον ἐν χρημάτων κτήσει καὶ μειώσει τῷ πλείονι πολέμιον καθίσταται τοὔλασσον, ἀλλ’ ἁπλῶσ, ᾗ φησιν ὁ Πλάτων, ἐν μὲν ἀνωμαλίᾳ κίνησιν ἐν δ’ ὁμαλότητι στάσιν ἐγγίνεσθαι καὶ μονήν, οὕτω πᾶσα μὲν ἀνισότησ ἐπισφαλήσ ἐστι πρὸσ διαφορὰν ἀδελφῶν, ἐν πᾶσι δ’ ἴσουσ γενέσθαι καὶ ὁμαλοὺσ ἀδύνατον τὰ μὲν γὰρ αἱ φύσεισ εὐθὺσ ἀνίσωσ νέμουσι, τὰ δ’ ὕστερον αἱ τύχαι φθόνουσ ἐμποιοῦσαι καὶ ζηλοτυπίασ, αἴσχιστα νοσήματα καὶ κῆρασ οὐκ οἰκίαισ μόνον ἀλλὰ καὶ πόλεσιν ὀλεθρίουσ, δεῖ καὶ ταῦτα φυλάττεσθαι καὶ θεραπεύειν, ἂν ἐγγένηται.
(플루타르코스, De fraterno amore, section 12 1:2)
καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἀφελόμενοσ τὴν χώραν, ἣν οἱ τύραννοι συνεχώρησαν ταῖσ ὑπολειφθείσαισ τῶν φυγάδων ἀδελφαῖσ καὶ γυναιξὶ καὶ μητράσι καὶ τέκνοισ, ταύτην διέδωκε τοῖσ λεπτοῖσ εἰκῇ καὶ ἀνίσωσ κατὰ τὴν ἰδίαν ἐξουσίαν·
(폴리비오스, Histories, book 24, chapter 7 3:1)
ἐμέρισε δὲ ταῖσ πόλεσι τὴν ἐπιβολὴν τῶν σωμάτων εἰκῇ καὶ ἀνίσωσ, καθάπερ καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἔπραττεν.
(폴리비오스, Histories, book 38, chapter 15 4:1)
οἱ μὲν οὖν πρὸσ τὰσ ἠπείρουσ τὴν οἰκουμένην διελόντεσ ἀνίσωσ διεῖλον·
(스트라본, 지리학, book 17, chapter 3 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION