헬라어 문장 내 검색 Language

κάλλιον εἶπασ ἤ σ’ ἀνηρόμην ἐγώ.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 2:10)
οὐδὲ γὰρ ἐγώ, ὦ Εὐθύφρων, οἶμαί σε τοῦτο λέγειν ‐ πολλοῦ καὶ δέω ‐ ἀλλὰ τούτου δὴ ἕνεκα καὶ ἀνηρόμην τίνα ποτὲ λέγοισ τὴν θεραπείαν τῶν θεῶν, οὐχ ἡγούμενόσ σε τοιαύτην λέγειν.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Εὐθύφρων 69:8)
τοῦτον οὖν ἀνηρόμην ‐ ἐστὸν γὰρ αὐτῷ δύο ὑεῖ ‐ "ὦ Καλλία," ἦν δ’ ἐγώ, "εἰ μέν σου τὼ ὑεῖ πώλω ἢ μόσχω ἐγενέσθην, εἴχομεν ἂν αὐτοῖν ἐπιστάτην λαβεῖν καὶ μισθώσασθαι ὃσ ἔμελλεν αὐτὼ καλώ τε κἀγαθὼ ποιήσειν τὴν προσήκουσαν ἀρετήν, ἦν δ’ ἂν οὗτοσ ἢ τῶν ἱππικῶν τισ ἢ τῶν γεωργικῶν·
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Ἀπολογία Σωκράτους 25:3)
ἐρωτῶ γάρ, ὥσπερ εἰ ἀνηρόμην τί ἐστιν χρυσόσ, εἴ με ὡσαύτωσ ἀνήρου ὁποῖον καὶ λέγω χρυσόν, οἰόμαί σε οὐκ ἂν ὀρθῶσ ἐρέσθαι.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Μίνως 2:6)
οὐ μέντοι ἀλλὰ καὶ Σωκράτη γε ἔνια ἤδη ἀνηρόμην ὧν ἐκείνου ἤκουσα, καί μοι ὡμολόγει καθάπερ ἐκεῖνοσ διηγεῖτο.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 7:4)
τοῦτον οὖν ἀνηρόμην ‐‐ ἐστὸν γὰρ αὐτῷ δύο ὑεῖ ‐‐·
(작자 미상, 비가, Ευήνου, eus. chron. vers. arm. ol. 80. 12)

SEARCH

MENU NAVIGATION