헬라어 문장 내 검색 Language

οὔτ’ ἄρα ποίμνῃσιν καταί̈σχεται οὔτ’ ἀρότοισιν, ἀλλ’ ἥ γ’ ἄσπαρτοσ καὶ ἀνήροτοσ ἤματα πάντα ἀνδρῶν χηρεύει, βόσκει δέ τε μηκάδασ αἶγασ.
(호메로스, 오디세이아, Book 9 9:4)
ὥστε οὐκέτι οὐδ’ ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ’ ἄβατοσ καὶ ἀνήροτόσ ἐστιν.
(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 19:6)
καίτοι ἀκούω τῶν ποιητῶν λεγόντων ὡσ τὸ παλαιὸν οὐ τοιαῦτα ἦν τοῖσ ἀνθρώποισ τὰ πράγματα σοῦ ἔτι μοναρχοῦντοσ, ἀλλ̓ ἡ μὲν γῆ ἄσποροσ καὶ ἀνήροτοσ ἔφυεν αὐτοῖσ τὰ ἀγαθά, δεῖπνον ἕτοιμον ἑκάστῳ ἐσ κόρον, ποταμοὶ δὲ οἱ μὲν οἶνον, οἱ δὲ γάλα, εἰσὶ δὲ οἳ καὶ μέλι ἔρρεον·
(루키아노스, Saturnalia, letter 1 2:1)
ἀνεπίτακτοσ γὰρ καὶ ἀδίδακτοσ ὥσπερ ἄσποροσ καὶ ἀνήροτοσ ἐκφέρει καὶ αὔξει κατὰ φύσιν τὴν ἑκάστῳ προσήκουσαν ἀρετήν.
(플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 3 9:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION