헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπὶ θήραν δὲ ἐξαγομένη ὑπερηυφραίνετο καὶ παντὶ τῷ προσελθόντι προσμειδιῶσα καὶ προσσαίνουσα διεδήλου ὅτι ἀνιᾶται οἴκοι μένουσα.
(아리아노스, Cynegeticus, chapter 7 2:2)
ἡ ψυχὴ δὲ ὑπὲρ ἐκείνου πάσασ μὲν φροντίδασ φροντίζει, πάσασ δὲ ἐπινοίασ σκύλλει καὶ πολλὰ μὲν ἀνιᾶται λυπουμένη.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 75:2)
ἡ ψυχὴ δὲ πρὶν ἢ γενέσθαι τὴν ἀλγηδόνα ἀνιᾶται, πολλάκισ δὲ καὶ μὴ μελλούσησ γίγνεσθαι δι’ ὀρρωδίαν.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ γ. 76:2)
καὶ λοιδορούμενοσ μὲν πολλαπλασίωσ ἀνιᾶται ἢ ἄλλοσ, ὅτι δὴ τύραννοσ ὢν ἀκούει κακῶσ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 69:2)
ᾧ γὰρ ἔξεστιν ἐξελθεῖν, ὅταν θέλῃ, τοῦ συμποσίου καὶ μηκέτι παίζειν, ἔτι οὗτοσ ἀνιᾶται μένων;
(에픽테토스, Works, book 2, Ὅτι οὐ μελετῶμεν χρῆσθαι τοῖσ περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν δόγμασιν. 37:1)
ἀνθρώπουσ πολλοὺσ βλέπων τισ ἀνιᾶται;
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 27:3)
Ἀνιᾶται δὲ καὶ ἀσᾶται παρὰ καιρὸν ψυχομένου τοῦ ἐγκεφάλου καὶ ξυνισταμένου παρὰ τὸ ἔθοσ‧ τοῦτο δὲ ὑπὸ φλέγματοσ πάσχει‧ ὑπ’ αὐτοῦ δὲ τοῦ πάθεοσ καὶ ἐπιλήθεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΙΕΡΗΣ ΝΟΥΣΟΥ., 15.3)
οὐ γάρ τίσ τοι ἀνιᾶται παρεόντι, οὔτ’ ἐγὼ οὔτε τισ ἄλλοσ ἑταίρων, οἵ μοι ἐάσιν.
(호메로스, 오디세이아, Book 15 43:8)
ἄχθεται γὰρ ἄλλων εὐτυχούντων ὁ δὲ λόγῳ καλῶσ λεγομένῳ δυσχεραίνων ὑπὸ τῶν ἰδίων ἀγαθῶν ἀνιᾶται.
(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 5 2:2)
καὶ τοῖσ πεπραγμένοισ ἀνιᾶται διὰ τὸ πάντῃ μεταπτωτὸν αὐτοῦ καὶ πλανώμενον τῆσ γνώμησ, καὶ κροτούμενοί τινεσ ἐν τοῖσ θεάτροισ εὐθὺσ στένουσιν, ὑπονοστούσησ τῆσ φιλοδοξίασ εἰσ τὴν φιλαργυρίαν οἱ δὲ καταθύοντεσ ἀνθρώπουσ ἐπὶ τυραννίσι καὶ συνωμοσίαισ ὡσ Ἀπολλόδωροσ, καὶ χρήματα φίλων ἀποστεροῦντεσ ὡσ Γλαῦκοσ ὁ Ἐπικύδουσ, οὐ μετενόουν οὐδ’ ἐμίσουν ἑαυτοὺσ οὐδ’ ἠνιῶντο τοῖσ γεγενημένοισ.
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 11 18:1)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπεὶ πρὸσ ἑτέρουσ μᾶλλον ἢ πρὸσ αὑτοὺσ ὑπ’ ἀβελτερίασ εἰθίσμεθα ζῆν, καὶ πολὺ τὸ δύσζηλον ἡ φύσισ ἔχουσα καὶ τὸ βάσκανον οὐ χαίρει τοσοῦτον τοῖσ ἰδίοισ ὅσον ἀνιᾶται τοῖσ ἀλλοτρίοισ ἀγαθοῖσ, μὴ μόνον ὁρ́α τὰ λαμπρὰ καὶ τὰ περιβόητα τῶν ζηλουμένων ὑπὸ σοῦ καὶ θαυμαζομένων, ἀλλ’ ἀνακαλύψασ καὶ διαστείλασ ὥσπερ ἀνθηρὸν παραπέτασμα τὴν δόξαν αὐτῶν καὶ τὴν ἐπιφάνειαν ἐντὸσ γενοῦ, καὶ κατόψει πολλὰ δυσχερῆ καὶ πολλὰσ ἀηδίασ ἐνούσασ αὐτοῖσ.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 111)
οὐ μὴν ἀλλ’ ἐπεὶ πρὸσ ἑτέρουσ μᾶλλον ἢ πρὸσ αὑτοὺσ ὑπ’ ἀβελτερίασ εἰθίσμεθα ζῆν, καὶ πολὺ τὸ δύσζηλον ἡ φύσισ ἔχουσα καὶ τὸ βάσκανον, οὐ χαίρει τοσοῦτον τοῖσ ἰδίοισ, ὅσον ἀνιᾶται τοῖσ ἀλλοτρίοισ ἀγαθοῖσ·
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 111)
τῶν αὐτοῦ τισ ἕκαστοσ ἀπολλυμένων ἀνιᾶται·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3021)

SEARCH

MENU NAVIGATION