헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

Σημεῖα δὲ μέγιστα καὶ Ῥήϊστα ἰδεῖν καὶ θιγέειν καὶ εἰσακοῦσαι · ἐπὶ μὲν τῷ ἀσκίτῃ ἰδέειν ὄγκον ἐν τῇσι λαγόσι, οἶδοσ ἀμφὶ τὼ πόδε· πρόσωπα δὲ καὶ βραχίονεσ καὶ τὰ ἄλλα ἰσχνὰ, οἰδέουσι ὄρχιέσ τε καὶ πόσθη, καὶ ὁ ξύμπασ καυλὸσ σκολιὸσ ἐξ ἀνίσου τοῦ οἴδεοσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.16)
καλοὶ γὰρ καὶ οἱ ἐν τῇ καρυκείᾳ καρποὶ, κάρου, κοριάνου, ἀνίσου, σελίνου · τουτέων δὲ κρέσσων ἡ ἡδύοσμοσ ἡ βοτάνη, καὶ γλήχων πρὸσ τοῖσι εὐώδεσι, ἴσχουσί τι καὶ οὔρων ἀγωγὸν καὶ φυσῶν ἔξοδον.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.57)
οἱ δὲ τὸ ἕτερον τῶν ἐναντίων ὕλην ποιοῦσιν, οἱ μὲν τῷ ἑνὶ τῷ ἴσῳ τὸ ἄνισον, ὡσ τοῦτο τὴν τοῦ πλήθουσ οὖσαν φύσιν, οἱ δὲ τῷ ἑνὶ τὸ πλῆθοσ γεννῶνται γὰρ οἱ ἀριθμοὶ τοῖσ μὲν ἐκ τῆσ τοῦ ἀνίσου δυάδοσ, τοῦ μεγάλου καὶ μικροῦ, τῷ δ’ ἐκ τοῦ πλήθουσ, ὑπὸ τῆσ τοῦ ἑνὸσ δὲ οὐσίασ ἀμφοῖν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 7:1)
ἐπεὶ δ’ ὅ τ’ ἄδικοσ ἄνισοσ καὶ τὸ ἄδικον ἄνισον, δῆλον ὅτι καὶ μέσον τι ἔστι τοῦ ἀνίσου.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 36:1)
τοῦτο μὲν γὰρ εὐώδη διαφερόντωσ φησὶ τὴν νῆσον τῶν ἡδίστων ἐν αὐτῇ καιομένων θυμιαμάτων, τοῦτο δὲ σύσκιον δένδροισ εὐθαλέσι, κύκλῳ δὲ περὶ τὸ σπήλαιον ἄμπελονπεριήκουσαν ὡραίαν, βότρυσι βριθομένην, ἔμπροσθεν δὲ λειμῶνασ ἁπαλοὺσ ἀναμὶξ σελίνων τε καὶ ἑτέρων, ἐν δὲ τῷ μέσῳ κρήνασ τέτταρασ λαμπροῦ καὶ διαφανοῦσ ὕδατοσ πάντοσε ἀπορρέοντοσ, ἅτε οὐκ ὄντοσ ἑτεροκλινοῦσ οὐδὲ ἀνίσου τοῦ χωρίου.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ β. 51:1)
εἰ γὰρ ἐπιφάνειαν ἐπιφανείᾳ θήσομεν μήτ’ ἴσην εἶναι μήτ’ ἄνισον, καὶ τὸ μέγεθοσ ἔσται μεγέθει φάναι καὶ ἀριθμὸν ἀριθμῷμήτ’ ἴσον εἶναι μήτ’ ἄνισον καὶ ταῦτ’ ἴσου καὶ ἀνίσου καὶ ἀνίσου μέσον, ὃ μηδέτερόν ἐστιν, οὐκ ἔχοντασ εἰπεῖν οὐδὲ νοῆσαι δυναμένουσ.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 39 11:1)
τραφεὶσ γὰρ ἐν ἤθεσιν ὑπὸ τυράννῳ ταπεινοῖσ, καὶ βίου μὲν ἀνίσου καὶ καταφόβου, θεραπείασ δὲ νεοπλούτου καὶ τρυφῆσ ἀπειροκάλου καὶ διαίτησ ἐν ἡδοναῖσ καὶ πλεονεξίαισ τιθεμένησ τὸ καλὸν ἐθὰσ καὶ μεστὸσ γενόμενοσ, ὡσ πρῶτον ἐγεύσατο λόγου καὶ φιλοσοφίασ ἡγεμονικῆσ πρὸσ ἀρετήν, ἀνεφλέχθη τὴν ψυχὴν ταχύ, καὶ τῇ περὶ αὐτὸν εὐπειθείᾳ τῶν καλῶν ἀκάκωσ πάνυ καὶ νεωτερικῶσ προσδοκήσασ ὑπὸ τῶν αὐτῶν λόγων ὅμοια πείσεσθαι Διονύσιον, ἐσπούδασε καὶ διεπράξατο ποιησάμενοσ σχολὴν αὐτὸν ἐντυχεῖν Πλάτωνι καὶ ἀκοῦσαι.
(플루타르코스, Dion, chapter 4 3:1)
μητέρεσ ὡσ ἀνίσου μοίρησ λάχον ἡ μὲν ἀέλπτον ζωὸν ἔχει, κείνη δ’ ὄψεται οὐδὲ νέκυν.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 228 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION