헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

οὔκουν καθ̓ ἕκαστον αὐτῶν δεῖ ποιεῖσθαι τὴν παραμυθίαν ἁ̓νήνυτον γὰρ τὸ πρᾶγμα καὶ λυπηρόσ ἐστιν ὁ βίοσ̓, ἀλλὰ ὅλωσ ἐξελόντα τῆσ ψυχῆσ τὸ πάθοσ καὶ τοῦτο κρίναντα βεβαίωσ, ὅτι μὴ λυπητέον ἐστὶ περὶ μηδενὸσ τῷ νοῦν ἔχοντι, τὸ λοιπὸν ἐλευθεριάζειν, καὶ πάντων ἄδεια τῶν δυσχερῶν ἔσται.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΛΥΠΗΣ. 7:1)
ἀνήνυτον ἂν εἰή χρεῶν διαλύσεισ ἢ φόρων ἐπεξιέναι, καθάπερ Φασηλίταισ καὶ Βαλανεώταισ καὶ τοῖσ περὶ τὴν Κιλικίαν πολιχνίοισ τὰσ ἐτησίουσ εἰσφορὰσ ἐπεξεκούφισεν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον α. 610:1)
τηλικοῦτον γὰρ τοῖσ Ιἑροσολύμοισ περιβαλεῖν ἤρξατο τεῖχοσ, ἡλίκον ἂν τελεσθὲν ἀνήνυτον Ῥωμαίοισ ἐποίησεν τὴν πολιορκίαν.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 287:2)
ἐπεὶ γὰρ περισχόντεσ οἱ Σκυθοπολῖται κατηκόντιζον αὐτοὺσ ἀνὰ τὸ ἄλσοσ, σπασάμενοσ τὸ ξίφοσ ἐπ’ οὐδένα μὲν ὡρ́μησεν τῶν πολεμίων, καὶ γὰρ ἑώρα τὸ πλῆθοσ ἀνήνυτον, ἀναβοήσασ δὲ μάλα ἐκπαθῶσ "ἄξιά γε ὧν ἔδρασα πάσχω, Σκυθοπολῖται, καθ’ ὑμῶν, οἳ τοσούτῳ φόνῳ συγγενῶν τὴν πρὸσ αὐτοὺσ εὔνοιαν ἐπιστωσάμεθα.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ λόγοσ β. 596:2)
ἡ Ἀμαθία δὲ καὶ ἡ Ἀδικία ἐπιγελῶσιν, ὁρῶσαι ἀνεξέργαστον ἡμῖν τὸ ἔργον καὶ ἀνήνυτον τὸν πόνον.
(루키아노스, Fugitivi, (no name) 21:3)
κατανοεῖσ οὖν ὅτι πρότερον ηὑρέθη ψευδὴσ δόξα καὶ λόγοσ ἢ κατὰ τὴν προσδοκίαν ἣν ἐφοβήθημεν ἄρτι, μὴ παντάπασιν ἀνήνυτον ἔργον ἐπιβαλλοίμεθα ζητοῦντεσ αὐτό;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 289:2)
οὗτοσ ἔμοιγε δοκεῖ ὁ σκοπὸσ εἶναι πρὸσ ὃν βλέποντα δεῖ ζῆν, καὶ πάντα εἰσ τοῦτο τὰ αὑτοῦ συντείνοντα καὶ τὰ τῆσ πόλεωσ, ὅπωσ δικαιοσύνη παρέσται καὶ σωφροσύνη τῷ μακαρίῳ μέλλοντι ἔσεσθαι, οὕτω πράττειν, οὐκ ἐπιθυμίασ ἐῶντα ἀκολάστουσ εἶναι καὶ ταύτασ ἐπιχειροῦντα πληροῦν, ἀνήνυτον κακόν, λῃστοῦ βίον ζῶντα.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 368:1)
καθ’ ὃν γὰρ καιρὸν Ἀννίβασ ἐξ Ἰβηρίασ τὴν εἰσ Ἰταλίαν πορείαν ἐπενόει στέλλεσθαι μετὰ τῶν δυνάμεων, μεγίστησ προφαινομένησ δυσχρηστίασ περὶ τὰσ τροφὰσ καὶ τὴν ἑτοιμότητα τῶν ἐπιτηδείων τοῖσ στρατοπέδοισ, ἅτε καὶ κατὰ τὸ μῆκοσ ἀνήνυτον ἔχειν τι δοκούσησ τῆσ ὁδοῦ καὶ κατὰ τὸ πλῆθοσ καὶ τὴν ἀγριότητα τῶν μεταξὺ κατοικούντων βαρβάρων, τότε δοκεῖ καὶ πλεονάκισ ἐν τῷ συνεδρίῳ περὶ τούτου τοῦ μέρουσ ἐμπιπτούσησ ἀπορίασ εἷσ τῶν φίλων Ἀννίβασ ὁ Μονομάχοσ ἐπικαλούμενοσ ἀποφήνασθαι γνώμην διότι μία τισ ὁδὸσ αὑτῷ προφαίνεται.
(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 24 4:1)
ἐγίνετο μὲν οὖν ἡ τούτων ἀπογραφὴ μετὰ πικρᾶσ σπουδῆσ καὶ φιλοτίμου προσεδρείασ ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου μέχρι δυσμῶν, ἀνήνυτον λαμβάνουσα τὸ τέλοσ ἐπὶ ἡμέρασ τεσσαράκοντα. ‐
(70인역 성경, Liber Maccabees III 4:15)
ὅν γ’ ἐγὼ ἀκάματα προσμένουσ’, ἄτεκνοσ, τάλαιν’, ἀνύμφευτοσ αἰὲν οἰχνῶ, δάκρυσι μυδαλέα, τὸν ἀνήνυτον οἶτον ἔχουσα κακῶν·
(소포클레스, choral, strophe 22)

SEARCH

MENU NAVIGATION