헬라어 문장 내 검색 Language

δώσειν δ’ ἐξ ὄφιοσ γενύων σπόρον, ὅσ ῥ’ ἀνίῃσιν γηγενέασ χαλκέοισ σὺν τεύχεσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:19)
ὅταν γὰρ εἰσ συνήθειαν καταστῇ τοῦ κακῶσ ἀκούειν ἀνὴρ ἢ γυνὴ καὶ τὰ χείριστα φέρειν τῶν ὀνειδῶν, εὐχερῶσ ἀνίησιν ἡ γνώμη καὶ διδάσκεται πᾶσ τισ φαῦλοσ εἶναι, εἰ καὶ μὴ πρόσθεν ἦν, ἄλλωσ τε τούτων ὧν οὐδὲν πρὸσ τὸν Διόνυσόν ἐστιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Συμβουλευτικὸσ περὶ τοῦ μὴ δεῖν κωμῳδεῖν 8:6)
ἐν πάσαισ γὰρ ταῖσ εἰρημέναισ ἕξεσι, καθάπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων, ἔστι τισ σκοπὸσ πρὸσ ὃν ἀποβλέπων ὁ τὸν λόγον ἔχων ἐπιτείνει καὶ ἀνίησιν, καί τισ ἔστιν ὁρ́οσ τῶν μεσοτήτων, ἃσ μεταξύ φαμεν εἶναι τῆσ ὑπερβολῆσ καὶ τῆσ ἐλλείψεωσ, οὔσασ κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 6 3:1)
καὶ ὅτι σκυλακευομένη μάστιγι ἐκολάζετο, εἴ τισ ἐσ τοῦτο ἔτι μάστιγα ὀνομάσειεν, πρόσεισιν τῷ ὀνομάσαντι, καὶ ὑποπτήξασα λιπαρεῖ, καὶ τὸ στόμα ἐφαρμόζει τῷ στόματι ὡσ φιλοῦσα, καὶ ἐπιπηδήσασα ἐκκρέμαται τοῦ αὐχένοσ, καὶ οὐ πρόσθεν ἀνίησιν, πρὶν τῆσ ἀπειλῆσ ἀποπαῦσαι τὸν θυμούμενον.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 5 5:1)
"Λυγκεὺσ ὁ Σάμιόσ φησιν ἀκαλήφην ἡ θάλασσα ἀνίησιν, ἡ δὲ γῆ ὕδνα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52121)
κρείσσων δ’ ἡ ἐν Ἀλεξανδρείᾳ καὶ ἡ τῷ φθινοπώρῳ γινομένη ι ὑγρόν τι γὰρ καὶ λευκόν, ἔτι δὲ καὶ ἄβρωμον ἀνίησιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 52 2:4)
τοῖσ γὰρ ἐγχωρίοισ οὐ μόνον ἐκ τῶν προσφάτωσ ἁλισκομένων παρέχεται δαψιλῆ τὴν ἀπόλαυσιν, ἀλλὰ καὶ πλῆθοσ εἰσ ταριχείαν ἀνίησιν ἀνέκλειπτον.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 36 1:2)
καὶ πρὸσ τὰσ ἱκετείασ ἐπικλασθεὶσ ὁ θεὸσ πηγὴν κατά τινοσ πέτρασ ἀνίησιν ἡδεῖαν καὶ πολλήν, ὅθεν καὶ Σαμψὼν ἐκάλει τὸ χωρίον Σιαγόνα καὶ μέχρι τοῦ δεῦρο τοῦτο λέγεται.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 5 393:1)
ὀλίγον δὲ φροντίσασ Ἡρώδησ τῶν ἀγγέλων νύκτωρ εἴσεισιν εἰσ τὴν πόλιν καὶ φοβερὸσ ἦν τῷ Μαλίχῳ, ὁ δ’ οὐκ ἀνίησιν τὴν ὑπόκρισιν, ἀλλ’ ἐδάκρυεν τὸν Ἀντίπατρον καὶ ἀνεκαλεῖτο φανερῶσ ὡσ φίλοσ, κρύφα δὲ φυλακὴν τοῦ σώματοσ ἐποιεῖτο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 14 366:1)
Οὐιτέλλιοσ δὲ εἰσ τὴν Ιοὐδαίαν ἀφικόμενοσ ἐπὶ Ιἑροσολύμων ἀνῄει, καὶ ἦν γὰρ αὐτοῖσ ἑορτὴ πάτριοσ, πάσχα δὲ καλεῖται, δεχθεὶσ μεγαλοπρεπῶσ Οὐιτέλλιοσ τὰ τέλη τῶν ὠνουμένων καρπῶν ἀνίησιν εἰσ τὸ πᾶν τοῖσ ταύτῃ κατοικοῦσιν καὶ τὴν στολὴν τοῦ ἀρχιερέωσ καὶ τὸν πάντα αὐτοῦ κόσμον συνεχώρησεν ἐν τῷ ἱερῷ κειμένην ὑπὸ τοῖσ ἱερεῦσιν ἔχειν τὴν ἐπιμέλειαν, καθότι καὶ πρότερον ἦν αὐτοῖσ ἐξουσία.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 113:1)
Ἀποδειχθεὶσ δὲ Γάιοσ Καῖσαρ ἀνίησίν τε τῶν δεσμῶν τὸν Ἀγρίππαν καὶ τῆσ Φιλίππου τετραρχίασ, θνήσκει γὰρ οὗτοσ, καθίστησι βασιλέα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 237:1)
οὐ νιφετόσ, οὔτ’ ἂρ χειμὼν πολὺσ οὔτε ποτ’ ὄμβροσ, ἀλλ’ αἰεὶ Ζεφύροιο λιγὺ πνείοντοσ ἀήτασ Ὠκεανὸσ ἀνίησιν ἀναψύχειν ἀνθρώπουσ·
(호메로스, 오디세이아, Book 4 62:7)
τρὶσ μὲν γάρ τ’ ἀνίησιν ἐπ’ ἤματι, τρὶσ δ’ ἀναροιβδεῖ δεινόν·
(호메로스, 오디세이아, Book 12 10:6)
οὕτω καλούσ τινασ, ὡσ ἐοίκεν, ἐπίσταται λόγουσ λέγειν ὁ Αἵδησ, καὶ ἔστιν, ὥσ γ’ ἐκ τοῦ λόγου τούτου, ὁ θεὸσ οὗτοσ τέλεοσ σοφιστήσ τε καὶ μέγασ εὐεργέτησ τῶν παρ’ αὐτῷ, ὅσ γε καὶ τοῖσ ἐνθάδε τοσαῦτα ἀγαθὰ ἀνίησιν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 123:1)
μετὰ τοῦτο δὴ συντείνασ αὐτόσ τε καὶ τὸν ἡγούμενον τὴν ὁδόν, οὐκ ἀνίησιν πρὶν ἂν ἢ τέλοσ ἐπιθῇ πᾶσιν, ἢ λάβῃ δύναμιν ὥστε αὐτὸσ αὑτὸν χωρὶσ τοῦ δείξοντοσ δυνατὸσ εἶναι ποδηγεῖν.
(플라톤, Epistles, Letter 7 110:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION